Σίμων Σίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ru:Сина, Симон Георг фон
Ioanab (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Σίμων Σίνας''' ([[1810]]-[[1876]]) υπήρξε εθνικός ευεργέτης, διπλωμάτης και επιχειρηματίας με καταγωγή από τη [[Μοσχόπολη]] της [[Βόρεια Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]]. Ήταν γιος του εθνικού ευεργέτη και επιχειρηματία [[Γεώργιος Σίνας|Γεωργίου Σίνα]].
 
Φοίτησε στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία στην ίδια πόλη. Εργάστηκε κατόπιν στις οικογενειακές επιχειρήσεις και υπήρξςυπήρξε γενικός κληρονόμος της κολοσιαίας πατρικής περιουσίας. Δεν επεξέτεινε όμως τις οικονομικές δραστηριότητες του πατέρα του, αλλά εισήγαγενέεςεισήγαγε νέες μεθόδους καλλιέργειας στις απέραντες γαιοκτησίες του.
 
Υπηρέτησε το ελληνικό δημόσιο ως πρόξενος στη [[Βιέννη]] και αργότερα διετέλεσε υπουργός στις εκάστοτε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών: στην [[Αυστρία]], στη [[Βαυαρία]] και στη [[Γερμανία]]. Επίσης, μεταξύ άλλων, βοήθησε οικονομικά στην αποπεράτωση της Ουγγρικής Ακαδημίας στη [[Βουδαπέστη]], της [[Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών|Μητρόπολης Αθηνών]] και της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]], που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα [[Θεόφιλος Χάνσεν|Θεόφιλο Χάνσεν]]. Στην Αυστροουγγαρία προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς και πνευματικούς σκοπούς: Εμπορική Σχολή Βιέννης, Εταιρεία Φίλων Μουσικής Βιέννης, νοσοκομεία και βρεφοκομεία της Βουδαπέστης.
 
Στην Ελλάδα ο Σ. Σίνας συνέχισε τις δωρεές του πατέρα του προς φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, χορηγόνταςχορηγώντας σημαντικά ποσά για την αποπερράτωσηαποπεράτωση του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου, και τη συντήρισησυντήρηση του Αστεροσκοπείου, για την καλύτερη λειτουργία του οποίου τοποθέτησε (1858-1884) τον διακεκριμένο Γερμανό [[ΓιόχαννΓιόχαν ΦρήντρηχΦρήντριχ Γιούλιους Σμιτ]]. Έγινε επίσης κάτοχος οικοπέδων στο κέντρο της Αθήνας και του γνωστού στο Ίλιον «Επτάλοφου» ή «Πύργου της Βασιλίσσης» (1870). Ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε να έρθει ποτέ στην Ελλάδα.
 
Ο Σ. Σίνας χρημάτισε διάδοχος του [[Γεώργιος Σίνας|ΓεώργιουΓεωργίου Σίνα]] στο ελληνικό προξενείο της Βιέννης (1856-1858) και στη συνέχεια, αφού πολιτογραφήθηκε Έλληνας πολίτης (1858), διορίστηκε αμέσως πρέσβης της Ελλάδας στις αυλές της Βιέννης, του Μονάχου και του Βερολίνου. Φιλοοθωνικός, διατήρησε τη θέση του σιωπηρά και μετά τη μεταπολίτευση του 1862, αλλά ύστερα από δύο χρόνια παραιτήθηκε.
 
Επίσης, διακρίθηκεΤιμήθηκε επανηλλειμέναεπανειλημμένα από την Ελλάδα και την Αυστρία. Το 1864 ο αυτοκράτορας της Αυστρίας [[Φραγκίσκος Ιωσήφ]] του απένειμε τον τίτλο του αυλικού μυστικοσύμβουλουμυστικοσυμβούλου. Το κοινωνικό και πολιτιστικό έργο του συνέχισε μετά το θάνατό του η σύζυγός του Ιφιγένεια Σίνα (1815-1884), η τελευταία από τους ευεργέτες της οικογένειας. Η κόρη του νυμφεύθηκε τον [[Γεώργιος Αλ. Μαυροκορδάτος|Γεώργιο Μαυροκορδάτο]], γιόγιο του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκοδάτου]].
 
Ένας κρατήρας στη [[Σελήνη]] φέρει το επώνυμό του προς τιμή του.
 
==Πηγές==
 
*[http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=581&nt=18&lang=2 Ακαδημία Αθηνών]
*[http://www.eie.gr/Hasi/hasi/institut/noa.htm Αστεροσκοπείο Αθηνών]