Δομισμός (ψυχολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
{{πηγές}}
 
Ο δομισμός στην ψυχολογία αποτελεί τη συστηματική κίνηση που ιδρύθηκε στη Γερμανία από τον Βίλχελμ Βούντ (Wilhelm Wundt,1832-1920), αλλά που προσδιορίστηκε κυρίως από τον Έντουαρντ Τίτσνερ (Edward Titchener,1867-1927). Κύριος στόχος και ενδιαφέρον του δομισμού ήταν η ανάλυση του ενήλικου νου, που οριζόταν ως το τελικό σύνολο της εμπειρίας του ατόμου από τη γέννησή του μέχρι το παρόν, σε συνάρτηση με τα στοιχεία του χαρακτήρα, τα οποία είναι αναγνωρισμένα και προσδιορισμένα. Έπειτα από την ανάλυση, ο δομισμός στόχευε στην ανεύρεση του τρόπου με τον οποίο τα στοιχεία αυτά συντίθενταν σε πολύπλοκες μορφές.