Ζίτα των Βουρβόνων-Πάρμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ζίτα των Βουρβόνων της Πάρμας''' ([[9 Μαΐου]] [[1892]] - [[14 Μαρτίου]] [[1989]]) ήταν η σύζυγος του τελευταίου αυτοκράτορα της [[Αυστρία]]ς [[Κάρολος Α' της Αυστρίας|Καρόλου Α']] άρα και η ίδια τελευταία αυτοκράτορααυτοκράτειρα της Αυστρίας και τελευταία βασίλισσα της Ουγγαρίας και της Βοημίας. 17ο παιδί του εκθρονισθένταεκθρονισθέντος [[Ροβέρτος Α' της Πάρμας|Ροβέρτου Α΄ δούκα της Πάρμας]] και της δεύτερης συζύγου του ινφάντης Μαρίας Αντωνίας της Πορτογαλίας, ο πατέρας της έχασε τον θρόνο του αποαπό το 1559 λόγω της Ιταλικής ενοποίησης. Η ίδια πήρε το όνομα της αποαπό μιάμια τοπική Ιταλίδα αγία που ζούσε στην [[Τοσκάνη]].

Παντρεύτηκε το 1911 τον αρχιδούκα της Αυστρίας Κάρολο που έγινε διάδοχος του θρόνου μετά την δολοφονία του θείου του [[Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας|Φραγκίσκου Φερδινάνδου]] το 1914 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πρό - θείου του [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ]] ([[1916]]). Σε δύο χρόνια εκθρονίστηκαν και εξορίστηκαν στην [[Ελβετία]], ο σύζυγος της το 1921 έκανε την τελευταία απόπειρα να ξανακερδίσει τον θρόνο της Ουγγαρίας απέτυχε, εξορίστηκε όλη η οικογένεια στην [[Μαδέρα]] οπουόπου ο Κάρολος σε έναν χρόνο πέθανε. Η Ζίτα πιστή Καθολική άναν και έμεινε χήρα μόλις 29 ετών έμεινε πιστή στην μνήμη της συζύγου της για όλη την υπόλοιπη ζωή της.

Παντρεύτηκε τον αρχιδούκα της Αυστρίας Κάρολο σε ηλικία 11 ετών όταν απλά ήταν ένας πρίγκηπας χωρίς καμιά βλέψη για τον θρόνο, η μοίρα της ζωής τους άλλαξε με την δολοφονία στο [[Σεράγεβο]] του θείου του Καρόλου το 1914 και διαδόχου του θρόνου Φραγκίσκου Φερδινάνδου. Τότε πλέον ήταν βέβαιο οτι ο Κάρολος θα ήταν αυτός που θα διαδεχόταν τον υπερήλικα πρό προ- θείο του αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ ο οποίος παρά την μεγάλη ηλικία του ήταν σε πλήρη πνευματική διαύγεια. Έγινε τελικά το 1916 αλλά ο Φραγκίσκος Ιωσήφ μαζί με τον θρόνο του κληροδότησε τεράστια προβλήματα αφού οδήγησε την [[Αυστρία]] στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο που βρισκόταν εκείνη την στιγμή σε αρκετά μειονεκτική θέση. Eίχε σημαντική επιρροή στον σύζυγο της, τον συνόδευε σε πολλές περιοδείες του στο εξωτερικό που ήταν αναγκασμένος να λείψει πολύ καιρό ενώ έδειξε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο με φροντίδα στα νοσοκομεία και τους τραυματίες.

Ο ίδιος ο αδελφός της Ζίτας Σίξτος είχε παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις με την [[Γαλλία]] για σύναψη ειρήνης με όρους όπως παραχώρηση Αλσατίας - Λωρραίνης στην [[Γαλλία]], την ανεξαρτησία του Βελγίου και της Σερβίας, την παραχώρηση της Κωνσταντινούπολης στην [[Ρωσία]]. Η [[Γερμανία]] ήταν ανένδοτη γιατί είχε ελπίδες ακόμα να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά ο Σίξτος συνέχισε τις προσπάθειες του. Τελικά όλες οι προσπάθειες για ειρήνη ναυάγησαν ύστερα αποαπό τις σκληρές κατηγορίες του Αυστριακού Υπουργού Εξωτερικών Οττοκάρ Κζερνίν στον Γάλλο πρωθυπουργό Κλεμανσώ για προσπάθειες υπονόμευσης, τελικά ο Κζερνίν αποφάσισε να παραιτηθεί. Ο Κάρολος συμφώνησε να υπάρχει μιά Ομοσπονδία ανεξάρτητων κρατών αλλά όλα τα κράτη σταδιακά διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους αποκηρύτονταςαποκηρύσσοντας τηντη δυναστεία των Αψβούργων, κάτι που ανάγκασε τον Κάρολο τελικά να παραιτηθεί. Τα τελικά χτυπήματα ήταν η ανεξαρτησία της Τσεχοσλοβακίας στις [[13 Απριλίου]]/[[1918]], η οριστική συντριβή του Γερμανικού στρατού στην '''μάχη της Αμιένης''' και η αποσκίρτηση του βασιλιά της Βουλγαρίας Φερδινάνδου στις [[25 Σεπτεμβρίου]]/[[1918]] αποαπό τηντη συμμαχία. Εξορίστηκαν αρχικά στην [[Ελβετία]], ο Κάρολος έκανε την τελεταίατελευταία του απόπειρα το 1921 να επανέλθει στον θρόνο της Ουγγαρίας που διατηρήθηκε τυπικά βασίλειο με αντιβασιλιά τον Μίκλος ΧόρθιΧόρτυ. Τελικά ο αντιβασιλιάς αρνήθηκε να βοηθήσει ενώ οι νικήτριες δυνάμεις απείλησαν με εισβολή στην χώρα, ο Κάρολος η Ζίτα και όλα τα παιδιά της εξορίστηκαν στην Πορτογαλική νήσο [[Μαδέρα]]. Την επόμενη χρονιά ο Κάρολος σε μιάμια βόλτα με τον μικρό τους γιό κρυολόγησε, το κρυολόγημα εξελίχθηκε σε [[πνευμονία]] αποαπό την οποία αρρώστησαν τον ίδιο καιρό μαζί με τον Κάρολο πολλά αποαπό τα μικρά παιδιά τους, ο Κάρολος τελικά που είχε πολύ αδύνατη υγεία τα τελευταία χρόνια πέθανε. Η Ζίτα πιστή σύντροφος τίμησε την μνήμη του άνδρα της για όλη την υπόλοιπη ζωή της δένδεν έβγαλε ποτέ αποαπό πάνω της τα μαύρα ενδύματα.

Μετά τον θάνατο του Καρόλου η αυτοκρατορική οικογένεια της Αυστρίας πήγε στην [[Ισπανία]] οπουόπου φιλοξενήθηκε αποαπό τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ', έμεινε 6 χρόνια το 1929 μετακόμησανμετακόμισαν στο [[Βέλγιο]] επειδή τα μεγαλύτερα παιδιά είχαν έρθει σε ηλικία σπουδών. Η Ζίτα συνέχιζε έντονα τις προσπάθειες αποκατάστασης της δυναστείας των Αψβούργων για λογαριασμό των παιδιών της, οι προσπάθειες αυτές τελείωσαν το 1938 με την προσάρτηση της Αυστρίας στηνστη [[Ναζιστική [[Γερμανία]]. Με την εισβολή των [[Ναζί]] στο [[Βέλγιο]] στις 10 ΜαίουΜαΐου/1940 η Ζίτα και τα παιδιά της δραπέτευσαν στην [[Πορτογαλία]] και στην συνέχεια στην [[Νέα Υόρκη]], η Ζίτα έζησε τα χρόνια του πολέμου στην ΗΠΑ σε μεγάλη φτώχεια αλλά τα παιδιά της είχαν έντονες πολιτικές δραστηριότητες. Ο [[Όθων των Αψβούργων|Όθων]] είχε συνεχείς επαφές με τον πρόεδρο Ρούσβελτ, ο [[Ροβέρτος, αρχιδούκας της Αυστρίας - Έστης|Ροβέρτος]] ήταν ο αντιπρόσωπος των Αψβούργων στο [[Λονδίνο]] ενώ ο Λουδοβίκος και ο [[Φέλιξ των Αψβούργων|Φέλιξ]] υπηρέτησαν στον Αμερικάνικο στρατό.

Αργότερα η Ζίτα επανήλθε στην [[Ευρώπη]] συγκεκριμένα στο [[Λουξεμβούργο]] το 1952 οπουόπου ασχολήθηκε με την φροντίδα της υπέργηρης μητέρας της Μαρίας Αντωνίας που πέθανε το 1959 σε ηλικία 96 ετών. Η Ζίτα δένδεν μπορούσε να επισκεφτεί την [[Αυστρία]] γιατί υπήρχε νόμος που απαγόρευε την είσοδο στην χώρα των Αψβούργων που γεννήθηκαν πρίνπριν τις 10 Απριλίου/1919, γι' αυτό δένδεν μπόρεσε να παραστεί στην κηδεία της κόρης της ΑδελαίδαςΑδελαΐδας το 1972. ΑποΑπό το 1982 οι αυστηροί νόμοι κατά της δυναστείας χαλάρωσαν με αποτέλεσμα η υπέργηρη Ζίτα να μπορέσει να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της στην Αυστρία.

* ΕλισσάβετΕλισάβετ των Αψβούργων ([[1922]] - [[1993]])