Καθεδρικός Ναός Αγίου Βίτου (Πράγα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:St. Vitus, Prague (general view).JPG|right|thumb|300px|Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βίτου (γενική άποψη)]]
Ο γοτθικός '''Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βίτου''' (τσεχ. Katedrála svatého Víta, Václava a Vojtěcha) στην [[Πράγα]] αποτελεί το σημαντικότερο εθνικό μνημείο της [[Τσεχία|Τσεχίας]]. Βρίσκεται σε δεσπόζουσα θέση μέσα στο ανακτορικό σύμπλεγμα κτηρίων στο λόφο του [[Χρατσάνι]] (Hradcany). Εδώ στέφονταν οι βασιλείς της [[Βοημία|Βοημίας]], ενώ αποτελούσε και τόπο ταφής τους.
Ο σημερινός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βίτου έχει οικοδομηθεί στο μέρος δύο προηγούμενων εκκλησιών της επισκοπής της Πράγας: μιας προρομανικής ροτόντας (περ. 925) που έκτισε ο [[Άγιος Βεγκέσλαος]] (τσεχικά ''Βέντσεσλας'') και μιας βασιλικής ρομανικού ρυθμού, που ανεγέρθηκε το 1060 με εντολή του πρίγκιπα Σπιτίχνεβ (Spytihnev II).
Ο θεμέλιος λίθος της σημερινής εκκλησίας, με χρυσόβουλο του [[Πάπας Κλήμης ΣΤ'|Πάπα Κλήμεντα ΣΤ']], καθαγιάστηκε στις 21 Νοεμβρίου 1344 από τον Αρχιεπίσκοπο της Πράγας Έρνεστ Παρντούμπιτσε (1297 - 1364) και τον αυτοκράτορα Ιωάννη του [[Οίκος του Λουξεμβούργου|Οίκου του Λουξεμβούργου]]. Ο γιος του και διάδοχός του στο θρόνο [[
Οι εργασίες στον καθεδρικό ναό ξεκίνησαν με το Γάλλο πρωτομάστορα Ματιέ του [[Αράς]] (Mathieu d' Arras), ο οποίος μετακλήθηκε το 1344 από τη γαλλική πόλη της [[Αβινιόν]], όπου εργαζόταν, στην Πράγα από τον Κάρολο Δ'. Ως το θάνατό του το 1352, ο Ματιέ του Αράς είχε ολοκληρώσει το περίστωο του ναού με τα πολυγωνικά παρεκκλήσια, ακολουθώντας το σχεδιασμό της ύστερης γοτθικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της Γαλλίας (π.χ. [[Τουλούζ]], [[Αμιένη]], [[Ρουέν]] κ.ά.).
Το 1356, ο Κάρολος Δ' εμπιστεύτηκε τη συνέχιση της οικοδόμησης του ναού στον 23χρονο τότε Γερμανό αρχιτέκτονα από τη [[Σουαβία]] (γεννημένο στην Κολωνία) Πέτερ Πάρλερ (Peter Parler). Ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά επιτεύγματά του περιλαμβάνονται το σκευοφυλάκιο του ναού, το Παρεκκλήσιο του Αγίου Σιγισμούνδου και το κόσμημα του καθεδρικού ναού, το εντυπωσιακό Παρεκκλήσιο του Αγίου Βεγκέσλαου (1367).
Γραμμή 18:
Μετά το 1419, οι εργασίες στον καθεδρικό ναό επιβραδύνθηκαν σημαντικά, ενώ κατά τη διάρκεια της [[Πόλεμοι των Χουσιτών|χουσιτικής επανάστασης]] ανυπολόγιστες καταστροφές και βανδαλισμοί έγιναν στην πλούσια επίπλωση και το διάκοσμό του ναού. Αναφέρεται ότι ο Γερμανός αυτοκράτορας Σιγισμούνδος, κατέλαβε το [[Χρατσάνι|Κάστρο της Πράγας]] και στέφτηκε ο ίδιος βασιλιάς της Βοημίας στο Ναό του Αγίου Βίτου τον Ιούλιο του 1420, ενώ κατάσχεσε τον εκκλησιαστικό θησαυρό, με τον οποίο πλήρωσε τους μισθοφόρους του στρατού των [[Σταυροφορία|Σταυροφόρων]].
Το 1485 ο βασιλιάς
Στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Βεγκέσλαου (1367), το πιο ιερό μέρος και ένας από τους κυριότερους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς του καθεδρικού ναού, βρίσκεται ο τάφος του Αγίου Βεγκέσλαου, ο οποίος έφερε το Χριστιανισμό στη Βοημία και ο οποίος δολοφονήθηκε από τον αδελφό του. Στο Παρεκκλήσιο υπάρχει το άγαλμα του αγίου, από χρωματιστό ξύλο, φιλοτεχνημένο από τον Πάρλερ (1373), με φόντο γοτθικές τοιχογραφίες (1509) με σκηνές από τα [[Πάθη του Χριστού]] και τη μυθική ζωή του Αγίου Βεγκέσλαου, που περιστοιχίζεται από αγγέλους.
Το 1526, βασιλιάς της Βοημίας εκλέχτηκε ο [[Φερδινάνδος Α' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] (απεβ. 1564), ο οποίος υπήρξε ο ιδρυτής της Δυναστείας των [[Αψβούργοι|Αψβούργων]] στον τσεχικό θρόνο (μέχρι το 1918). Στα χρόνια της βασιλείας του γιού του, [[Μαξιμιλιανός Β' της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού Β']] (1564 - 76), ο αρχιτέκτων Μπόνιφας Βόλμουτ (Boniface Wolmut)
Το 1566, ο Μαξιμιλιανός έδωσε παραγγελία για την κατασκευή του "Βασιλικού Μαυσωλείου", ως μνημείου προς τιμήν των προκατόχων του Αψβούργων μοναρχών του τσεχικού θρόνου. Με κάποιες τροποποιήσεις στο αρχικό σχέδιο, το μαυσωλείο ολοκληρώθηκε επί βασιλείας του Ροδόλφου Β' το 1589. Σ΄αυτό υπάρχουν τα νεκρικά ομοιώματα του αυτοκράτορα Φερδινάρδου Α' των Αψβούργων, της συζύγου του Άννας Γιαγκέλο και του γιου του Μαξιμιλιανού Β'.
| |||