Μονή Αγίου Γεωργίου Κουδουνά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Robot-assisted disambiguation: Ελληνική επανάσταση - Changed link(s) to Ελληνική Επανάσταση του 1821; διακοσμητικές αλλαγές |
||
Γραμμή 1:
[[
Η '''μονή Αγίου Γεωργίου Κουδουνά''' [[Πρίγκηπος|Πριγκήπου]] είναι από τις αρχαιότερες των [[Πριγκηπονήσια|Πριγκηπονήσων]], αφού ήταν κτισμένη το 10ο αιώνα στα χρόνια του [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρου Φωκά]].
Το [[1204]] πιθανότατα ερειπώθηκε από τους Λατίνους επιδρομείς της [[Δ΄ Σταυροφορία|Δ΄ Σταυροφορίας]]. Επίσης, το 1302 σε πειρατική επιδρομή τα κτίριά της καταστράφηκαν από φωτιά. Αναγκαστικά οι μοναχοί της την εγκατέλειψαν, αφού πρώτα έκρυψαν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου σε απόκρημνη, δυσπρόσιτη περιοχή. Την εικόνα ανακάλυψε πολλούς αιώνες αργότερα ένας τσοπάνος από την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], στον ύπνο του οποίου είχε εμφανιστεί ο άγιος, σύμφωνα με τοπική παράδοση. Έτσι ξαναχτίστηκε η μονή, στα 1751-1752 σύμφωνα με πατριαρχικά σιγίλια, από τον μοναχό Ησαΐα.
Το [[1781]] η μονή προσαρτήθηκε στην [[Αγία Λαύρα Καλαβρύτων|Αγία Λαύρα]] των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]]. Το [[1806]] κτίστηκε στο βουνό το συγκρότημα των «παλιών» κελιών, όπως αποκλήθηκαν μεταγενέστερα, από τον ηγούμενο Αρσένιο. Το [[1821]], με το ξέσπασμα της [[
Μετά το θάνατο του Διονυσίου, στη μονή απέμεινε ως μοναδικός μοναχός, ο υποτακτικός του Κλεόνικος, που την υπηρέτησε ως το θάνατό του, το [[1969]]. Τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Παϊκόπουλος. Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το [[1986]] στις πλαγιές του βουνού, έφτασε ως τα ιστορικά κελιά της μονής καταστρέφοντάς τα. Έτσι έχασε την επιβλητικότητά της και την παραδοσιακή μορφή της. Οι μεταγενέστερες ατυχείς παρεμβάσεις αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία της.
== Πηγή ==
* Ακύλα Μήλλα, ''Πριγκηπόνησα'', εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, 2008, ISBN 978-960-6731-91-4
[[Κατηγορία:Μονές των Πριγκηπονήσων|Γεωργιου]]
| |||