Μάχη της Πέτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λίγες μέρες μετά την λήξη της [[Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους|Δ' Εθνικής Συνέλευσης του Άργους]], το φθινόπωρο του 1829, τελείωσε και η [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική επανάσταση του 1821]]. Η παρέμβαση του [[Γαλλία|Γαλλικού]] στρατού με την [[Εκστρατεία του Μωριά]] των 13-15.000 στρατιωτών που έδιωξαν τον [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] και τα στρατεύματά του τον προηγούμενο χρόνο και η προέλαση των [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρώσων]] στην [[Αδριανούπολη]] κατά το [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1828–1829)|Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828–1829]] ανάγκασαν τον σουλτάνο να απομακρύνει από την [[Ελλάδα]] όλο τον στρατό. Ο Αρχηγός Ασλάν βέης διατάχτηκε να συνοδεύσει όσους Τούρκους παρέμειναν στην [[Αττική]] και [[Βοιωτία]]. Ο Ασλάν επιστρέφοντας από την [[Αθήνα]] ήταν αναγκασμένος να πορεύσει μέσα από το στενό πέρασμα της [[Πέτρα Βοιωτίας|Πέτρας]] μεταξύ της Λειβαδιάς και των Θηβών. Εκεί τον περίμενε ο [[Δημήτριος Υψηλάντης]], έτοιμος να υπερασπιστεί την διάβαση, και έτσι στις 12 Σεπτεμβρίου ο Ασλάν υπέστη δεινή ήττα και υπέγραψε συνθηκολόγηση. Με την συνθήκη αυτή οι Τούρκοι δέχτηκαν να εκκενώσουν την Ανατολική Ελλάδα, εξαιρούμενης της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης των Αθηνών]] και του φρουρίου Καραμπαμπά.