Μίχαελ Πρετόριους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Βιογραφία==

 

Μεταγενέστερα αναφέρεται ότι ο Πρετόριους εγκαταστάθηκε στο Βόλφενμπύτελ (Wolfenbüttel) περίπου το 1592-3, αλλά κρίνοντας από τα γραφόμενά του στα έργα ''Motectae et Psalmi'' (1607) και ''Polyhymnia caduceatrix'' (1619) δεν ήταν παρά το 1595 που ανέλαβε οργανίστας του Δούκα Χάινριχ Γιούλιους του Μπρούνσβικ-Βόλφενμπύτελ (Duke Heinrich Julius), ο οποίος διέμενε εκεί. Το 1596 έλαβε μέρος, μαζί με τους πιο διάσημους Γερμανούς οργανίστες της εποχής του, στα εγκαίνια του οργάνου στο παρεκκλήσι του κάστρου στο Γκρένινγκεν (Gröningen), κοντά στο Χάλμπερστατ. Το κάστρο αυτό είχε κατασκευαστεί από τον Δούκα, με την ιδιότητα του Αξιωματικού Επισκόπου του Χάλμπερστατ, μετά τη [[Μεταρρύθμιση]] του 1591. Από το 1602 έμεινε στο Ρέγκενσμπουργκ (Regensburg) ως μέλος της αντιπροσωπείας του Βόλφενμπύτελ, ενώ τον επόμενο χρόνο καταγράφεται ως οργανίστας. Εκεί, συνδέθηκε φιλικά με κάποιους ανθρώπους -αφιερωτικά ποιήματα του Κρίστοφ Ντοναβέρους (πάστορα του Ρέγκενσμπουργκ) εμφανίζονται σε δέκα εξεδομένα του έργα. Επιπλέον, το πρώτο μέρος του έργου ''Musae Sioniae'' εξεδόθη εκεί το 1605. Τον Σεπτέμβρη του 1603 παντρεύτηκε την Άννα Λάκεμάχερ (Anna Lakemacher), κάνοντας δύο γιούς.

Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Πρετόριους αποτελούν θρησκευτικά έργα, βασισμένα σε προτεσταντικούς ύμνους. Μοτέτα, λειτουργίες, ύμνοι, λιτανείες, μεγαλυνάρια, ψαλμοί και ωδές είναι μερικά από τα είδη που απαντώνται τόσο στα εξεδομένα έργα του, όσο και στα χειρόγραφά του. Από τα έργα κοσμικής μουσικής σώζονται μόνο οι "Χοροί της Τερψιχόρης" (''Terpsichören Tänze''), μία συλλογή με γαλλικούς χορούς του 16ου αιώνα. Η εκκλησιαστική μουσική του Πρετόριους, καθώς και τα θεωρητικά έργα του, ορίζεται σε πέντε περιόδους, οι οποίες συμπίπτουν εν μέρει. Η πρώτη περιλαμβάνει το "Motectae et psalmi" (Μοτέτα και ψαλμοί) και το "Megalynodia Sionia" (1602). Στη δεύτερη περίοδο εντάσονται τα εννέα τμήματα του "Musae Sioniae", ενώ στην τρίτη περίοδο τα λατινικά λειτουργικά έργα "Missodia Sionia", "Hymnodia Sionia" και "Eulogodia Sionia" (όλα το 1611), καθώς και το "Urania" και το Kleine Grosse und Litaney (1613). Στην τέταρτη περίοδο ανήκει κατά κύριο λόγο η εργασία του για το "Μουσικό Σύνταγμα", και κατά την τελευταία περίοδο υπάρχουν τα "Puericinium", δύο τμήματα του "Polyhymnia" και ο "Ψαλμός 116". Από το έργο "Megalynodia Sionia", που περιλαμβάνει μερικές εκατοντάδες ύμνων, προέρχεται και το πασίγνωστο χριστουγεννιάτικο κάλαντο "Es ist ein Ros entsprungen".

 

Το "Μουσικό Σύνταγμα" είναι από τα τελευταία έργα του Πρετόριους. Τα τρία μέρη που εμφανίστηκαν (το τέταρτο προορίζονταν για οδηγίες ως προς τη σύνθεση) εμφανίζουν μια τάση που χαρακτηρίζουν τον ίδιο, προς μια εγκυκλοπαιδική, συστηματική προσέγγιση για τη θεωρία και την πρακτική της μουσικής. Ο πρώτος τόμος ασχολείται με τη θρησκευτική μουσική, τις αρχές και τα λειτουργικά συστατικά της. Η πραγματική του αξία έγκεται στις παραπομπές που αναφέρονται από κάθε περίοδο. Ιδιαίτερης σημασίας μεταξύ αυτών είναι το απόσπασμα της συνεργασίας του Γιόχαν Βάλτερ με τον [[Λούθηρος|Λούθηρο]], όπου αναφέρονται λεπτομερώς οι μουσικές μεταρρυθμίσεις που ο Λούθηρος επικαλείται. Στο δεύτερο τόμο, «De organographia», ο Πρετόριους μας δίνει -σε συνδυασμό με την εικονογραφημένη διδακτική ενότητα «Theatrum instrumentorum»- λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τα μουσικά όργανα της εποχής του, ιδιαιτέρως δε για το [[εκκλησιαστικό όργανο|όργανο]]. Ο τρίτος όγκος είναι ένα λεξικό όπου αριθμούνται οι σύγχρονες (για την εποχή) μουσικές φόρμες, με μια λεπτομερή εξέταση των τεχνικών ζητημάτων, όπως η σημειογραφία, οι αναλογίες, το "σολφέζ", η μεταφορά και η πολυφωνική γραφή. Η σημασία του "Μουσικού Συντάγματος" έγκειται όχι τόσο στην επιρροή του στις επόμενες γενιές των συνθετών (λόγω των νέων εξελίξεων στις αρχές του 17ου αιώνα και κυρίως την άνοδο του [[συνεχές βάσιμο|συνεχούς βάσιμου]]), όσο σε σχέση με υψηλή αξία του ως ιστορικό δοκιμιογραφικό στοιχείο. Εξετάζει την εξαιρετική ενορχήστρωση στις αρχές της [[μπαρόκ]] περιόδου, τις πολλές οικογένειες οργάνων και την περίοπτη θέση του [[εκκλησιαστικό όργανο|οργάνου]] και εν κατακλείδι αποτελεί σημαντική ιστορική πηγή για την αναγεννησιακή μουσική και τα περί αυτής.