Λυκόβρυση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ar:ليكوفريسي |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 21:
|Υψόμετρο = 200}}
Η '''Λυκόβρυση''' (παλ. Γλυκόβρυση) είναι η μία από τις δύο [[δημοτική ενότητα|δημοτικές ενότητες]] του [[Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης|Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης]]. Προηγουμένως ανεξάρτητος δήμος, συνενώθηκε την με αυτόν της [[Πεύκη|Πεύκης]] κατ'εφαρμογή του [[σχέδιο Καλλικράτης|σχεδίου Καλλικράτης]].
Η '''Λυκόβρυση''' (παλ. Γλυκόβρυση) είναι μικρός δήμος στο βόρειο τμήμα του πολεοδομικού συγκροτήματος των [[Αθήνα|Αθηνών]], στην [[Αττική]]. Τοποθετείται στα περίχωρα της [[Κηφισιά|Κηφισιάς]], στις ανατολικές όχθες του [[Κηφισός|Κηφισού]] ποταμού και καθίσταται προσβάσιμη από την [[Εθνική οδός Αθηνών-Λαμίας|Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας]], στο τμήμα της οποίας εκτείνεται η βιομηχανική ζώνη της περιοχής. ▼
▲
Η Λυκόβρυση επικοινωνεί άμεσα με την όμορο περιοχή της [[Μεταμόρφωση|Μεταμόρφωσης]], με την οποία συνδέεται με πλούσιο ιστορικό και εθνολογικό παρελθόν από την εποχή της [[μικρασιατική καταστροφή|μικρασιατικής καταστροφής]]. Πολλοί μάλιστα από τους αρχικούς κατοίκους που κατέφθασαν το [[1922]] στην Λυκόβρυση μετεγκαταστάθηκαν στη γειτονική περιοχή ώστε να βρίσκονται κοντά στον τόπο εργασίας τους με αποτέλεσμα να παρουσιάζει ο μικρός οικισμός εικόνες εγκατάλειψης. Σε αυτό συνέβαλλαν αργότερα και οι καλύτερες συγκοινωνιακές υποδομές της Μεταμόρφωσης από την οποία διερχόταν το μεγαλύτερο τμήμα της βιομηχανικής ζώνης.
Γραμμή 76 ⟶ 78 :
Γύρω στο [[1930]] εγκαθίστανται στην ευρύτερη περιοχή μαρμαράδικα, από τη [[Νέα Ιωνία Αττικής|Νέα Ιωνία]], μέχρι τη Λυκόβρυση. Πολλοί κάτοικοι αναζητούν εργασία στα μαρμαράδικα της Οδού [[Γρηγόριος Λαμπράκης|Γρηγορίου Λαμπράκη]].
Ιδιαίτερα γνωστός μεγαλοκτηματίας της περιοχής είναι ο Γ. Αργύρης, σε κτήμα του οποίου γίνεται οργανωμένα αγροτική παραγωγή, πέραν από την κάλυψη των τοπικών αναγκών. Η περιοχή βιώνει χρόνια στασιμότητας κατά την περίοδο του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]], ενώ παρέχει
Το [[1949]] ο μικρός οικισμός της Γλυκοβρύσεως αποσπάται από τις Κουκουβάουνες Αττικής και αναγνωρίζεται ως αυτόνομη "Κοινότητα Λυκόβρυσης" της [[Ανατολική Αττική|Ανατολικής Αττικής]], συγκεντρώνοντας μόλις 300 κατοίκους. Πρώτος πρόεδρος της κοινότητος ορίζεται ο Αθανάσιος Βιτζηλέος. Το [[1950]] περίπου οικοδομείται ο πρώτος οργανωμένος Ναός Ζωοδόχου Πηγής κοντά στο πευκόφυτο Ρέμα της Πύρνας όπου είναι εγκατεστημένος και ο μικρός ναϊσκος του Αγίου Σπυρίδωνος.
| |||