Βικιπαίδεια

Νέφος του Όορτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Προσθήκη: be:Воблака Оарта
Anarkigr (συζήτηση | συνεισφορές)
43 επεξεργασίες
Επικαιροποίηση άρθρου και προσθήκη παραπομπών. Έπεται συνέχεια.
Γραμμή 2:
[[Image:Kuiper oort.jpg|250px|right|thumb|Το νέφος του Οορτ και η [[Ζώνη του Kuiper|Ζώνη του Κούϊπερ]].]]
[[Image:Oort cloud Sedna orbit.jpg|thumb|250px|right|Υποθετική απόσταση του νέφους του Οορτ σε σύγκριση με το υπόλοιπο [[Ηλιακό σύστημα]].]]
Το Νέφος του OortΌορτ είναι μια υποθετική σφαιρική περιοχή του εξωτερικού [[Ηλιακό Σύστημα|ηλιακού συστήματος]]. Αποτελείται από πυρήνες [[κομήτης|κομητών]] και βρίσκεταιΒρίσκεται σε απόσταση απόπερίπου 50.000 - 100.000 [[Αστρονομική μονάδα|AU]] από τον Ήλιο,<ref χίλιες φορές πιο μακρυά από τον [[Πλούτωνας (πλανήτης)|Πλούτωνα]] ή περίπου ένα [[έτος φωτός]]. Λόγω της απόστασης δεν έχει ακόμα παρατηρηθεί κάποιο σώμα από αυτά που το αποτελούν, με μόνες εξαίρεσεις τη [[Sedna]] και το [[2006 SQ372]], που υποστηρίζεται ότι είναι σώματα Oort. Το Νέφος του Oort λοιπόν είναι προς το παρόν κατά κύριο λόγο μια θεωρητική κατασκευή.name="Morbidelli2006">
{{cite arXiv
|author=Alessandro Morbidelli
|year=2006
|title=Origin and dynamical evolution of comets and their reservoirs
|class=astro-ph
|eprint=astro-ph/0512256
}}</ref>, χίλιες φορές πιο μακρυά από τον [[Πλούτωνας (πλανήτης)|Πλούτωνα]] ή περίπου ένα [[έτος φωτός]]. Η απόσταση αυτή τοποθετεί το Νέφος του Όορτ περίπου στο ένα τέταρτο της απόστασης από τον [[Εγγύτατος Κενταύρου|Εγγύτατο του Κενταύρου]], το κοντινότερο ως προς τον Ήλιο [[Αστέρι|αστέρι]]. Τα αντικείμενα του Νέφους του Όορτ αποτελούνται κυρίως από πάγους [[Νερό|νερού]], [[Αμμωνία|αμμωνίας]], και [[Μεθάνιο|μεθανίου]]. Πιστεύεται ότι το Νέφος του Όορτ είναι η πηγή όλων των [[κομήτης|κομητών]] που εισέρχονται στο Ηλιακό σύστημα<ref name="emel2007">
{{cite journal
|author=V. V. Emelyanenko, D. J. Asher, M. E. Bailey
|year=2007
|title=The fundamental role of the Oort Cloud in determining the flux of comets through the planetary system
|journal=[[Monthly Notices of the Royal Astronomical Society]]
|volume=381 |issue=2 |pages=779–789
|bibcode=2007MNRAS.381..779E
|doi=10.1111/j.1365-2966.2007.12269.x
}}</ref>. Μόλις τέσσερα αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί πιθανολογείται ότι ανήκουν στο Νέφος του Όορτ, τα [[Σέντνα|90377 Σέντνα]], [[2000 CR105|2000 CR<sub>105</sub>]], [[2006 SQ372|2006 SQ<sub>372</sub>]], και [[2008 KV42|2008 KV<sub>42</sub>]].
 
==Θεωρία==
Η αρχική ιδέα ανήκει στον [[Εσθονία|Εσθονό]] αστρονόμο [[Ερνστ Έπικ]] (Ernst Julius Öpik), που το [[1932]] υποστήριξε ότι οι κομήτες προέρχονται από ένα νέφος στις εξωτερικές περιοχές του Ηλιακού Συστήματος.<ref>
Η αρχική ιδέα ανήκει στον [[Εσθονία|Εσθονό]] αστρονόμο [[Ερνστ Έπικ]] (Ernst Opik), που το [[1932]] υποστήριξε ότι οι κομήτες προέρχονται από ένα νέφος στις εξωτερικές περιοχές του Ηλιακού Συστήματος. Η ιδέα αυτή επανεισάχθηκε το [[1950]] από τον [[Ολλανδία|Ολλανδό]] αστρονόμο [[Γιάν Όορτ]] (Jan Hendrick Oort). Η λογική ήταν η εξής: εφόσον όλοι οι κομήτες κάποια στιγμή καταστρέφονται μέσα στο Ηλιακό Σύστημα (λόγω της βαρύτητας του [[Ήλιος|Ήλιου]] ή των μεγάλων [[Πλανήτης|πλανητών]]), δεν θα έπρεπε, μετά από πέντε δισεκατομμύρια [[Έτος|χρόνια]] ύπαρξης του Ηλιακού Συστήματος, να παρατηρούνται πια κομήτες. Άρα πρέπει να υπάρχει μια πηγή [[Κομήτης|πυρήνων κομητών]], που στέλνει συνεχώς κομήτες στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα. Αν ληφθούν υπόψη και οι τροχιές των κομητών μεγάλης περιόδου, η πηγή αυτή πρέπει να απέχει κάπου 50.000 [[Αστρονομική μονάδα|AU]] από τον Ήλιο και να περιέχει εκατομμύρια πυρήνων. Λόγω του ότι οι κομήτες μεγάλης περιόδου έρχονται έξω απ' την [[εκλειπτική]], η πηγή τους πρέπει να περιβάλλει σφαιρικά το Ηλιακό Σύστημα.▼
{{cite journal
|author=Ernst Julius Öpik
|year=1932
|title=Note on Stellar Perturbations of Nearby Parabolic Orbits
|journal=[[Proceedings of the American Academy of Arts and Sciences]]
|volume=67|issue=6|pages=169–182
|doi=10.2307/20022899
|jstor=20022899
}}</ref> Η ιδέα αυτή επανεισάχθηκε το [[1950]] από τον [[Ολλανδία|Ολλανδό]] αστρονόμο [[Γιάν Όορτ]] (Jan Hendrick Oort).<ref name=Oort>
{{cite journal
|author=Jan Oort
|title=The structure of the cloud of comets surrounding the Solar System and a hypothesis concerning its origin
|journal=[[Bulletin of the Astronomical Institutes of the Netherlands]]
|volume=11|pages=91–110|year=1950
|bibcode=1950BAN....11...91O
▲Η αρχική ιδέα ανήκει στον [[Εσθονία|Εσθονό]] αστρονόμο [[Ερνστ Έπικ]] (Ernst Opik), που το [[1932]] υποστήριξε ότι οι κομήτες προέρχονται από ένα νέφος στις εξωτερικές περιοχές του Ηλιακού Συστήματος. Η ιδέα αυτή επανεισάχθηκε το [[1950]] από τον [[Ολλανδία|Ολλανδό]] αστρονόμο [[Γιάν Όορτ]] (Jan Hendrick Oort).}}</ref> Η λογική ήταν η εξής: εφόσον όλοι οι κομήτες κάποια στιγμή καταστρέφονται μέσα στο Ηλιακό Σύστημα (λόγω της βαρύτητας του [[Ήλιος|Ήλιου]] ή των μεγάλων [[Πλανήτης|πλανητών]]), δεν θα έπρεπε, μετά από πέντε δισεκατομμύρια [[Έτος|χρόνια]] ύπαρξης του Ηλιακού Συστήματος, να παρατηρούνται πια κομήτες. Άρα πρέπει να υπάρχει μια πηγή [[Κομήτης|πυρήνων κομητών]], η οποία που στέλνει συνεχώς κομήτες στο εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα. Αν ληφθούν υπόψη και οι τροχιές των κομητών μεγάλης περιόδου, η πηγή αυτή πρέπει να απέχει κάπου 50.000 [[Αστρονομική μονάδα|AU]] από τον Ήλιο και να περιέχει εκατομμύρια πυρήνων. Λόγω του γεγονότος ότι οι κομήτες μεγάλης περιόδου έρχονται έξω απ' την [[εκλειπτική]], η πηγή τους πρέπει να περιβάλλει σφαιρικά το Ηλιακό Σύστημα.
 
==Δημιουργία==
Τα αντικείμενα του Νέφους του Oort δημιουργήθηκανεικάζεται κιότι αυτάδημιουργήθηκαν μαζί με τους πλανήτες και τα υπόλοιπα σώματα του ηλιακού μας συστήματος, πριν από περίπου 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια.<ref name=Morbidelli2006/> Η [[Βαρύτητα|βαρυτική]] τους αλληλεπίδραση όμως κυρίως με τους μεγάλους πλανήτες άλλαξε τις τροχιές τους και τα εξακόντισε έξω απ'από το [[ηλιακό σύστημα]], προςθέτοντάς όλεςτα τιςσε κατευθύνσεις[[Εκκεντρότητα#Εκκεντρότητα τροχιάς|ελλειπτικές]] ή [[Εκκεντρότητα#Εκκεντρότητα τροχιάς|παραβολικές τροχιές]]. Αλληλεπιδράσεις με τα βαρυτικά πεδία άλλων [[Άστρο|αστεριών]] (που παίζουν ρόλο σε τέτοιες αποστάσεις) έδωσαν στο Νέφος του Oort τη σφαιρική κατανομή του.η<ref name=Morbidelli2006/>
 
Τον Ιούνιο του 2010, ο [[:en:Harold F. Levison|Χάρολντ Λέβισον]] (Harold F. Levison) μαζί με τους συνεργάτες του πρότειναν, βασισμένοι σε προσομοιώσεις, ότι ο Ήλιος "παρέσυρε κομήτες από άλλα αστέρια κατά τη γέννησή του". Τα αποτελέσματα αυτά υποννοούν ότι "ένα σημαντικό ποσοστό των κομητών του Νέφους του Όορτ, ενδεχομένως μεγαλύτερο από 90%, προέρχεται από άλλα αστέρια".<ref>Harold F. Levison (2010), "Capture of the Sun's Oort Cloud from Stars in Its Birth Cluster" (Science June 10, 2010) [http://www.swri.org/9what/releases/2010/cometorigins.htm (SwRI) News]</ref>
 
{| border="1" class="wikitable"
|+ <big>'''Υποψήφια αντικείμενα Νέφους του Όορτ'''</big>
|-----
! Αριθμός
! Όνομα
! Ισημερινή Διάμετρος<br />(km)
! [[Περιήλιο]] (AU)
! [[Αφήλιο]] (AU)
! Έτος Ανακάλυψης
! Ανακαλύφθηκε από
 
|-----
| 90377
| [[Σέντνα]]
| 1,180–1,800
| 76.1
| 892
| 2003
| [[:en:Michael E. Brown|Brown]], [[:en:Chad Trujillo|Trujillo]], [[:en:David L. Rabinowitz|Rabinowitz]]
|-----
| 148209
| [[2000 CR105|2000&nbsp;CR<sub>105</sub>]]
| ~250
| 44.3
| 397
| 2000
| [[:en:Lowell Observatory|Παρατηρητήριο Λάουελ]]
|-----
| –
| [[2006 SQ372|2006&nbsp;SQ<sub>372</sub>]]
| 50–100
| 24.17
| 2,005.38
| 2006
| [[:en:Sloan Digital Sky Survey|SDSS]]
|-----
| –
| [[2008 KV42|2008&nbsp;KV<sub>42</sub>]]
| 58.9&nbsp;km<ref>
{{cite web
|date=16 July 2008
|title=Observations of small Solar-System bodies
|url=http://www.hohmanntransfer.com/mn/08/08198_0716.htm
|work=The Tracking News
}}</ref>
| 20.217
| 71.760
| 2008
| [[Τηλεσκόπιο Καναδά-Γαλλίας-Χαβάης]]
|}
 
==Παραπομπές==
<references />
 
{{Πύλη|Αστρονομία|P space.png}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νέφος_του_Όορτ"