Καλλιστώ (δορυφόρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 87:
==Εξερεύνηση==
Την Καλλιστώ φωτογράφησαν ήδη από κοντά οι διαστημικές συσκευές [[Βόγιατζερ 1]] τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1979, ενώ αμέσως μετά η μελέτη συνεχίστηκε από τον [[Βόγιατζερ 2]] τον Μάιο-Ιούλιο του ιδίου έτους. Η [[διαστημική συσκευή]] Γαλιλαίος την προσπέρασε αρκετές φορές στη διάρκεια του 1996 και 1997, με πιο κοντινή προσέγγιση τον Ιούνιο του 1997 σε απόσταση 416 χιλιομέτρων από την επιφάνειά της.
==Πιθανός αποικισμός==
[[Αρχείο:Callisto base.PNG|thumb|right|180px|Artist's impression of a base on Callisto<ref name="CallistoBase"/>]]]]
Το [[2003]] η [[ΝΑΣΑ]] πραγματοποίησε μια εννοιολογική μελέτη που ονομάστηκε [[Ανθρώπινοι Εξερεύνηση Εξωτερικών Πλανητών]] (Human Outer Planets Exploration (HOPE)), σχετικά με το μέλλον της ανθρώπινης εξερεύνησης του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος. Ο στόχος που επιλέχθηκε να εξεταστεί λεπτομερώς ήταν η Καλλιστώ.
Προτάθηκε ότι θα μπορεί να είναι δυνατή η οικοδόμηση μιας βάσης στην επιφάνεια της Καλλιστώς η οποία θα παράγει καύσιμα για περαιτέρω [[εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος]]. Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας βάσης θα είναι η χαμηλή ακτινοβολία (λόγω της χαμηλής απόστασης του δορυφόρου από το Δία) και η γεωλογική σταθερότητα. Επιπλέον, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξ αποστάσεως παρατήρηση της [[Ευρώπη (δορυφόροςς)|Ευρώπης]] ή θα μπορούσε να χρησιμε΄θσει ως βάση για εκτόξευση μη επανδρομών αποστολών για κοντινά περάσματα από τον Δία ή για εξερεύνηση του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος, χρησιμοποιώντας την βοήθεια της βαρύτητας μετά από την αναχώρηση από την Καλλιστώ.
Σε μια έκθεση το 2003, η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε πως το [[2040]] θα μπορούσε να είναι εφικτή μια επανδρωμένη αποστολή στην Καλλιστώ.
==Πηγές==
* Σιμόπουλος, Διονύσης Π. ''Πλανήτες και Δορυφόροι'', Εκδόσεις Ερευνητές, 1999, ISBN 960-368-154-7
{{reflist}}
{{Πρότυπο:Δορυφόροι του Δία}}
| |||