Μάχη στα Κούναξα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Το [[404 π.Χ.]] πέθανε ο Αχαιμενίδης βασιλιάς, [[Δαρείος Β' της Περσίας|Δαρείος Β']] και τον διαδέχθηκε ο γιος του, [[Αρταξέρξης Β' ]] προς απογοήτευση του δεύτερου γιου του, [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου του Νεότερου]] γεγονός που οδήγησε σε άγριο ανταγωνισμό και σε μία αναμέτρηση στα Κούναξα, κοντά στη Βαβυλώνα, το [[401 π.Χ.]].<br />
 
Ο [[Αρταξέρξης]] ήταν ο πρώτος εκ των τεσσάρων παιδιών του Δαρείου και της [[Παρυσάτιδα|Παρυσάτιδος]], γνωστός και ως [[''Αρσάκης]]''. Η Παρυσάτιδα ευνοούσε τον αδερφό του Κύρο, λόγω ότι γεννήθηκε διότι πρώτος, αφού ο Δαρείος είχε γίνει βασιλιάς ενώ ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] είχε γεννηθεί πρώτος όταν ο Δαρείος ήταν ακόμη πρίγκηπας. Κατά τη διάρκεια της στέψης του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]], ο Κύρος συνελήφθη για απόπειρα δολοφονίας κατά του αδερφού του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Μετά τη μεσολάβηση της μητέρας του αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στις Σάρδεις, με σκοπό να καταστρώσει νέα συνωμοσία κατά του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]]. Κατά τη διάρκεια του [[Πελοποννησιακός πόλεμος|Πελοποννησιακού πολέμου]] ο Κύρος βοήθησε τους Σπαρτιάτες να νικήσουν τους Αθηναίους και αυτοί ανταποδίδοντας τη χάρη απέστειλαν μία μεγάλη δύναμη 10.400 μισθοφόρων.<br />
 
Ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] θέλοντας να κρατήσει μυστικές τις προθέσεις του, συνέχισε να πληρώνει τους φόρους του και δικαιολόγησε την συγκέντρωση των ελληνικών δυνάμεων λέγοντας ότι είχε διαμάχη με τον σατράπη της Ιωνίας, [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]]. Οι Έλληνες στρατιώτες, υπό τις διαταγές του Σπαρτιάτη στρατηγού [[Κλέαρχος|Κλέαρχου]] συγκεντρώθηκαν χωρίς να γνωρίζουν το λόγο της εκστρατείας και ακόμη και όταν τον έμαθαν, ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] κατάφερε να τους πείσει με την υπόσχεση περισσοτέρων χρημάτων.<br />
Γραμμή 34:
 
== Η παράταξη των δύο στρατευμάτων ==
Ο Κύρος περίμενε ότι η αρχική συνάντηση θα πραγματοποιούνταν στην τάφρο που είχε διανοίξει ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] αλλά εξεπλάγη όταν πλησιάζοντας προς το όρυγμα συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε κανείς. Η παράταξη του Κύρου, συνέχισε την προέλαση της με τους Έλληνες μισθοφόρους, υπό την καθοδήγηση του Κλέαρχου, στην δεξιά πλευρά με τον ποταμό Ευφράτη να προστατεύει τα δεξιά τους. Στο αριστερό άκρο της ελληνικής πτέρυγας τοποθετήθηκαν 2.500 πελταστές με 1.000 [[Παφλαγόνες]] ελαφρούς ιππείς από πίσω τους. Στο κέντρο του στρατεύματος του, βρισκόταν ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] με τους 600 βαριά οπλισμένους φρουρούς του. Στο αριστερό άκρο της παράταξης βρισκόταν οι 100.000 Ασιάτες στρατιώτες με 20 δραπανηφόρα άρματα υπό την καθοδήγηση του Πέρση διοικητή [[Αριαίος|Αριαίου]].
 
Ο στρατός του [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου]] προχωρούσε σε σχηματισμό πορείας, όταν γύρω στο μεσημέρι οι ανιχνευτές του ανέφεραν την προσέγγιση του βασιλικού στρατού. Ο στρατός του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]] βρισκόταν σε βαθύ σχηματισμό με τον [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]] στο κέντρο. Κοντά στον Ευφράτη είχε τοποθετηθεί το ιππικό του [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]]. Στα δεξιά του ιππικού τάχθηκε το βαρύ περσικό πεζικό και στα αριστερά του το αιγυπτιακό βαρύ πεζικό, ενώ πίσω τους βρισκόταν ιππικό και τοξότες σε μεγάλο βάθος.
 
Ο [[Ξενοφών]] αναφέρει ότι ο Κύρος διέταξε τον Κλέαρχο να παραταχθεί στο κέντρο, απέναντι από τον Αρταξέρξη αλλά ο Σπαρτιάτης στρατηγός αρνήθηκε φοβούμενος περικύκλωση από τον πολυάριθμο στρατό του Πέρση βασιλιά. Επίσης, αναφέρει ότι η μάχη ξεκίνησε νωρίς το απόγευμα οπότε οι δύο δυνάμεις είχαν πολύ χρόνο για να ανασυνταχθούν.
Γραμμή 42:
Οι δύο δυνάμεις βρισκόταν σε απόσταση περίπου μισού χιλιομέτρου, όταν ο Κύρος έδωσε το σύνθημα για επίθεση. Η ελληνική πλευρά του στρατεύματος του προχωρούσε τραγουδώντας τον πολεμικό παιάνα που έδινε συντονισμό στο βάδισμα και ταυτόχρονα αποσκοπούσε στον εκφοβισμό του αντιπάλου. Από την πλευρά του Αρταξέρξη, πρώτα επιτέθηκαν τα δραπανηφόρα άρματα. Σύμφωνα με τον Ξενοφώντα, μερικά από τα εν λόγω άρματα διαπέρασαν κατά λάθος το δικό τους στράτευμα ενώ άλλα πέρασαν τις γραμμές του [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου]], ακυβέρνητα, με αποτέλεσμα να μην καταφέρουν να διασπάσουν την ελληνική φάλαγγα.
 
Μέτα τα δραπανηφόρα άρματα, ήταν παραταγμένο το περσικό και αιγυπτιακό ιππικό το οποίο υποχώρησε άτακτα, με τους Έλληνες να τους ακολουθούν για μία περίπου ώρα, κρατώντας τον σχηματισμό τους. Την ίδια στιγμή, η αριστερή πλευρά του [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου]] υπερφαλαγγίστηκε από τη δεξιά πλευρά του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]]. Ο [[Τισσαφέρνης]], βλέποντας το κενό στην δεξιά πλευρά του Κύρου, αφού οι Σπαρτιάτες είχαν προχωρήσει σχεδόν 6 χιλιόμετρα έχοντας απομακρυνθεί από την υπόλοιπη γραμμή, κατευθύνθηκε προς το ελληνικό στρατόπεδο διασκορπίζοντας τους [[Παφλαγόνες]] ιππείς και χωρίς να προσπαθήσει να επιτεθεί στους Έλληνες οπλίτες άδραξε την ευκαιρία να επιτεθεί από πλάγια, στον [[Κύρος ο νεότερος|Κύρο]]. Ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] βλέποντας ότι δεν είχε επιλογές μετά την απομάκρυνση των Σπαρτιατών, επιτίθεται με τη φρουρά του κατά του αδελφού του. Η φρουρά του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]] διαλύεται σχεδόν αμέσως αφού ο διοικητής των 6.000 φρουρών του Αρταξέρξη, Αρταγέρσης σκοτώνεται από τη σφοδρή επίθεση του Κύρου. Αμέσως μετά επιτίθεται κατά του ίδιου του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]] χωρίς να έχει ανασυντάξει το ιππικό του. Ο [[Πλούταρχος]] αναφέρει ότι ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] επιτέθηκε με το ακόντιο του αλλά πέτυχε τον φίλο του [[Κύρος ο νεότερος|Κύρου]], [[Σαλτιφέρνης|Σαλτιφέρνη]]. Ο [[Κύρος ο νεότερος|Κύρος]] κατάφερε να πληγώσει τον [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]], αλλά στη σφοδρή μάχη με τους βασιλικούς σωματοφύλακες σκοτώθηκε.
 
== Το αποτέλεσμα της μάχης ==
Η νίκη του ελληνικού στρατεύματος όχι μόνο δεν ωφέλησε τον [[Κύρος ο νεότερος|Κύρο]], αλλά άφησε εκτεθειμένη τη δεξιά πλευρά του έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να διεισδύσει το ιππικό του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]]. Η αδύναμη αριστερή πλευρά του [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξη]] οπισθοχώρησε και προφανώς δεν υπήρξε σωστός συντονισμός από τον [[Κύρος ο νεότερος|Κύρο]] ή τον [[Κλέαρχος|Κλέαρχο]] για το τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες μετά από το εν λόγω συμβάν.
 
Ο αριθμός των νεκρών, ήταν πολύ μικρός για τα μεγέθη των στρατευμάτων που συγκρούσθηκαν. Ο ΠλούταρχιςΠλούταρχος αναφέρει δύο πιθανά νούμερα: 9.000 σύμφωνα με τον [[Κτησίας|Κτησία]] ή 25.000 σύμφωνα με τον [[Δείνων|Δείνωνα]].
 
Μετά την μάχη, ο [[Αρταξέρξης Β'|Αρταξέρξης]] απέδωσε στον [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]] την υψηλότερη βασιλική εύνοια, δίνωντας του την κόρη του για σύζυγο. Επίσης, ο [[Τισσαφέρνης]] ανέλαβε τη διοίκηση των επαρχιών του Κύρου.
 
Τέλος, να αναφέρουμε ότι οι πολιτιστικές διαφορές Ελλήνων και Περσών οδήγησαν στη σύγκρουση των δύο πλευρών και στην μαχητική αποχώρηση του στρατεύματος του Κλέαρχου που έγινε γνωστή ως η [[Κάθοδος των Μυρίων]]. Η ηρωική αυτή πορεία ήταν που κατέδειξε τις αδυναμίες της Περσικής Αυτοκρατορίας στους Έλληνες και πιο συγκεκριμένα στο [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φίλιππο]] και τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδρο]].