Πολ Ποτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Πολ Ποτ''' (1928-1998), επίσημο όνομα '''Σαλόθ Σαρ''', υπήρξε ο ηγέτης του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της [[Κομμουνισμός|κομμουνιστικούΚαμπότζης]] κινήματος, γνωστών ως 'Ερυθρών Χμερ' και πρωθυπουργός της [[Καμπότζη|Καμπότζης]] που την περίοδο 19761975-1979 είχε την ονομασία Δημοκρατική Καμπότζη.
 
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, αλλά και σε απελευθερωμένες περιοχές πριν από το 1975, λόγω της καταστροφής των ορυζώνων από τους αμερικανικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς (540.000 τόνοι βομβών, περισσότεροι και από εκείνους στη Ναζιστική Γερμανία κατά το β'παγκόσμιο πόλεμο)έθεσε σε εφαρμογή μεθόδους [[κολεκτιβοποίηση]]ς στον αγροτικό τομέα, αναγκάζοντας πολίτες των αστικών περιοχών να μετεγκατασταθούν στην ύπαιθρο.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, έθεσε σε εφαρμογή μεθόδους [[κολεκτιβοποίηση]]ς στον αγροτικό τομέα, αναγκάζοντας πολίτες των αστικών περιοχών να μετεγκατασταθούν στην ύπαιθρο. Παράγοντες όπως το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, αλλά και οι μαζικοί βασανισμοί και εκτελέσεις υπόπτων συντέλεσαν ώστε να πραγματοποιηθεί [[γενοκτονία]] στη χώρα, με νεκρούς περίπου το 20% του πληθυσμού της χώρας (2 εκ. άνθρωποι).
 
Σύγχυση υπάρχει για τον αριθμό των νεκρών της περιόδου εκείνης. Είναι δύσκολο να πει κανείς τον ακριβή αριθμό των θυμάτων και να τον αποδώσει σε κάθε εμπόλεμη πλευρά (που δεν ήταν μόνο δύο) καθ’ όλη τη δεκαετία του ’70. Άλλωστε, κι ο αριθμός 2.000.000, πρώτον, είναι τραβηγμένος από προπαγανδιστές πολλών πλευρών (όχι μόνο δυτικών) και,δεύτερον, ο οποιοσδήποτε αριθμός θυμάτων, συνάγεται από τον υπολογισμό βάσει του προπολεμικου (1965-70) ποσοστού αύξησης του πληθυσμού.
Το 1979, η Καμπότζη, υπό τον Πολ Ποτ, προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισβάλλει στο γειτονικό [[Βιετνάμ]] και ο Πολ Ποτ αναγκάστηκε να διαφύγει από τη χώρα, ενώ το καθεστώς που είχε εγκαθιδρύσει κατέρρευσε. Τα επόμενα έτη με βάση της ζούγκλες στα σύνορα Καμπότζης-[[Ταϋλάνδη]]ς προσπάθησε να οργανώσει αντάρτικο αγώνα, χωρίς όμως επιτυχία.
 
Σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΗΕ, το 1970 ο πληθυσμός ήταν 7,1 εκ, ενώ ο μέσος όρος αύξησης του πληθυσμού μεταξύ 1965-70 ήταν 2,8%. Άρα, στις αρχές της επόμενης δεκαετίας θα έπρεπε ο πληθυσμός, αν παρέμενε αυτό το 2,8% να είναι κοντά στα 9 εκ. Μόνον με τέτοιο υπολογισμό μπορεί ο τελικός αριθμός των νεκρών της περιόδου να ανέλθει στα 2.000.000.
Η 1η φάση του πολέμου συνίστατο στην επέκταση του πολέμου του Βιετνάμ από τις ΗΠΑ εντός εδάφους της Καμπότζης. Αμέσως το ποσοστό αύξησης του πληθυσμού έπεσε στο 1% (αν και θεωρείται μεγάλο για περίοδο πολέμου).
Οι ΗΠΑ άμεσα ευθύνονται για το θάνατο τουλάχιστον 600.000 ανθρώπων: 600-700.000 παραδέχονται οι ίδιες, ενώ η Δημοκρατική Καμπότζη τους υπολόγιζε μεταξύ 600.000-800.000 και ο βασιλιάς της Καμπότζης Σίχανουκ περίπου 600.000.
Το 1975 που ανέλαβαν την εξουσία οι Ερυθροί Χμέρ ο πληθυσμός ήταν 7.300.000. Σε αυτό τον αριθμό συγκλίνουν 2 πηγές: Η κυβέρνηση του Χένγκ Σαμρίν το καλοκαίρι του 1979 ανακοίνωσε ότι το 1975 ο πληθυσμός ήταν 7,25 εκ. Αλλά και η CIA, σε σχετική έκθεσή της με τίτλο National Foreign Assessment Center “Kampuchea: A Demographic Catastrophe, Washington, May 1980.
Ωστόσο, υπάρχει και έμμεση ευθύνη των ΗΠΑ για πρόκληση νεκρών, μέσω της καταστροφής ορυζώνων κλπ και λόγω της διακοπής της επισιτιστικής βοήθειας.
Οι πρώτοι που μίλησαν για…3 εκ νεκρών ήταν η φιλοσοβιετική-φιλοβιετναμική κυβέρνηση της «Republic of Kampuchea». Στις 3 Ιούλη του 1979 σε έκκλησή της στη «διεθνή κοινότητα», έλεγε ότι κατά την περίοδο της διακυβέρνησης των Ερυθρών Χμερ ο πληθυσμός είχε πέσει από τα 7,25 εκ. στα 4 εκ. Βέβαια, στην απογραφή που διοργάνωσαν το 1981 βρήκαν 6,7 εκ πληθυσμό.
Σε αυτό,πρέπει να ληφθεί υπ' όψη το γεγονός ότι δύσκολα γινόταν απογραφή με μετακινούμενους πληθυσμούς. (Κατά το 1979-81 γύρισαν 400.000, 300.000 έμειναν στην Ταϋλάνδη, 100.000 έφυγαν για τη Δύση, ενώ 250.000 έμειναν μόνιμα στο Βιετνάμ.)
Ο Kurt Jansson ως ειδικός εκπρόσωπος της UNICEF στην Καμπότζη το 1980-81 έδωσε στην σχετική Ερευνητική Επιτροπή τον αριθμό των 70.000-100.000 εκτελεσμένων κατά την περίοδο των Ερυθρών Χμερ.
O Ieng Sary σε συνέντευξη στο Der Spiegel(ν.20/1977)μιλά για 2-3.000 θανάτους κατά τις ημέρες εκκένωσης της Πνομ Πενχ.
 
Το 1979, το Βιετνάμ εισέβαλε στην Δημοκρατική Καμπότζη, ενώ το καθεστώς που είχε εγκαθιδρύσει ο Πολ Ποτ κατέρρευσε και περιορίστηκε για 13 χρόνια σε μικρό ποσοστό της επικράτειας, παρότι ήταν αναγνωρισμένο από πολλές χώρες.
 
Πέθανε το 1998.
 
== Πηγές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Πολ_Ποτ"