Καθεδρικός Ναός Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι (Σόφια): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Ιστορία και αρχιτεκτονική ==

Στα τέλη του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], οι απαγορεύσεις της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανικής]] διακυβέρνησης στη Βουλγαρία, που αφορούσαν την ανέγερση [[Χριστιανισμός|χριστιανικών]] [[Ναός (χριστιανισμός)|εκκλησιών]], ατόνησαν και το [[1839]] καταργήθηκαν. Εφεξής, η θρησκευτική αρχιτεκτονική γνώρισε νέα ανάπτυξη. Είναι η εποχή της επικράτησης της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] ως εθνικής εκκλησίας των Βουλγάρων. Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια την εξαφάνιση του αρχιτεκτονικού τύπου της [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|βυζαντινής]] [[Βασιλική (αρχιτεκτονική)|βασιλικής]], υπό την επίδραση μάλιστα της ρωσικής σχολής.

Στις [[4 Ιανουαρίου]] [[1878]], η [[Σόφια]] απελευθερώθηκε από τους [[Τούρκοι|Τούρκους]] και τον επόμενο χρόνο ([[1879]]) ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του βουλγαρικού κράτους, οπότε η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται πολεοδομικά και κτηριολογικά κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι (Alexander Nevsky) στη Σόφια οικοδομήθηκε στα 1904 – 1912 σε [[Νεοβυζαντινός ρυθμός|νεο-βυζαντινό ρυθμό]] σε σχέδια του Ρώσου αρχιτέκτονα [[Αλεξάντερ Ν. Πομεράντσεφ]] (Alexander N. Pomerantsev, 1849 – 1918), σε συνεργασία με άλλους Ρώσους και Βουλγάρους αρχιτέκτονες. Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης το [[1878]].

Ο ναός έχει πέντε κλίτη και οικοδομήθηκε σε ρυθμό σταυροειδούς βασιλικής με θόλο, ακολουθώντας τα αρχιτεκτονικά διδάγματα της ρωσικής θρησκευτικής δόμησης. Ο κεντρικός θόλος του ναού έχει ύψος 45 περίπου μέτρων. Ο ναός, με την εξαιρετική ακουστική του, καλύπτει μία επιφάνεια 3.170 τ.μ. και μπορεί να χωρέσει ένα εκκλησίασμα 5.000 ανθρώπων.

[[sr:Храм светогСветог Александра Невског]]