Μαντάμ ντε Πομπαντούρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Ιστορία της Γαλλίας; προστέθηκε η Κατηγορία:Γάλλοι (με το HotCat)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Ζαν Αντουανέτ Πουασόν''', '''μαρκησία ντε Πομπαντούρ''' (''Jeanne Antoinette Poisson,Marquise de Pompadour)'', γεννήθηκε στις [[29 Δεκεμβρίου]] [[1721]] στο [[Παρίσι]], και πέθανε στις [[15 Απριλίου]] [[1764]] στις [[Βερσαλλίες]] υπήρξε αρχικά επίσημη ερωμένη του βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΕ'|Λουδοβίκου ΙΕ']] και στη συνέχεια μαρκησία όπουοποτε και ανέλαβε Κυρία του Οίκου της Βασίλισσας. Η Μαρκησία ντε Πομπαντούρ αναδείχθηκε σπουδαίασημαντική προστάτιδαπροστάτις των τεχνών και των γραμμάτων.
[[Εικόνα:Fran%C3%A7ois_Boucher_019.jpg|right|thumb|240px|Η μαρκησία ντε Πομπαντούρ από τον Μπουσέρ]]
 
== Παιδική ηλικία ==
 
Γεννημένη στο [[Παρίσι]], από ένανκόρη πλούσιο τραπεζίτη πατέρα, η Ζαν Αντουανέτ είχε από μικρή το όνειρο να γίνει ερωμένη του βασιλιά. Μάλιστα όταν ήταν σε ηλικία 9 ετών, μια γριά μάντισσα της είχε πει πως μια μέρα θα γίνει η μαιτρέσσα του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ'. Έκτοτε ζούσε με αυτό το όνειρο. Πήγε σχολείο στο μοναστήρι των Ουρσουλίνων στο [[Παρίσι]].
Το [[1741]], σε ηλικία 20 χρονών παντρεύτηκε τον Σαρλ Γκιγιώμ λε Νορμαν Ντ'Ετιόλ ''(Charles Guillaume le Normant d'Etiolles)'', ο οποίος ήταν αξιωματικός στρατού.
 
== Μαιτρέσσα του βασιλιά ==
 
Στις [[25 Φεβρουαρίου]] [[1745]] δόθηκε στις [[Βερσαλλίες]] ένας μεγάλος χορός μασκέμεταμφιεσμέων, με αφορμή τοντο γάμο του πρίγκηπα Λουδοβίκου, γιο του Λουδοβίκου ΙΕ' και διάδοχο του γαλλικού θρόνου. Εκεί της δόθηκε η ευκαιρία να τραβήξει την προσοχή του βασιλιά και από τότε ο βασιλιάς μαγεύτηκε από την ίδια. Μέσα στους επόμενους μήνες με διαταγή του βασιλιά πήρε διαζύγιο από τον Σαρλ Γκιγιώμ, τον προηγούμενο άντρασύζυγό της. Τον Ιούλιο έγινε μαρκησία και απόκτησεαπέκτησε δικό της μαρκισάτο στα νότια της [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Αυτό ήταν πρωτοφανές για την εποχή εκείνη, καθώς για πρώτη φορά ένα άτομο από αστική καταγωγή εισήλθε στην υψηλή αριστοκρατική κοινωνία των [[Βερσαλλίες|Βερσαλλιών]]. Τέλος το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] έγινε η επίσημη παρουσίαση στη γαλλική βασιλική αυλή ως επίσημη μαιτρέσσα του βασιλιά.
 
Την θέση της ως μαιτρέσσα την κράτησε ως τον θάνατο της, το [[1764]], αν και οι σεξουαλικές επαφές με το βασιλιά τέλειωσανσταμάτησαν το [[1750]]. Το ότι κράτησε σχεδόν 20 χρόνια αυτήν τη θέση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έκανε το κλασσικό λάθος όπως οι προηγούμενες μαιτρέσσες να κάνει εχθρό τη νόμιμη σύζυγο του βασιλιά, τη βασίλισσα, αλλά επεδίωξε να μην την προσβάλλει δημόσια τουλάχιστον.[[Εικόνα:Pompadour6.jpg|right|thumb|260px|Η μαρκησία ντε Πομπαντούρ το 1752]]
 
Επιπλέον δημιούργησε έναν κύκλο από φίλους και συμμάχους με κατάλληλο χειρισμό των διάφορων ίντριγκων στην βασιλική αυλή.
Γραμμή 21:
Με την πάροδο των χρόνων απέκτησε πολλές εκτάσεις γης ως δώρο από τον βασιλιά, όπως και πολλά κάστρα και πύργους, τα οποία ανακαίνισε και επίπλωσε με πολυτέλεια. Αλλά η συντήρηση αυτών των δεκάδων κατοικιών καθώς και οι μόνιμοι καλλιτέχνες στην υπηρεσία της απαιτούσαν μεγάλο μερος από τις βασιλικές δαπάνες.
Επίσης ίδρυσε το διάσημο εργοστάσιο πορσελάνης στις [[Σέβρες]], δυτικά του [[Παρίσι|Παρισιού]].
Επίσης χρηματοδότησε την κατασκευή της ''Πλας ντε λα Κονκόρντ (Place de la Concorde)'' στο Παρίσι, η οποία τότε ονομάστηκε ''Place Louis XV''.
Επέβλεπε την ανέγερση του ''Μικρού Τριανόν (Petit Trianon)'' στις [[Βερσαλλίες]], ενώ υποστήριξε και την κατασκευή μιας στρατιωτικής σχολής έξω από το [[Παρίσι]], που ολοκληρώθηκε το [[1756]].
 
Γραμμή 29:
== Απόγονοι ==
Από τον γάμο της με τον Σαρλ Γκιγιώμ επέζησε μόνο ένα κορίτσι, η Αλεξανδρίνα, γεννημένη το [[1744]], η οποία όμως πέθανε το [[1754]] από [[φυματίωση]]. Μάταια προσπάθησε η μαρκησία να βάλει την κόρη της στην βασιλική οικογένεια με γάμο της κόρης της με ένα μέλος της.
 
 
== Βιβλιογραφία ==