Χαρτογραφική προβολή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το σημαντικότερο πρόβλημα που παρουσιάζει η δημιουργία (κατασκευή) ενός [[χάρτης|χάρτη]] είναι η κατάλληλη απεικόνιση της [[σφαίρα|σφαιρικής]] επιφάνειας της [[Γη|Γης]], μιας μη αναπτυκτής [[επιφάνεια|επιφάνειας]], στην επίπεδη επιφάνεια του χάρτη. Η απεικόνιση αυτή δεν μπορεί να κατασκευασθεί χωρίς να υπάρξουν γεωμετρικές παραμορφώσεις στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των σχημάτων, δηλαδή στις αποστάσεις, στις [[γωνία|γωνίες]] και στα [[εμβαδόν|εμβαδά]] των σχημάτων. Για να αντιμετωπισθεί αυτό το πρόβλημα, ακολουθούνται διάφοροι μαθηματικοί (ή αναλυτικοί) μέθοδοι προβολής των σημείων της επιφάνειας της Γης σε ένα επίπεδο ή σε μια γεωμετρικά αναπτυκτή επιφάνεια όπως είναι π.χ. η επιφάνεια του [[κώνος|κώνου]] ή η επιφάνεια του [[κύλινδρος|κυλίνδρου]], έτσι ώστε κάθε φορά να διατηρείται τουλάχιστον ένα από τα παραπάνω μεγέθη, και τα υπόλοιπα να παραμορφώνονται με γνωστό τρόπο. Κάθε χαρτογραφική προβολή ορίζει με μαθηματικούς τύπους τόσο την αντιστοίχηση των σημείων αλλά και τις παραμορφώσεις (ποσότητα και είδος) που εισάγονται. Τα μαθηματικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή της προβολής προέρχονται, μεταξύ άλλων, και από τη θεωρία των επιφανειών.

Επειδή στην πραγματικότητα το σχήμα και το μέγεθος της γης δεν μπορεί να περιγραφεί με μαθηματικό (ή γεωμετρικό) τρόπο (στις γεωεπιστήμες, και ειδικότερα στη [[Γεωδαισία|Γεωδαισία]], το πραγματικό γενικάσχήμα αναφέρεται ως [[Γεωειδές|γεωειδές]]), υιοθετείται μια μαθηματική επιφάνεια αναφοράς προκειμένου να είναι εφικτή η προβολή της στο επίπεδο. Τέτοιες '''επιφάνειες αναφοράς''' που προσεγγίζουν όσο το δυνατόν καλύτερα το πραγματικό σχήμα της γης μπορεί να είναι:

Ανάλογα με το είδος του γεωμετρικού μεγέθους που διατηρεί αναλλοίωτο μια χαρτογραφική προβολή από την επιφάνεια αναφοράς (της Γης) στο τελικό επίπεδο του χάρτη, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως:

# '''Ισαπέχουσα''', όταν διατηρούνται αναλλοίωτες οι αποστάσεις (μήκη) από ένα ή περισσότερα σημεία

# '''Σύμμορφη''', όταν διατηρούνται αναλλοίωτες οι γωνίες ή οι διευθύνσεις (π.χ. το [[Αζιμούθιο|αζιμούθιο]]). Οι σύμμορφες προβολές διατηρούν τα σχήματα (τη μορφή τους) των επιφανειών.

# '''Ισοδύναμη''', όταν διατηρούνται τα εμβαδά των επιφανειών.

Ένα από τα κύρια κριτήρια επιλογής της χαρτογραφικής προβολής είναι η έκταση και το είδος της γεωγραφικής περιοχής που καλείται να απεικονίσει ο χάρτης. Έτσι υπάρχουν χαρτογραφικές προβολές κατάλληλες για την απεικόνιση όλης της γης, μιας ηπείρου, μιας χώρας, προβολές για το θαλάσσιο χώρο και τη ναυτιλία κ.ο.κ.

ΚύριεςΟι συνήθεις απαιτήσεις που λαμβάνονται υπόψη και που χαρακτηρίζονται συνθήκες που θα πρέπει να πληρούνται για τη κατασκευή μιας προβολής, μεταξύ άλλων, είναι:

Οι χαρτογραφικές προβολές ταξινομούνται και ανάλογα της γεωμετρικής επιφάνειας στην οποία απεικονίζεται (προβάλλεται) η επιφάνεια αναφοράς (επιφάνεια της Γης), οι οποίες και είναι οι:

*[[Κωνική προβολή]], όταν χρησιμοποιείται ένας [[Κώνος|κώνος]], στην οποία περιλαμβάνονται η ''απλή κωνική'', η τύπου ''"Λάμπερτ"'', και η ''πολυκωνική προβολή.

*[[Αζιμουθιακή προβολή]], στηνόταν οποίαχρησιμοποιείται περιλαμβάνεταιένα επίπεδο. Περιλαμβάνεται η ''γνωμονική'', η ''στερεογραφική'', η ''ορθογραφική προβολή'' και η ''ισοαζιμουθιακή προβολή''

*[[Κυλινδρική προβολή]], όταν χρησιμοποιείται ένας [[Κύλινδρος|κύλινδρος]], η οποία χαρατηρίζεταιπεριλαμβάνει και την ''Μερκατορική προβολή''. καιΗ ανάλογαΜερκατορική μεπροβολή τηπου θέσηονομάζεται του κυλίνδρου διακρίνεται σεκαι ''ορθήισοκυλινδρική προβολή'' ,είναι ''πλάγιααυτή μερκατορικήπου προβολή''χρησιμοποιείται στην κατασκευή και ''εγκάρσιασύνθεση μερκατορικήτου προβολή''[[ναυτικός χάρτης|ναυτικού χάρτη]].