Άτταλος Α΄ της Περγάμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: uk:Аттал I Сотер |
μ Robot-assisted disambiguation: Μαρώνεια - Changed link(s) to Αρχαία Μαρώνεια Θράκης |
||
Γραμμή 135:
Μετά την αναχώρησή του από την [[Αθήνα]], ο Άτταλος ενώθηκε με το στόλο του στην [[Αίγινα]]. Όλα τα νησιά των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] συντάχθηκαν στο πλευρό της Περγάμου και της [[Ρόδος|Ρόδου]] με εξαίρεση την [[Άνδρος|Άνδρο]], την [[Πάρος|Πάρο]] και την [[Κύθνος|Κύθνο]] οι οποίες ελέγχονταν από [[Μακεδονικό βασίλειο|μακεδονικές]] φρουρές. Ο Άτταλος παρέμεινε για λίγο καιρό αδρανής αναμένοντας την επιστροφή πρεσβείας που απέστειλε στην [[Αιτωλική Συμπολιτεία]]. Η τελευταία ωστόσο δεν επιθυμούσε να σπάσει την ειρήνη που είχε συνάψει με το Φίλιππο Ε'. Η αργοπορία αυτή, στέρησε από τους συμμάχους τη δυνατότητα να χτυπήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά το Μακεδόνα βασιλιά, ο οποίος πέρασε ανεμπόδιστος και πάλι τον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]], καταλαμβάνοντας μια άριστη θέση στη [[Θράκη]], όπου μπορούσε να ανασυντάξει το στρατό του.<ref>Τίτος Λίβιος, «Ρωμαϊκή Ιστορία», [http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Livy/Livy31.html#livy.hist.31.15 31.15]</ref>
Ο [[Φιλοκλής]], ένας από τους στρατηγούς του εστάλη με 2.000 πεζικό και 200 ιππείς να λεηλατήσουν τα εδάφη της Αθήνας, ενώ ο στόλος των Μακεδόνων κινήθηκε προς τη [[Αρχαία Μαρώνεια Θράκης|Μαρώνεια]]. Ο ίδιος ο Φίλιππος παρέμεινε στη [[Θρακική Χερσόνησος|Θρακική Χερσόνησο]] καταλαμβάνοντας τη μία πόλη μετά την άλλη, άλλοτε με δυσκολία και άλλοτε επιστρατεύοντας κάποια πονηριά. Τη μεγαλύτερη αντίσταση προέβαλε η [[Άβυδος Μυσίας|Άβυδος]], η πολιορκία της οποίας τράβηξε σε μάκρος. Εντούτοις, τόσο ο Άτταλος όσο και η Ρόδος έστειλαν αμελητέα βοήθεια, επιτρέποντας ουσιαστικά την πτώση της.<ref>Τίτος Λίβιος, «Ρωμαϊκή Ιστορία», [http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Livy/Livy31.html#livy.hist.31.16 31.16]</ref> Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, μια ρωμαϊκή πρεσβεία συναντήθηκε με το Φίλιππο, ωστόσο εκείνος αρνήθηκε να εγκαταλείψει την εκστρατεία του, κατηγορώντας τους αντιπάλους του πως εκείνοι προέβησαν πρώτοι σε εχθρικές πράξεις. Τέλος απείλησε πως αν η Ρώμη έσπαγε τη συνθήκη, θα έδειχνε την πραγματική του δύναμη. Οι κάτοικοι της Αβύδου, μετά από σχετικό βαρύ όρκο, όταν είδαν πως οι υπερασπιστές της πόλης τους είχαν πλέον αποδεκατιστεί, θανάτωσαν τα γυναικόπαιδα και κατόπιν αυτοκτόνησαν, με αποτέλεσμα να μην πέσει κανένας ζωντανός στα χέρια του Φίλίππου.<ref name="pol1629">Πολύβιος, «Ιστορίες», [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Polybius/16*.html#29 16.29 - 16.35]</ref><ref>Τίτος Λίβιος, «Ρωμαϊκή Ιστορία», [http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Livy/Livy31.html#livy.hist.31.18 31.18]</ref>
[[Αρχείο:200bc2ndMacedonianwar.png|thumb|350px|''Σύνορα κρατών κατά το Δεύτερο Μακεδονικό Πόλεμο το 200 π.Χ.'']]
| |||