Ο '''Μακάριος''' ήταν Έλληνας λόγιος του 17ου αιώνα και Πατριάρχης Αντιοχείας.
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε στο [[Χαλέπι]] (Βέρροιακατά την ελληνιστική εποχή[[Βέροια Συρίας]]) και το όνομά του εν κόσμο ήταν Μελέτιος. Παντρεύτηκε και απόκτησε παιδιά. Μετά τον θάνατο της συζύγου του χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν προχειροτονίστηκε Μητροπολίτης ΒερροίαςΒεροίας (Συρίας). Το [[1641]], όταν απεβίωσε ο Ευθύμιος Δ' προβιβάστηκε στον [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|πατριαρχικό θρόνο Αντιοχείας]] ο Μελέτιος και μετονομάστηκε Μακάριος Γ'. Βρήκε τον θρόνο βεβαρυμένο με υπέρογκο χρέος, και αποφάσισε να περιοδεύσει ζητώντας οικονομική βοήθεια. Πέρασε από την [[Κωνσταντινούπολη]] και από εκεί στην [[Μολδοβλαχία]], [[Πολωνία]] και Μικρή Ρωσία. Στην [[Μόσχα]] έφτασε το [[1652]] και δεξιώθηκε από τον ηγεμόνα [[Αλέξιος της Ρωσίας|Αλέξιο ΜιχάλοβιτςΜιχαήλοβιτς]]. Λαμβάνοντας σημαντική οικονομική βοήθεια επέστρεψε στην [[Δαμασκό]] και ξανά προσκλήθηκε στην Μόσχα από τον ηγεμόνα το έτος [[1666]] μαζί με άλλους πατριάρχες για να κρίνουν τον πατριάρχη Ρωσίας [[Πατριάρχης Μόσχας Νίκων|Νίκωνα]]. Ο Μακάριος πήγε στην Μόσχα μαζί με τον Αλεξανδρείας Παΐσιο, έκριναν τον Νίκωνα και τον κήρυξαν έκπτωτο της [[Πατριαρχείο Ρωσίας|πατριαρχίας]]. Ο Μακάριος επέστρεψε στην Δαμασκό και πατριάρχεψε συνολικά σαρανταεπτά έτη, από το 1641 ως το [[1688]]. Απεβίωσε από δηλητηριασμό.
