Γεώργιος Σταύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ήταν ο γιος του [[Ιωάννης Σταύρου|Ιωάννη Σταύρου]], έμπορου από τα [[Ιωάννινα]]. Τη σταδιοδρομία του την ξεκίνησε στη [[Βιέννη]] την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα, συνεχίζοντας την εμπορική δραστηριότητα του πατέρα του. Σε ηλικία 27 ετών έγινε μέλος της «φιλόμουσου εταιρείας» Βιέννης. Υπήρξε σημαντικός οικονομικός παράγοντας της [[Διασπορά (ομογένεια)|Διασποράς]], αλλά και του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η εταιρεία του αποτύπωνε στο καθολικό [[λογιστική|λογιστικό]] της βιβλίο το εμπόριο των [[συναλλαγματική|συναλλαγματικών]], σε συνάρτηση με το εμπόριο [[βαμβάκι|βαμβακιού]] στο [[Βαλκάνια|βαλκανικό]] χώρο. Τη ροή του βαμβακιού ακολουθούσε η αντίστροφη ροή των συναλλαγματικών και των νομισμάτων. Υπολογίζοντας έτσι την αξία των συναλλαγμάτων στον υπολογισμό της τιμής του βαμβακιού στις ευρωπαϊκές χώρες.
 
Με τη σύσταση του ελληνικού κράτους, συνέβαλε, στην κατά το δυνατόν αυτοδύναμη και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αντιλήψεις της εποχής οικονομικής συγκρότησης της χώρας. Υπήρξε ιδρυτής και πρώτος διευθυντής, επί διακυβέρνησης [[Ιωάννης ΚαποδίστριαςΌθωνας|ΚαποδίστριαΌθωνα]], της [[Εθνική Τράπεζα|Εθνικής Τράπεζας]], του πρώτου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος του Κράτους.
 
Στα ευεργετήματα του Γεωργίου Σταύρου περιλαμβάνεται η ίδρυση και χρηματοδότηση νοσοκομείων, γηροκομείων, οικοτροφείων, πριν και μετά την απελευθέρωση. Ιδιαίτερα ευεργετήθηκε η ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Ιωάννινα.