Χριστός Λυτρωτής (άγαλμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: io:Kristo Redemptoro |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Η πρόταση για ένα αξιοθέατο πάνω στο βουνό επανήλθε το [[1921]]. Τότε ο αρχιεπίσκοπος του Ρίο ντε Τζανέιρο οργάνωσε μία Εβδομάδα Μνημείων (''Semana do Monumento'') προκειμένου να προσελκύσει δωρεές κυρίως από [[Καθολική εκκλησία|καθολικούς]] της Βραζιλίας. Τα σχέδια για το άγαλμα του Χριστού περιελάμβαναν μεταξύ άλλων έναν σταυρό κι ένα άγαλμα του Χριστού ο οποίος θα κρατούσε μια σφαίρα στα χέρια του. Τελικά επελέγη το άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή με τα χέρια ανοιχτά. Αλλά και πάλι δεν ήταν όλα έτοιμα για την ανέγερσή του. Το [[1922]] πολίτες και κληρικοί συγκέντρωσαν 20.000 υπογραφές και με αυτόν τον τρόπο ζήτησαν από τον πρόεδρο [[Επιτάσιο Πεσόα]] την ανέγερση του αγάλματος.
Ο θεμέλιος λίθος για το μεγάλο οικοδόμημα μπήκε στο βουνό Κορκοβάντο στις [[4 Απριλίου]] 1922. Ο Βραζιλιάνος μηχανικός [[Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα]] ήταν αυτός που επελέγη για να επιβλέψει την κατασκευή του αγάλματος ενώ τα σχέδια ήταν του Γάλλου γλύπτη [[Πολ Λαντοβσκί]]. Μάλιστα, ο μηχανικός ταξίδεψε στην [[Ευρώπη]] για να μελετήσει τα θέματα κατασκευής και εκεί επέλεξε τον γλύπτη Λαντοβσκί. Οι εργασίες για την ανέγερση του Χριστού Λυτρωτή διήρκεσαν περίπου 5 χρόνια, από το [[1926]] έως το 1931. Σύμμαχος των εμπνευστών του έργου ήταν ο σιδηρόδρομος του Κορκοβάντο. Όπως αποδείχτηκε ήταν ιδανικός για να μεταφερθούν εύκολα και με ασφάλεια οι μεγάλοι [[ογκόλιθος|ογκόλιθοι]] για την κατασκευή του αγάλματος πάνω στο βουνό. Η πέτρα για το μνημείο προέρχεται από την πόλη [[Λίμχαμ]] (προάστιο του Μάλμε) της [[Σουηδία|Σουηδίας]]. Όταν ολοκληρώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο γλυπτό [[Αρ Ντεκό|αρτ ντεκό]] στον κόσμο.
Σήμερα η ανάβαση των επισκεπτών στο βουνό για να δουν το άγαλμα γίνεται πλέον με σύγχρονα μέσα, με [[ανελκυστήρας|ανελκυστήρες]] που προσφέρουν πανοραμική θέα και [[κυλιόμενη σκάλα|κυλιόμενες σκάλες]]. Έτσι, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν πλέον τη δυσκολία να ανέβουν τα 220 [[σκαλί|σκαλιά]] για να φτάσουν στη βάση του αγάλματος. Τρεις είναι οι πανοραμικοί ανελκυστήρες που ανεβάζουν τους επισκέπτες στο άγαλμα του Χριστού. Ο καθένας μπορεί να μεταφέρει περίπου 14 άτομα. Η πρόσβαση στους ανελκυστήρες είναι εύκολη και γι' αυτούς που φτάνουν με [[αυτοκίνητο]] και γι' αυτούς που φτάνουν με [[τρένο]]. Επιπλέον, υπάρχουν και τέσσερις κυλιόμενες κλίμακες πλάτους 4 μέτρων οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν περίπου 9.000 επισκέπτες την [[ώρα]]. Η μόνη δυσκολία που έχουν να ξεπεράσουν πλέον οι τουρίστες είναι πώς θα καταφέρουν να έχουν μέσα στη φωτογραφία ολόκληρο το άγαλμα. Και αυτό διότι είναι τόσο ογκώδες και ψηλό που πρέπει να ξαπλώνουν στο [[έδαφος]] για να το φωτογραφίσουν. Τους αποζημιώνει ωστόσο η εκπληκτική θέα από την κορυφή. Στη βάση του αγάλματος υπάρχει σήμερα ένα μικρό παρεκκλήσι.
Γραμμή 22:
* Εγκαίνια: 1931
* Εργασίες αναστήλωσης: Το [[1980]] με την ευκαιρία της επίσκεψης του [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄|Πάπα Ιωάννη Παύλου Β']]. Το [[2000]] αρχίζει ένα μεγαλύτερο πρόγραμμα αποκατάστασης του μνημείου με νέο φωτισμό και πιο αυστηρές προδιαγραφές προστασίας του.
* Θέα: Οι επισκέπτες μπορούν να δουν το Ρίο ντε Τζανέιρο πανοραμικά, τον κόλπο, το βουνό Σουγκαρλόαφ και τις παραλίες [[Ιπανέμα]] και [[Κοπακαμπάνα (Ρίο ντε Τζανέιρο)|Κοπακαμπάνα]].
{{commonscat|Cristo Redentor do Rio de Janeiro}}
| |||