Αρτεμίδωρος Δαλδιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τα έργα που αναφέρονται στο λεφικό ''Σούδα'', μας διασώθηκε το πρώτο, τα ''Ονειροκριτικά'', που απαρτίζεται από 5 βιβλία. Ο Αρτεμίδωρος είχε εκδώσει καταρχάς τα δύο πρώτα βιβλία, αφιερωμένα σε κάποιον ρήτορα ''Κάσσιο Μάξιμο'', και αποτελούν το κύριο μέρος του έργου, όπουστο οποίο, μετά από κάποιες θεωρητικές διευκρινίσεις, δίνει τις πιθανές ερμηνείες κάθε ονείρου προχωρώντας με βάση την πορεία της ανθρώπινης ζωής από τη γέννηση ως το θάνατο. Σ' αυτά πρόσθεσε ένα τρίτο [[βιβλίο]] με τίτλο ''Φιλάληθες'' ή ''Ενόδιον'', όπου περιλαμβάνει κάποια ασύνδετα μεταξύ τους θέματα τα οποία είχε παραλείψει από τα δύο προηγούμενα βιβλία και αργότερα πρόσθεσε ένα τέταρτο βιβλίο με μια σειρά από θεωρητικούς προβληματισμούς και υποδείξεις για την ερμηνεία των [[Όνειρο|ονείρων]]. Το πέμπτο βιβλίο είναι μια συλλογή 95 ονείρων τα οποία βγήκαν αληθινά και είναι αφιερωμένο, όπως και το τέταρτο, στο γιο του που ονομαζόταν επίσης Αρτεμίδωρος, και ασκούσε την τέχνη του πατέρα του.

:Το έργο του Αρτεμίδωρου εντάσσεται σε μια γενικότερη παράδοση του ελληνικού, και όχι μόνο, χώρου, κατά την οποία τα περίεργα και θαυμαστά οράματα των ονείρων εθεωρούντο συχνά, προάγγελοι των μελλοντικών συμβάντων. Όλη η [[αρχαία ελληνική γραμματεία]], αρχής γενομένης από τον [[Όμηρος|Όμηρο]], είναι γεμάτη από ονειρομαντικές αναφορές και απόπειρες.

Όλο αυτό το υλικό συνέλεξε ο Αρτεμίδωρος ταξιδεύοντας σεστην διάφορα μέρη: στηνηπειρωτική [[Ελλάδα]], στα ελληνικά νησιά και στην [[Ιταλία]], στα ελληνικά νησιά, όπου έψαξε στις λαϊκές συναθροίσεις και στις γιορτές, τη σοφία που διαιώνιζε η λαϊκή [[παράδοση]] με παραδείγματα και εξηγήσεις.

Στην εποχή του, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος, είναιήταν πολλοί οι ''"πυθαγορισταί, φυσιογνωμικοί, αστραγαλομάντεις, τυρομάντεις, κοσκινομάντεις, μορφοσκόποι, χειροσκόποι, λεκανομάντεις, νεκρομάντεις"'' που αναλαμβάνουναναλάμβαναν να στηρίξουν τους ψυχικά και συναισθηματικά τους ανθρώπους. Αυτή την καινωνικήκοινωνική κατάσταση απηχεί και το έργο του ΑρτεμιδώρουΑρτεμίδωρου.

:Έγραψε έναν πρακτικό [[Ονειροκρίτης|ονειροκρίτη]] και μνημονεύει εκεί τα όνειρα του, όπως τα άκουσε, χωρίς φιλοδοξία και πρωτοτυπία, και διακρίνεται η άρνηση του να προσχωρήσει κάθεσε προσπάθειες θεατρινισμού ή προσποιητής ερμηνείας που έχει ως μοναδικό στόχο της την απόκτηση μιας επιφανειακής δόξας.