Το κτίριο αρχικά σχεδιάσθηκε από τον [[Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι]] για το νεαρό Καρδινάλιο [[Λουντοβίκο Λουντοβίτσι]], ανεψιό του [[Πάπας Γρηγόριος ΙΕ'|Πάπα Γρηγόριου ΙΕ']]. Όμως, με τον θάνατο του Γρηγορίου ΙΕ' το 1623, οι εργασίες σταμάτησαν, και δε ξανάρχισαν έως την παποσύνη του [[Πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ'|Πάπα Ιννοκέντιου ΙΒ']] (Antonio Pignatelli), όταν ολοκληρώθηκε από τον αρχιτέκτονα [[Κάρλο Φοντάνα]], ο οποίος τροποποίησε το σχέδιο του Μπερνίνι με την προσθήκη ενόςαετώματοςενός αετώματος καμπάνας άνωθεν της κύριας εισόδου. Το κτήριο ορίσθηκε για δημόσιες και κοινωνικές λειτουργίες μόνο εξαιτίας της σταθερής αντινεποτιστικής πολιτικής οι οποίες ερχόντουσαν σε αντίθεση με τους προκατόχους του.
Το [[1696]] η [[ΚούριαΚουρία (Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία)|Curia apostolica]] (δικαστήρια του παπικού νόμου) εγκαταστάθηκε εκεί. Αργότερα ήταν έδρα στουτου [[''Governatorato di Roma]]'' (της διοίκησης της πόλης κατά την παπική περίοδο) και το αρχηγείο της αστυνομίας. Ο εκσκαμμένοςεσκαμμένος [[οβελίσκος]] του [[Solarium Augusti]], γνωστός τώρα ως ο [[Οβελίσκος του Μοντετσιτόριο]], εγκαταστάθηκε έμπροσθεν του παλατιού από τον [[Πάπας Πίος ΣΤ΄|Πίο ΣΤ']] το 1789.
Με την [[Ενοποίηση της Ιταλίας]] το [[1861]] και την μεταφορά της πρωτεύουσα στην Ρώμη το [[1870]], το MontecitorioΜοντετσιτόριο επιλέχθηκε ως η έδρα της [[Camera dei Deputati| (Κάτω Βουλής]]), μετά την μελέτη διάφορων πιθανοτήτων. TΗΗ πρώην εσωτερική αυλή στεγάσθηκε και μετατράπηκε σε ένα ημικυκλικό δωμάτιο συνελεύσεων.
Αλλά το αρχικό παλάτι δεν ταίριαζε ιδανικά στον νεόνέο του ρόλο και ξανακτίσθηκε κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1900 αφήνοντας μόνο την πρόσοψη ανέπαφη. Ο αρχιτέκτονας, [[Ερνέστο Μπαζίλε]], ήταν ένας υποστηρικτής της [[Αρ Νουβώ]]. Προσέθεσε το αποτελούμενο [[''Transatlantico]]'', το μακρύ και αντυπωσιακόεντυπωσιακό σαλόνι το οποίο περιβάλλει την αίθουσα συζητήσεων και τώρα είναι το ανεπίσημο κέντρο της Ιταλικής πολιτικής.
Η αίθουσα συζητησεων χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες διακοσμήσεις σε στυλ [[Αρ Νουβώ]]: ο εντυπωσιακός θόλος χρωματιστού γυαλιού (έργο του [[Τζιοβάννι Μπελτράμι]]), το εικονογραφημένο διάζωμα που ονομάζεται "Οι Ιταλοί" (από τον [[Giulio Aristide Sartorio]]) το οποίο περιβάλλει την αίθουσα, τις προύντζινες φιγούρες να βρίσκονται στα πλευρά των προεδρικών και κυβερνητικών καθισμάτων, και τα ταμπλό που απεικονίζουν "Την Δόξα της δυναστείας της Σαβοΐας" του [[Davide Calandra]].▼
▲Η αίθουσα συζητησεωνσυζητήσεων χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες διακοσμήσεις σε στυλ [[Αρ Νουβώ]]: ο εντυπωσιακός θόλος χρωματιστού γυαλιού (έργο του [[Τζιοβάννι Μπελτράμι]]), το εικονογραφημένο διάζωμα που ονομάζεται "Οι Ιταλοί" (από τον [[Giulio Aristide Sartorio]]) το οποίο περιβάλλει την αίθουσα, τις προύντζινεςμπρούντζινες φιγούρες να βρίσκονται στα πλευρά των προεδρικών και κυβερνητικών καθισμάτων, και τα ταμπλό που απεικονίζουν "Την Δόξα της δυναστείας της Σαβοΐας" του [[DavideΝταβίντε CalandraΚαλάντρα]] (Davide Calandra).
