Γκόραν Χάτζιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
Το 1995 απείλησε να προχωρήσει στην απόσχιση της Ανατολικής Σλαβονίας από τη Σερβική Δημοκρατία της Κράινα εξαιτίας των σχεδίων για την ένωση της τελευταίας με την Republika Srpska.
Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στη Σερβία. Το 2000 ήταν παρών στην κηδεία Αρκάν, τον οποίο χαρακτήρισε μεγάλο ήρωα.
 
Το 1995 ο Χάτζιτς δικάστηκε, ερήμην, για πρώτη φορά από κροατικό δικαστήριο για την επίθεση με όλμους κατά των πόλεων Šibenik και Vodice και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση. Το 1999 δικάστηκε για δεύτερη φορά, πάλι ερήμην, από κροατικό δικαστήριο για εγκλήματα στο χωριό Tenja κοντά στο Osijek, σε φυλάκιση επίσης 20 χρόνων. Το 2001, η Ιντερπολ συμπεριέλαβε το Χάτζιτς στην λίστα με τους πιο καταζητούμενους δραπέτες. Το 2002, ασκήθηκαν διώξεις από την εισαγγελία της Κροατίας εναντίον του Χάτζιτς, του Veselin Šljivančanin, του Mile Mrkšić και του Miroslav Radić για τη δολοφονία εκατοντάδων Κροατών στην πόλη του Βούκοβαρ και στη γύρω περιοχή τον Νοέμβριο του 1991.
 
Στις 4 Ιουνίου του 2004 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα στην πρώην Γιουγκοσλαβία απήγγειλε κατηγορίες κατά του Χάτζιτς για εγκλήματα πολέμου. Μεταξύ άλλων κατηγορείται για τη συμμετοχή του στη δολοφονία 250 τουλάχιστον Κροατών και άλλων μη- Σέρβων πολιτών στο Νοσοκομείο του Βούκοβαρ τον Νοέμβριο του 1991 καθώς και για τη συμμετοχή του σε μια σειρά από σφαγές (στις πόλεις Dalj, Erdut και στο χωριό Lovas) αλλά και για το ρόλο του στη δημιουργία και λειτουργία διαφόρων στρατοπέδων συγκέντρωσης στην περιοχή όπου βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι. Επίσης κατηγορείται για την καταστροφή σπιτιών και θρησκευτικών κτιρίων στο Dalj, στο Erdut, στο Lovas, στο Tovarnik και στο Βούκοβαρ.
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Goran Hadžić}}