Χάγκεν Φλάισερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε το 1944 στη [[Βιέννη]], σπούδασε Ιστορία (και Επικοινωνία / ΜΜΕ) στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1977 ζει μόνιμα στην [[Ελλάδα]]. Από το 1985 είναι (και) Έλληνας πολίτης. Το 1979-1981 διδάσκει (ως επισκέπτης) νεότερη ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά από ένδεκα χρόνια διδασκαλίας στο [[Πανεπιστήμιο_Κρήτης|Πανεπιστήμιο Κρήτης]] (1981-1992) επιστρέφει ως καθηγητής (πρωτοβάθμιος από το 1996) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει έως σήμερα νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Ερευνητικά έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή προγράμματα, καθώς και σε διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές. (Π.χ. "Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών" για το παρελθόν του τότε Αυστριακού προέδρου [[Κουρτ Βαλντχάιμ]], 1987-1988 / European Scientific Foundation για τη συγκριτική ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και των συνεπειών του, 1994-2005 / Διεθνής Συνδιάσκεψη για τα γερμανικά (πολεμικά) χρέη, [[Ουάσιγκτον]], Στέιτ Ντιπάρτμεντ 1998 / Έκθεση για τα Εγκλήματα της Βέρμαχτ, 2001-2004.) Έχει ενεργή συμμετοχή σε περίπου 60 διεθνή συνέδρια, μεταξύ άλλων ήταν ο κύριος οργανωτής του πρώτου εντός Ελλάδας επιστημονικού συνεδρίου για την περίοδο 1936-1944 (Αθήνα 1984).

Έχει συγγράψει περίπου 100 επιστημονικές μελέτες, ιδίως για την περίοδο (και τη μεταπολεμική "κληρονομιά") του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.