ARPANET: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το αρχικό σημείο για την επικοινωνία host-to-host ήταν το 1822 πρωτόκολλο [http://en.wikipedia.org/wiki/BBN_Report_1822 BBN report 1822]. το οποίο καθόριζε τη μετάδοση των μηνυμάτων σε έναν IMP. Η διαμόρφωση (φορμάτformat) του μυνήματοςμηνύματος σχεδιάστηκε ώστε να λειτουργεί με ένα ευρήευρύ φάσμα αρχιτεκτονικών υπολογιστών. Ένα μύνημαμήνυμα 1822 αρχικά αποτελούνταν από τον τύπο του μυνήματοςμηνύματος, έναν αριθμό διεύθυνσης του host (numeric host address) και ένα πεδίο δεδομένων. Για να στείλει ένα μύνημαμήνυμα δεδομένων σε έναν άλλον host, ο host που μετέδιδε το μήνυμα διαμόρφωνε το μύνημαμήνυμα δεδομένων περιλαμβάνοντας τη διεύθυνση προορισμού του host και το μύνημαμήνυμα στέλνονταν, κατόπιν μετέδιδε το μύνημαμήνυμα μέσω της διασύνδεσης 1822 του υλικού. Το IMP παρέδιδε το μύνημαμήνυμα στη διεύθυνση προορισμού, είτε παραδίδοντάς το σε έναν τοπικά συνδεδεμένο host ή σε έναν άλλον IMP. Όταν τελικά το μύνημαμήνυμα παραδίδονταν στη διεύθυνση του host, ο λαμβάνον IMP εξέπεμπε ένα αναγνωριστικό Ready for Next Message (RFNM), στον αποσταλλόντα host IMP.<br />

Αντίθετα με τα σύγχρονα Datagram του διαδικτύου, το ARPANET σχεδιάστηκσχεδιάστηκε για να μεταδίδει αξιόπιστα μηνύματα 1822, και να πληροφορεί τον Hosthost υπολογιστή για την απώλεια κάποιου μυνήματοςμηνύματος. Το σημερινό [http://en.wikipedia.org/wiki/Internet_Protocol#Reliability IP] δεν είναι αξιόπιστο, ενώ το [http://en.wikipedia.org/wiki/Transmission_Control_Protocol TCP] είναι. Παρόλα αυτά, το 1822 πρωτόκολλο αποδείχθηκε ανεπαρκές για τη δαχείρισηδιαχείριση πολλαπλών συνδέσεων ανάμεσα σε διαφορετικές εφαρμογές του ίδιου host υπολογιστή. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε με το [http://en.wikipedia.org/wiki/Network_Control_Program Network Control Program] (NCP), το οποίο αποδείχθηκε η σταθερή μέθοδος για την εγκατάσταση αξιόπιστων, με έλεγχο ροής, διπλής κατεύθυνσης συνδέσεων επικοινωνίας ανάμεσα σε διαφορετικές διεργασίες διαφορετικών host υπολογιστών. Η διασύνδεση NCP επέτρεψε το [http://en.wikipedia.org/wiki/Application_software Λογισμικό εφαρμογών] να συνδεθεί κατά μήκος του ARPANET εφαρμόζοντας [http://en.wikipedia.org/wiki/Communication_protocols πρωτόκολλα επικοινωνίας] υψηλότερου επιπέδου, ένα αρχικό παράδειγμα χρήσης της αντίληψης protocol layering τ οποίο ενσωματώθηκε στο μοντέλο [http://en.wikipedia.org/wiki/OSI_model OSI]. Το 1983 το πρωτόκολλο TCP/IP αντικατέστησε το NCP ως το κυρίως πρωτόκολλο του ARPANET, και το ARPANET έγινε ένα στοιχείο του πρώιμου διαδικτύου (internet). <br />

Το NCP παρείχε ένα σταθερό σύνολο (standard set) από υπηρεσίες δικτύου που μπορούσαν να διαμοιραστούν σε αρκετές εφαρμογές που έτρεχαν σε έναν μόνο host υπολογιστή. Αυτό οδήγησε στην εξέλιξη των'' πρωτοκόλλων εφαρμογών'' που λειτουργούσαν, πάνω κάτω, ανεξάρτητα από την υπηρεσία δικτύου. Όταν το ARPANET μετέβη στα πρωτόκολλα του διαδικτύου το 1983, τα κύρια πρωτόκολλα εφαρμογών ακολούθησαν πίσηςεπίσης.