Ο '''Ιζάια Μπέρλιν''' (''Isaiah Berlin'', [[6 Ιουνίου]] [[1909]] – [[5 Νοεμβρίου]] [[1997]]) ήταν φιλόσοφος και ιστορικός των ιδεών. Θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους στοχαστές του εικοστού αιώνα και κυρίαρχος μελετητής της γενιάς του.<ref>H.Henry HardyHurdy, Sir Isaiah Berlin, The Independent, 7 Νοεμβρίου 1997 (νεκρολογία)</ref> Έγινε ιδιαίτερα γνωστός για την διάλεξή του στο [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης]] το [[1958]] πάνω στο θέμα «[[Δύο Έννοιες της Ελευθερίας]]». Ανέπτυξε τη θεωρία της ύπαρξης δύο ειδών ελευθερίας, της θετικής και της αρνητικής προσδιορίζοντας την πρώτη ως δυνατότητα του πράττειν απρόσκοπτα και τη δεύτερη ως την προστασία από τις παρεμβάσεις άλλων, είτε των ανθρώπων είτε της κυβέρνησης. Είναι ενάντιος όχι μόνον σε σε κάθε μορφή [[Απολυταρχυσμός|απολυταρχισμού]] και [[Ολοκληρωτιμσός|ολοκληρωτισμού]], αλλά και σε κάθε μελλοντική ουτοπία[[Ουτοπίαο]] θεωρώντας ότι ο άνθρωπος πρέπει να βιώνει το παρόν και να μην το αμελεί, προσδοκώντας μια μακροπρόθεσμη χίμαιρα.
