Κίελο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Κίελο, η πρωτεύουσα του Χολστάιν, ήταν μέλος της [[χανσεατική ένωση|χανσεατικής ένωσης]] από 1284 έως ότου εκδιώχτηκεεκδιώχθηκε το 1518 λογωλόγω της προστασίας των πειρατών. Το 1431 κρατήθηκε το ''Kieler Umschlag'' (εμπορική έκθεση), που έγινε η κεντρική αγορά για τα αγαθά και τα χρήματα στο Σλέσβιχ-Χολστάιν και άρχισε να χάνει τη σημασία της μετά το 1850.

Η '''Συνθήκη του ΚίελΚιέλου''' ήταν ένας διακανονισμός μεταξύ της [[Σουηδία|Σουηδίας]] και της [[Δανία|Δανίας]]-[[Νορβηγία|Νορβηγίας]] στις [[14 Ιανουαρίου]] [[1814]].

Από το 1773 έως 1864, η πόλη κυβερνήθηκε από τον βασιλιά της [[Δανία|Δανίας]] παρότι ανήκε στη Γερμανία. Αν και η αυτοκρατορία καταργήθηκε το 1806, ο Δανός βασιλιάς συνέχισε να κυβερνά το Κίελο πλέον μόνο μέσω της θέσης του ως δούκαςδούκα του Χολστάιν. Όταν το Σλέσβιχ και το Χολστάιν επαναστάτησαν ενάντια τηςστη ΔανίαςΔανία το 1848, το Κίελο έγινε η πρωτεύουσα του Σλέσβιχ-Χολστάιν μέχρι τη δανική νίκη το 1852.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου του Σλέσβιχ το 1864, το Κίελο και το υπόλοιπο Σλέσβιχ και το Χολστάιν κατακτήθηκαν από μια συμμαχία της αυστριακής αυτοκρατορίας και το βασίλειο της [[Πρωσία|Πρωσίας]]. Ο Πρώσος βασιλιάς Γουλιέλμος I εγκατέστησε το στόλο της θάλασσας της Βαλτικής της Πρωσίας στο Κίελο αντί στο ΝτάντσιψΝτάντσιχ (σήμερα γνωστού ως [[Γκντανσκ]], Πολωνία). Όταν ο βασιλιάς Γουλιέλμος I της Πρωσίας έγινε αυτοκράτορας της Γερμανίας το 1871, υπέδειξε το Κίελο και το Βιλχελμσχάφεν ως ''Reichskrieghafen'' ή «αυτοκρατορικό πολεμικό λιμάνι».

Λόγω του νέου της ρόλο ως κύριακύριας ναυτικήναυτικής βάσηβάσης της Γερμανίας, ηο πόληπληθυσμός της πόλης αυξήθηκε γρήγορα στο μέγεθος στα επόμενα έτη,: απόΑπό 18.770 το 1864 σε περίπου 200.000 το 1910. Ένα μεγάλο μέρος του παλαιού κέντρου πόλης και άλλα περίχωρα ισοπεδώθηκαν και επαναξιοποιήθηκαν για την νέα πόλη.

Το 1946, το Κίελο έγινε η έδρα της κυβέρνησης για το Σλέσβιχ-Χολστάιν, και έγινε επίσημα η πρωτεύουσα το 1972.