Καρλ Χοπφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: sr:Karl Hopf
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Καρλ Χοπφ''' (γερμ. Karl Hopf) ήταν Γερμανός ιστορικός, που ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με την ιστορία του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] και με πολύ αξιόλογο συγγραφικό έργο.
 
Γεννήθηκε το [[1832]] καιστο έζησεΧαμ (Hamm) και μέχριαπεβίωσε το 1873 στο [[Βισμπάντεν]], έζησε δηλαδή μόλις 41 χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια έδωσε έμφαση στην ιστορική του έρευνα με πολύ διεξοδικές μελέτες , ιδιαίτερα για την ιστορία της μεσαιωνικής και [[φραγκοκρατία|φραγκοκρατούμενης]] Ελλάδας. Ερεύνησε βαθιά το αρχειακό υλικό που είχε σχέση με την Ελλάδα εκείνων των χρόνων.
 
Το 1855 έγινε υφηγητής της ιστορίας στο [[πανεπιστήμιο της Βόννης]], στο οποίο και είχε φοιτήσει. Το 1858 διορίσθηκε τακτικός καθηγητής του [[Γκράισβαλντ]], ενώ το 1864 μετατέθηκε στο [[πανεπιστήμιο του Κένιξμπεργκ]] διατελώντας και έφορος της βασιλικής βιβλιοθήκης. Οι περισσότερες μελέτες του, που αποτελούν ογκώδεις εργασίες, έχουν καταχωρηθεί στα πρακτικά της Ακαδημίας των Επιστημών στη [[Βιέννη]] και στην εγκυκλοπαίδεια των Ερς και Γκρούβερ. Από αυτή την εγκυκλοπαίδεια οι 85ος και ο 86ος τόμοι περιλαμβάνουν την ιστορία της Ελλάδας κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους και αποτελούν μια πολύτιμη πηγή για τον ερευνητή της μεσαιωνικής Ελλάδας. Άλλα έργα του είναι: «Ιστορικός και γενεαλογικός Άτλας», «Μετανάστευση Τσιγγάνων στην Ευρώπη», «Ελληνορρωμανικά χρονικά» κ.α.
Γραμμή 7:
== Καρλ Χοπφ και Φαλμεράυερ ==
 
Ο Καρλ Χοπφ επίσης, με την ιστορική μελέτη του « Οι Σλάβοι εν Ελλάδι» επιχειρεί να ανασκευάσει τη θεωρία του Φαλμεράυερ, σύμφωνα με την οποία οι σημερινοί Έλληνες είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία απόγονοι [[Σλάβοι|Σλάβων]], αντικρούοντας παράλληλα τα επιχειρήματά του και κατηγορώντας τον ΦαλμεράϋερΦαλμεράυερ για ελλειπή μελέτη των πηγών και για επιλεκτική χρησιμοποίηση στοιχείων ή αποσιώπηση κάποιων άλλων.
 
== Πηγές ==
* Νεώτερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ΉλιουΗλίου.
* «Οι Σλάβοι στην Ελλάδα», εκδόσεις «Νέα σύνορα», εκδοτικός οργανισμός Λιβάνη, 1995