Ήρωας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:galahad.jpg|thumb|150 px|[[Γκάλαχαντ]], ήρωας του Αρθουριανού κύκλου]]

 

 

Ο άνθρωπος μεταβάλλεται σε ήρωα όταν εκτελέσει μια ασυνήθιστη και αξιέπαινη πράξη. Παραδοσιακές ηρωικές πράξεις είναι η θηριοκτονία και η διάσωση ανθρώπων από σίγουρο θάνατο, ή η λύτρωση μιας ολόκληρης φυλής από συγκεκριμένους κινδύνους. Συνεπώς υπό κανονικές συνθήκες ο ήρωας εκτελεί αυτό που θεωρείται κοινώς αποδεκτά καλό και ευγενές μέσα στα πλαίσια του [[πολιτισμός|πολιτισμού]] που δρα. Στην λογοτεχνία, όμως, ιδιαίτερα στην [[τραγωδία]] είναι πολύ πιθανό ο ήρωας στην εξελικτική του πορεία να υποπέσει σε λάθη, (π.χ. Άμλετ, Οιδίποδας κ.λπ.)

Ενίοτε αληθινά πρόσωπα κατορθώνουν με ανάλογες πράξεις να φθάσουν στο ηρωικό ''status'' και να θεωρούνται ήρωες από τους συνανθρώπους τους. Η διαδικασία της ηρωοποίησής τους συνήθως συμπληρώνεται με την γοργή ανάπτυξη ενός συμπλέγματος μύθων γύρω από τον ήρωα, ενώ συχνά του αποδίδονται δυνάμεις πέρα από εκείνες που κατέχει ο μέσος άνθρωπος. Η κοινωνική [[ανθρωπολογία]], αντιμετωπίζοντας το θέμα -εκτός από την μυθολογική- και στην κοινωνιολογική του διάσταση, θεωρεί επίσης τον ήρωα ως ανάγκη μιας κοινωνίας ή ενός έθνους που χάνει τα ηθικά και πολιτισμικά του ερείσματα. Ο ήρωας στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί ένα ηθικό πρότυπο για τα νεαρά μέλη μιας κοινωνίας, αλλά και μια εξιλεωτική πράξη για την εγγενή αδυναμία της να αντιμετωπίσει τα πρακτικά της προβλήματα. Μια τέτοια διαδικασία μυθοποίησης, βέβαια, είχε έναν λειτουργικό ρόλο για τις αρχαίες κοινωνίες, ακόμη και αν δεν βρίσκονταν σε κατάσταση φθοράς. Ο ήρωας και η δυναμική του μύθου λειτουργούσαν ως μέσο διδασκαλίας για τις επερχόμενες γενεές και ως μέσο πολιτισμικής τους ενσωμάτωσης, συνήθως με τελετές ενηλικίωσης αφιερωμένες στον ήρωα ή/και την προστάτιδά του θεότητα.

 

 

 

Οι περισσότερες γηγενείς [[Ευρώπη|ευρωπαϊκές]] [[θρησκεία|θρησκείες]] έχουν ενσωματώσει το ηρωικό στοιχείο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αρκετοί αρχαίοι γερμανικοί, ελληνικοί και οι ρωμαϊκοί ήρωες, μαζί με τις ιδιότητες και τις λατρευτικές πρακτικές τους ενσωματώθηκαν από την Ορθόδοξη και κυρίως την [[Καθολικισμός|Καθολική εκκλησία]] του [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμού]] κατά τους [[μεσαίωνας|μεσαιωνικούς]] κυρίως χρόνους, σχηματίζοντας τη βάση στης σύγχρονης λατρείας των [[Άγιος|Αγίων]].

 

 

 

Σε πολλους πολιτισμούς, ιδιαίτερα των γηγενών Αμερικανών, η μυθολογική μορφή του [[Κατεργάρης|Κατεργάρη]] και του πολιτισμικού ήρωα συχνά συνδυάζονται. Στην περίπτωση της [[Ελληνική μυθολογία|ελληνικής]] μυθολογίας, τούτος ο συνδυασμός απαντάται στην μορφή του [[Προμηθέας|Προμηθέα]], που έκλεψε με τέχνασμα και πονηριά τη φωτιά από τους θεούς για να τη δώσει στους ανθρώπους. Η μορφή που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς στην βορειοαμερικανική μυθολογία των Ινδιάνων ήταν το πνεύμα κογιότ. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο μυθολογικές μορφές είναι ότι ο Προμηθέας προβάλλεται περισσότερο στον μυθολογικό από τις πράξεις του ως πολτισμικός ήρωας ενώ το πνεύμα κογιότ ως κατεργάρης. Οι Ινδιάνοι της νοτιοανατολικής περιφέρειας των [[Η.Π.Α.]], στη θεση του κογιότ είδαν ένα κουνέλι ως κατεργάρη/πολιτισμικό ήρωα.

 

 

 

 

 

[[Κατηγορία:Αρχαίοι πολιτισμοί|Ηρωας]]

[[nn:Helt]]

[[no:Helt]]

[[pl:Bohater]]

[[pt:Herói]]