Ιωάννης Ηλιόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ιωάννης Ηλιόπουλος''' είναι διακεκριμένος σύγχρονος [[Έλληνας]] θεωρητικός [[φυσικός]] [[Σωματιδιακή φυσική|στοιχειωδών σωματιδίων]] του οποίου το επιστημονικό έργο έχει συμβάλει αποφασιστικά στην εξέλιξη της έρευνας κι έχει τύχει παγκοσμίου αποδοχής.

 

Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος γεννήθηκε το [[1940]] στην [[Καλαμάτα]]. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές του σπουδές στο [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο]] (Ε.Μ.Π.) το [[1962]], και έλαβε δίπλωμα [[Ηλεκτρολόγος μηχανικός|Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου]]. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα [[Θεωρητική φυσική|Θεωρητικής Φυσικής]] του Πανεπιστημίου του Παρισιού, όπου έλαβε το [[1963]] το D.E.A., το [[1965]] το Doctorat 3e Cycle, και το [[1968]] το Doctorat d' Etat. Το [[1964]] έως το [[1966]] κατείχε τον τίτλο του Επιμελητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Το [[1966]] έως το 1968 υπήρξε υπότροφος στο [[CERN]] στη [[Γενεύη]]. Το [[1969]] έως το [[1971]] διατέλεσε Research Assosiate στο Πανεπιστήμιο του [[Harvard]]. Από το [[1971]] εργάζεται στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) αρχικά ως ερευνητής και από το [[1978]] ως Διευθυντής Ερευνών στο εργαστήριο θεωρητικής φυσικής της [[Ecole Normale Superieure]] στο [[Παρίσι]], όπου διατέλεσε και Διευθυντής κατά τα έτη 1991-1995 και 1998-2002.

 

Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος είναι διακεκριμένος και διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας στον κλάδο της [[Θεωρητική φυσική|Θεωρητικής Φυσικής]] και της [[Σωματιδιακή φυσική|Φυσικής των Στοιχειωδών Σωματιδίων]]. Μια συμβολή στον κλάδο αυτό σχετίζεται με τον αριθμό και τις ιδιότητες των [[κουάρκ]]. Την δεκαετία του [[1960]] πιστεύαμε πως υπήρχαν στον κόσμο τρία είδη κουάρκ. Το [[1969]], ο Ηλιόπουλος, σε συνεργασία με τους S. L. Glashow και L. Maiani, προέβλεψαν θεωρητικά την ύπαρξη ενός τετάρτου είδους, (σήμερα ξέρουμε πως τελικά υπάρχουν έξι). Το [[1971]], σε συνεργασία με τους Cl. Bouchiat και Ph. Meyer, απέδειξε ότι μια θεωρία με τέσσερα (η έξι) κουάρκ είναι μαθηματικά συνεπής. Αυτή η πρόβλεψη επιβεβαιώθηκε πειραματικά το [[1974]] με την ανακάλυψη μιας πληθώρας νέων σωματιδίων στην σύσταση των οποίων υπεισέρχεται το καινούργιο κουάρκ. Η ανακάλυψη αυτή είχε πολλαπλές συνέπειες: πρώτα απ' όλα, έλυσε μερικά προβλήματα που σχετίζονταν με τις διασπάσεις ορισμένων ασταθών σωματιδίων. Αλλά, πιό σημαντικά, άνοιξε τον δρόμο για την διατύπωση μιας ενοποιημένης θεωρίας που φιλοδοξεί να περιγράψει όλες τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα στοιχειώδη σωμάτια. Η τελική μορφή αυτής της θεωρίας δεν έχει ακόμα βρεθεί. Πρόκειται για ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα που φαίνεται να απαιτεί την εισαγωγή καινούργιων ιδεών στη [[φυσική]], αλλά συγχρόνως, και την διατύπωση νέων εννοιών στα [[μαθηματικά]]. Το [[1974]] μελέτησε τις ιδιότητες ενός νέου είδους συμμετρίας, που φαίνεται να είναι ένας απαραίτητος σταθμός στο δρόμο για την ενοποιημένη θεωρία.

 

Τα τελευταία χρόνια, συχνά σε συνεργασία με τους Ι. Αντωνιάδη, θ. Τομαρά και Ε. Φλωράτο, ασχολείται με τα προβλήματα που συναντάμε στην πρoσπάθεια να συνδυάσουμε τις δύο μεγάλες ανακαλύψεις των αρχών του περασμένου αιώνα, την [[κβαντική θεωρία]] και την [[Γενική θεωρία της Σχετικότητας|θεωρία της βαρύτητας]]. Ο δρόμος για μια ενοποιημένη θεωρία που να περιγράψει όλα τα φαινόμενα στη [[Φύση]] θα είναι κατ' ανάγκην μακρός. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα δύσκολο σταυροδρόμι. Χρειαζόμαστε καινούργια πειραματικά αποτελέσματα για να μας δείξουν την σωστή κατεύθυνση. Σ' αυτό το σημείο η συμβολή του [[Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων|μεγάλου επιταχυντή]] (LHC) στον [[CERN|Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών]] (CERN) στη Γενεύη αναμένεται να είναι αποφασιστική. Οι ανακαλύψεις των τελευταίων ετών έχουν ήδη προκαλέσει μια επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε και μας έχουν οδηγήσει σε μια βαθιά αναθεώρηση της εικόνας που έχουμε μέσα μας για τον Φυσικό Κόσμο. Το πιο ριζοσπαστικό συστατικό της καινούργιας εικόνας είναι η συνειδητοποίηση του θεμελειώδους ρόλου της [[Γεωμετρία|Γεωμετρίας]] στους Φυσικούς Νόμους. Αυτή η γεωμετρικοποίηση της [[Φυσική|φυσικής]] είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής και μας φέρνει πιο κοντά στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Η ενοποίηση των Νόμων της Φύσης είναι ένα αρχαίο όνειρο της ανθρωπότητας. Σήμερα ίσως να περάσαμε από το όνειρο στην προσδοκία.

 

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Ηλιόπουλος έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις:

Έχει επίσης ανακηρυχθεί Αντεπιστέλλον μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία Επιστημών|Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών]], και της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] ([[1980]]), καθώς και Επίτιμος Διδάκτωρ του Université de la Méditerranée στο Aix-Marseille το [[1996]] και των Πανεπιστημίων [[Πανεπιστήμιο Κρήτης|Κρήτης]] και [[Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων|Ιωαννίνων]] το [[2002]].

 

 

 

 

 

* [http://scienceworld.wolfram.com/biography/Iliopoulos.html] Science World.

* [http://www.mlahanas.de/Greeks/new/Iliopoulos.htm] Βιογραφικό.

[[it:John Iliopoulos]]

[[pt:John Iliopoulos]]