Μίχαελ Πρετόριους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Ο Πρετόριους είχε κερδίσει τέτοια εκτίμηση από το 1604, που -ενώ διατηρούσε τη θέση του οργανίστα- διορίστηκε αρχιμουσικός του παρεκκλησίου (Kapellmeister) της αυλής, μετά την αποχώρηση του προκατόχου του, Τομάς Μαντσίνους (Thomas Mancinus). Η ''Kapelle'' (δηλ. οι μουσικοί του παρεκκλησίου), αποτελούνταν από 6-8 τραγουδιστές και περίπου άλλους τόσους οργανοπαίκτες. Αν και μετρίου αναστήματος, ήταν εντούτοις αρκετή για τις επιθυμίες του, κάτι που εξέφρασε στην εφιερωματική κεφαλίδα των ''Motectae et Psalmi''. Είχε άλλωστε και την υποστήριξη του Δούκα, ο οποίος φαίνεται να τους πήρε μαζί του στην [[Πράγα]] και ίσως και σε κάποια άλλα από τα ταξίδια του. Υπάρχουν στοιχεία ότι το 1605 και το 1609 έμεινε στην αυλή του φιλόμουσου Landgrave Moritz, της Έσσης στο [[Κάσελ]] (Hesse am Kassel). Υπήρξε μια εξαιρετικά πολυάσχολη περίοδος για τον Πρετόριους: τα περισσότερα έργα του εμφανίστηκαν μεταξύ των 1605 και 1613. Μεταξύ των ετών 1606 και 1612 συνεργάστηκε με τον πιο φημισμένο κατασκευαστή [[εκκλησιαστικό όργανο|οργάνων]] της εποχής του, Εζάϊας Κομπένιους (Esaias Compenius). Ο Κομπένιους προσελήφθη από την αυλή του Βόλφενμπύτελ με πρωτοβουλία του Πρετόριους, ενώ συνέγραψαν το ''Orgeln Verdingnis'', που αναφέρεται στον δεύτερο και τρίτο τόμο του "Μουσικού Συντάγματος" (βλ. παρακάτω).
Ο ξαφνικός θάνατος του Δούκα Χάινριχ Γιούλιους στην Πράγα το 1613 ήταν σημείο καμπής στη ζωή του Πρετόριους. Ο Εκλέκτορας Γιόχαν Γκέοργκ της Σαξωνίας ζήτησε αμέσως από τον διάδοχο του Δούκα, Φρίντριχ Ούλριχ (Friedrich Ulrich), να αφήσει τον Πρετόριους να αναπληρώσει τον γηρασμένο αρχιμουσικό του παρεκκλησιού της εκλεκτορικής αυλής Ρογκίερ Μίχαελ (Rogier Michael). Για τα επόμενα δυόμισι έτη ο Πρετόριους έμεινε ως επί το πλείστον στη [[Δρέσδη]], έχοντας μεταξύ άλλων την ευθύνη για τη μουσική στη Συνέλευση των Εκλεκτόρων στο Νάουμπουργκ το 1614. Όντας στη Δρέσδη γνώρισε τον [[Χάινριχ Συτς]], αλλά και εξοικειώθηκε με την ιταλική μουσική, η οποία επηρέασε αργότερα το έργο τουˑ επιπλέον, πρέπει να αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στις θεωρητικές εργασίες του. Η περίοδος της Δρέσδης έληξε επίσημα το 1616, αλλά ήταν εκεί και πάλι το 1617 για να οργανώσει την τελετουργική μουσική για την επίσκεψη του αυτοκράτορα και για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από τη Μεταρρύθμιση. Το 1618 κλήθηκε, μαζί με τον Συτς και τον [[Σάϊντ]] (Scheidt), από τον καθεδρικό ναό του Μαγδεβούργου και τον επόμενο χρόνο φαίνεται να επισκέφθηκαν οι τρεις τους τη [[Λειψία]], τη [[Νυρεμβέργη]] και το [[Μπαϊρόιτ]]. Καθώς ο Πρετόριους έλειψε για αρκετά χρόνια, αναμφίβολα ξέπεσε το μουσικό επίπεδο στο παρεκκλλήσι του Βόλφενμπύτελ. Τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν με την επιστροφή του, καθώς η κατάστασης της υγείας του χειροτέρευε ολοένα - πιθανώς από υπερκόπωση. Πέθανε ανήμερα των γεννεθλίων του, το 1621, αφήνοντας μια καθόλου ευκαταφρόνητη περιουσία, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα για τους φτωχούς.
==Εργογραφία==
| |||