Περεστρόικα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από την άλλη πλευρά, το σύστημα του κεντρικού σχεδιασμού βρίσκεται υπό διάλυση χωρίς να υπάρχει μια νέα αποτελεσματική δομή της οικονομίας της αγοράς για να την αντικαταστήσει. Σε αντίθεση με την Κίνα, και την άσκηση καπιταλιστικής πολιτικής (δίκαιο επιχειρήσεων, το πτωχευτικό δίκαιο, το δίκαιο των συμβάσεων, τραπεζικό δίκαιο, την ιδιοκτησία της γης, το εργατικό δίκαιο, κλπ.) αυτή δεν γίνεται αποδεκτή από το καθεστώς του Γκορμπατσόφ, ο οποίος δεσμεύεται στις αξίες του κομμουνισμού, κάτι που τον κάνει να μοιάζει διστακτικό. Οι νέοι "επιχειρηματίες" εκμεταλλευόμενοι κενά στη νομοθεσία των επιχειρήσεων μονοπολούν τον πλούτο της χώρας, ενώ ο πληθωρισμός αφανίζει τις αποταμιεύσεις των απλών πολιτών. Το αποτέλεσμα είναι η κατάρρευση του συνόλου της σοβιετικής οικονομίας με την κατάσταση να επιδεινώνεται συνεχώς. Αυτό το γεγονός προκαλεί τη ρήξη μεταξύ Γκορμπατσόφ και κοινής γνώμης. Ο νέος Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης πρέπει να αντιμετωπίσει τους συντηρητικούς, με επικεφαλής τον Λίγκατσεφ, γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής και μέλος του Πολιτικού Γραφείου καθώς και τους υποστηρικτές του σχεδίου εκκαθάρισης του καθεστώτος, με επικεφαλής τον Μπόρις Γιέλτσιν.

 

 

== Βιβλιογραφία ==