Χιου Ντάουντινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Σερ '''Χιού Ντάουντινγκ''' (1882 - 1970, πλήρες όνομα Hugh Caswall Tremenheere Dowding, 1st Baron Dowding) ήταν [[Βρετανία|Βρετανός]] ανώτατος αξιωματικός της [[RAF]] και επικεφαλής της Διοίκησης Καταδίωξης (Fighter Command) κατά τη [[Μάχη της Αγγλίας]].

 

Ο Ντάουντινγκ γεννήθηκε στη μικρή [[Σκωτία|σκωτική]] πόλη [[Μόφφατ]] στις 24 Απριλίου 1882, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένεια Ντάουντινγκ από το 1879. Ο πατέρας του, Άρθουρ, είχε μεταβεί εκεί ύστερα από τριετή θητεία στο "Fettes College" του [[Εδιμβούργο|Εδιμβούργου]] ως υποδιευθυντής. Στο Μόφφατ ίδρυσε μαζί με το συνεργάτη του κ. Τσώρτσιλ το εκπαιδευτικό ίδρυμα "St. Ninian's Boys Preparatory School". Ο μικρός Χιου φοίτησε σε αυτό το σχολείο και στα 15 του πήρε υποτροφία για το "Winchester College". Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, κατατάχτηκε στο Στρατό,<ref>[http://www.dalbeattie.com/moffat/people/dowding.html Edkins, Richard. "Well Road and the Schools of Moffat" sto dalbeattie.com]</ref> φοιτώντας στη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία στο [[Γούλγουιτς]]. Όταν αποφοίτησε υπηρέτησε ως υπαξιωματικός της Βασιλικής Φρουράς Πυροβολικού στο [[Γιβραλτάρ]], την [[Σρι Λάνκα|Κεϋλάνη]] και το [[Χονγκ Κονγκ]] και τελικά τοποθετήθηκε στην [[Ινδία]] σε μονάδα ορεινού πυροβολικού, όπου παρέμεινε επί έξι χρόνια.<ref>[http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/2WWdowding.htm Spartacus SchoolNet]</ref> Επιστρέφοντας στη Βρετανία ενδιαφέρθηκε ζωηρά για την Αεροπορία. Πήρε πτυχίο πιλότου στη σχολή της [[Βίκερς]] στις 20 Δεκεμβρίου 1913 στο αεροδρόμιο Brooklands στο [[Σάρεϊ]]<ref>Royal Aero Club of the United Kingdom: Official Notices to Members. Flight, 14 October 1914. Ανακτήθηκε στις 26/12/2010 μέσω flightglobal.com{{pdf}}</ref> Στη συνέχεια κατατάχτηκε στον πρόγονο της RAF, "Royal Flying Corps", (Βασιλικό Ιπτάμενο Σώμα. RFC). Στάλθηκε στη [[Γαλλία]] και το [[1915]] προάχθηκε σε διοικητή του 16ου Σμήνους.

 

Ο Ντάουντινγκ ήταν κλειστός χαρακτήρας, χαρακτηριστικά φλεγματικός και σπάνια χαμογελούσε. Γι' αυτό οι υφιστάμενοί του τού είχαν αποδώσει το προσωνύμιο "Stuffy" (αποδίδεται ως "βαλσαμωμένος")<ref>Ρεϊμόν Καρτιέ, ''Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου'', τ. Α', Πάπυρος, Αθήνα, 1964</ref> Ήταν, επίσης, ρεαλιστής και πολύ καλός οργανωτής, ενώ αναφέρεται ότι "οι πιλότοι του τον λάτρευαν". Έτσι το 1938 ο Ντάουντινγκ όταν ερωτήθηκε απάντησε ότι η RAF δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη Λουφτβάφφε, συμβούλεψε μάλιστα το [[Νέβιλ Τσάμπερλεν]] να συνομιλήσει εξευμενιστικά προς το [[Χίτλερ]] ώστε η χώρα να μπορέσει να κερδίσει χρόνο για την σωστή προετοιμασία της Αεροπορίας της. Εν τω μεταξύ συνέχισε να είναι δραστήριος σε όλους τους τομείς τους οποίους κάλυπτε η θέση του: Αναλαμβάνοντας τη Διοίκηση Καταδίωξης, καθόρισε ως βάση της το [[Μπέντλεϊ Πράιορι]] (Bentley Priory), μια αγροικία στο [[Στάνμορ]] (Stanmore) στα ΒΑ περίχωρα του Λονδίνου. Οργάνωσε το "Βασιλικό Σώμα Παρατηρητών" (Royal Observer Corps) ώστε να καλύψει τα κενά που άφηνε το ραντάρ (στα πρώτα στάδια χρήσης του το ραντάρ δεν έδινε το ύψος των εχθρικών αεροσκαφών) και βελτίωσε τη χρήση της ραδιοεπικοινωνίας με τα αεροσκάφη που πετούσαν ώστε να εξασφαλίσει τον καλύτερο συντονισμό τους. Το δίκτυο μεταξύ παρατηρητών, αεροδρομίων και αρχηγείου διέθετε τηλεφωνικές συνδέσεις αποκλειστικής χρήσης, με τα τηλεφωνικά καλώδια τοποθετημένα υπόγεια και σε τέτοιο βάθος ώστε να μη κινδυνεύουν να πληγούν από βόμβες.

 

Το [[1939]] ο Ντάουντινγκ επρόκειτο να αποστρατευτεί. Του ζητήθηκε να παραμείνει ως το Μάιο του 1940, λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατούσε στην Ευρώπη (η Βρετανία είχε κηρύξει πόλεμο, μαζί με τη Γαλλία, στη [[Ναζιστική Γερμανία]] αν και μεταξύ τους δεν υπήρχαν ακόμη εχθροπραξίες). Όταν πραγματοποιήθηκε η εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία και το κύριο εκστρατευτικό σώμα των Βρετανών παγιδεύτηκε στη [[Δουνκέρκη]], η ηγεσία ζήτησε από το Ντάουντινγκ όχι μόνο να παραμείνει, αλλά να υποστηρίξει με όσα μέσα διέθετε αρχικά το Βρετανικό εκστρατευτικό σώμα στη Γαλλία και στη συνέχεια τη διάσωση των Βρετανών στρατιωτών από τη Δουνκέρκη ([[Επιχείρηση Ντιναμό]]). Ο Ντάουντινγκ, συνεργαζόμενος με τον άμεσο προϊστάμενό του Σερ Σύριλ Νιούαλ (Sir Cyril Newall), Αρχηγό του Επιτελείου, προέβαλε ισχυρές αντιρρήσεις: Έπρεπε άραγε να θυσιάσει αεροσκάφη και, κυρίως, πιλότους, προορισμένους για την άμυνα της χώρας, για να υποστηρίξει, αρχικά, και να σώσει, στη συνέχεια, τους άνδρες του Λόρδου Γκορτ και τους ηττημένους Γάλλους; Ο Τσώρτσιλ ήταν κατηγορηματικός: Η RAF έπρεπε να υποστηρίξει όσο μπορούσε τις πολεμικές προσπάθειες των Γάλλων και του Βρετανικού εκστρατευτικού σώματος. Αν και η επέμβαση της RAF στις εχθροπραξίες ήταν υποτονική, ο Ντάνουντινγκ συνεργαζόμενος στενά με τον επικεφαλής της 11ης Ιπτάμενης Ομάδας Κιθ Πάρκ (Keith Park), οργάνωσε την κάλυψη των σκαφών που στέλνονταν στη Δουνκέρκη για την εκκένωσή της. Η επέμβαση της RAF υπήρξε αποφασιστική: Ο [[Χέρμαν Γκέρινγκ]], επικεφαλής της Λουφτβάφφε είχε ζητήσει από το Χίτλερ να "αφεθεί η Δουνκέρκη στην αεροπορία του". Με την επέμβαση των 200 σκαφών που έστειλαν ο Ντάουντινγκ με τον Παρκ, ο Γκέρινγκ "αναγκάστηκε να ομολογήσει την αποτυχία του: Η Λουφτβάφφε αποδείχτηκε ανίκανη να αιχμαλωτίσει μια Στρατιά".<ref>Καρτιέ, ό.π.</ref>

 

Έτσι ο Ντάουντινγκ απομακρύνθηκε από την υπηρεσία του και παρέδωσε τη διοίκηση της Διοίκησης Καταδίωξης στον ως τότε ανταγωνιστή του Σόλτο Ντάγκλας (Sholto Douglas). Με την αποστρατεία του έλαβε το Μεγάλο Σταυρό των Ιπποτών της Τάξης του Μπαθ. Αποσύρθηκε στην κατοικία του και άρχισε να συγγράφει το βιβλίο "Twelve Legions of Angels" (Δώδεκα Λεγεώνες Αγγέλων), το οποίο είχε έτοιμο το 1942. Η έκδοση του βιβλίου απαγορεύτηκε, καθώς η Βρετανική Κυβέρνηση θεώρησε ότι περιείχε πληροφορίες που θα μπορούσε να είναι χρήσιμες στους Γερμανούς. Η έκδοση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε μετά τη λήξη του Πολέμου, το 1946. Εξέδωσε και άλλα βιβλία, κυρίως σχετικά με τον πνευματισμό, προς τον οποίο είχε επιδείξει από παλαιότερα ισχυρό ενδιαφέρον (ισχυριζόταν ότι μπορούσε να επικοινωνήσει με τους πιλότους του που είχαν σκοτωθεί στις αερομαχίες).<ref>Καρτιέ, ό.π.</ref>

 

 

Κατά τα τελευταία έτη της ζωής του ο Ντάουντινγκ έπασχε από [[αρθρίτιδα]] που συχνά τον υποχρέωνε να χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα.<ref>Vincent Orange, ''Dowding of Fighter Command: Victor of the Battle of Britain'', Grub Street publishing, 2008</ref> Απεβίωσε στο σπίτι του, στο Τάνμπριτζ Γουέλς (Tunbridge Wells) του [[Κεντ]] στις 15 Φεβρουαρίου 1970 σε ηλικία 87 ετών. Προηγουμένως είχε αφήσει εντολή να αποτεφρωθεί και όχι να ταφεί. Οι στάχτες του τοποθετήθηκαν ύστερα από ειδική λειτουργία στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ, στο παρεκκλήσι της RAF που βρίσκεται στο Αββαείο.

 

Στην ταινία "Η Μάχη της Αγγλίας" (1969) το ρόλο του Ντάουντινγκ ενσαρκώνει ο [[Λώρενς Ολίβιε]], ο οποίος είχε και ο ίδιος υπηρετήσει ως πιλότος στο Ναυτικό. Ο μεγάλος ηθοποιός συναντήθηκε με τον Ντάουντινγκ (ο οποίος χρησιμοποιούσε ήδη αναπηρική καρέκλα) και του είπε ότι "κάθεται πίσω από το γραφείο του όλη μέρα παριστάνοντας πως είναι αυτός". Συμπλήρωσε ότι "τα έκανε μάλλον θάλασσα" και ο γηραιός Ντάουντινγκ απάντησε "ω, είμαι βέβαιος γι' αυτό", διάλογος που έσπασε τον μεταξύ τους πάγο και ο Ολίβιε ξέσπασε σε γέλια. Σύμφωνα με το βιογράφο του Ολίβιε, Ρότζερ Λιούις, κατά τα γυρίσματα στο Μπέντλεϊ Πράιορι ο Ντάουντινγκ παρακολουθούσε και συχνά έκλαιγε.<ref>Roger Lewis, ''The Real Life of Laurence Olivier'', Arrow Books, 1997</ref>

 

{{παραπομπές|2}}

 

 

{{Link FA|de}}

[[ca:Hugh Dowding]]

[[cs:Hugh Dowding]]

[[sv:Hugh Dowding]]

[[tr:Hugh Dowding]]