Σούφι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
Θεωρείται μυστική [[αίρεση]] που κυριάρχησε στις χώρες της Ανατολής, κυρίως στην [[Περσία]], και σύμφωνα με ειδικούς ενσωμάτωνε τα μυστικά δόγματα του [[Μουσουλμανισμός|μουσουλμανισμού]]. Είναι γνωστό από πολλές πηγές ότι στις τάξεις των Σούφι συντάχθηκαν οι πιο σοφοί άντρες της εποχής τους. Αν ο ισλαμικός νόμος καθορίζει πώς ακριβώς πρέπει να συμπεριφέρεται κάθε [[μουσουλμάνοι|μουσουλμάνος]] ,ποιά είναι τα δικαιώματά του και οι υποχρώσεις του απέναντι στον [[Θεός|Θεό]],και την Κοινότητα των πιστών, ο [[Σουφισμός]] αναφέρεται σε εκείνες τις θεωρητικές-θεολογικές παραμέτρους και αντίστοιχες πρακτικές που σχετίζονται με μια ποιο άμεση , προσωπική σχέση με το [[Θεός|Θεό]]<ref>Αναστάσιου Γιαννουλάτου, Ισλάμ. Θρησκειολογική επισκόπησις, Αθήναι 1990(4η ανατύπωση), σελ.254</ref>
Η ανθρώπινη ύπαρξη αισθάνεται την ανάγκη υπέρβασης των νοητικών σχημάτων ,των όποιων θρησκευτικών κανόνων και νόμων προς βιωματική συνάντηση του ''θείου''.Η τάση αυτή που εντοπίζει την αληθινή ευσέβεια όχι στην τυπική εφαρμογή κανόνων λετρείας, αλλά στην «αγαπητική προσέγγιση του Θείου», ονομάζεται [[σουφισμός|σουφισμός]], (tasawwuf).
*Ετυμολογία ονομασίας: Şũfî (σούφι) στην [[αραβική γλώσσα|αραβική γλώσσα]] σημαίνει αυτούς που φοράνε απλά μάλλινα ενδύματα και το όνομα αυτό υιοθετήθηκε ευρύτερα από το [[815]]μ.Χ. για τους [[μουσουλμάνοι|μουσουλμάνους]] [[ασκητισμός|ασκητές]].Oι ίδιοι οι σούφοι παρήγαγαν τη λέξη από ρίζα που έχει τη έννοια της αγνότητας, της καθαρότητας, δηλαδή την έννοια ŝafâ. Άλλοι συσχέτησαν τη λέξη suf ή sof προς την ελληνική ΄΄σοφία΄΄ή ΄΄σοφός΄΄, όμως φιλολογικά δενευσταθεί. Η λέξη taŝawuf είναι masdar της 5ης ρίζας η οποία ετοιμολογείται από τη λέξη ŝûf,«έριο».<ref>Γρηγόριος Ζιάκας, Ιστορία των θρησκευμάτων Β΄Το Ισλάμ, εκδ. Π.Πουρναράς, Θεσσ/ίκη 1991,σελ.417-418</ref>. Τελικά η λέξη Σούφι σημαίνει «Αυτός που είναι καθαρός στην καρδιά», ή «ένας από τους καθαρούς».
*Πηγές επίδρασης: Aυτό καθ'αυτό το υπέδαφος του [[Ισλάμ|Ισλάμ]] έδωσε τις αφετηρίες διαμόρφωσής του. Η προσδοκία του τέλους, η αίσθηση οτι ο κόσμος είναι παροδικός και η ζωή χωρίς νόημα αν δεν σχετίζεται με τον [[Θεός|Θεό]] γέννησαν την διάθεση φυγής. Η περί εσχάτων διδασκαλία του [[Ισλάμ|Ισλάμ]] καθώς τονίζει τον φόβο της κρίσης του [[Αλλάχ|Αλλάχ]] ,τις νηστείες, τις λιτανείες, προσέφερε το αναγκαίο πλαίσιο ανάπτυξης των σουφικών τάσεων. Τα πρώτα κηρύγματα του [[Μωάμεθ|Μωάμεθ]] στη [[Μέκκα|Μέκκα]] τίνιζαν την ανάγκη μετανοίας ενόψει της επερχόμενης ημέρας της κρίσεως:«Όχι δεν πρέπει να (παραπλανηθείς)!Και όμως διαψεύδευται την Κρίση»(Κοράνιο 82,9)·«και αγαπάτε τον πλούτο με υπερβολική αγάπη»(Κοράνιο 89,20)[...]«Ότι έχετε μαζί σας εξαφανίζεται, ό,τι όμως έχει ο Αλλάχ παραμένει»(Κοράνιο 16,96). Τααγαθάτου κόσμου κατανοούνται
Η κίνηση των [[σουφισμός|σούφι]] επηρεάσθηκε από τον [[χριστιανικό ασκητισμό|χριαστιανικό ασκητισμό]] ο οποίος ακμάζει την ίδια περίοδο σε [[Συρία|Συρία]], [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμία]] και [[Περσία|Περσία]]. Από τους [[Χριστιανικός ασκητισμός|χριαστιανούς ασκητές]] έλαβαν τον μάλλινο απλό χιτώνα (Şũfî), o οποίος έγινε το χαρακτηριστικό τους διακριτικό και από τον οποίο έλαβαν την ονομασία τους.
Αντικειμενικός σκοπός τους είναι η προσέγγιση της αλήθειας, ενώ κάθε νέο μέλος, ο νεόφυτος δηλαδή, καλούνταν «να επιβιβασθεί σε ένα σκάφος που πλέει στη θάλασσα της αμφιβολίας», ώστε να αρχίσει τις έρευνές του που τελικά θα τον οδηγήσουν στην αλήθεια.
| |||