Κλίμακα Φουτζίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
==Αρχική Κλίμακα Φουτζίτα==
 
Η κλίμακα εισήχθη το [[1971]], από τον '''Ted Fujita''' του Πανεπιστημίου του [[Σικάγο]], που ανέπτυξε την κλίμακα μαζί με τον '''Allen Pearson''', επικεφαλής του Εθνικού Κέντρου Πρόγνωσης Έντονων Καταιγίδων (National Severe Storms Forecast Center), ο προκάτοχος του σημερινού Κέντρου Πρόγνωσης Καταιγίδων (Storm Prediction Center).
 
Η κλίμακα αυτή εφαρμόστηκε και αναδρομικά, για την ταξινόμηση όλων των σιφώνων στις ΗΠΑ από το [[1950]] και μετά, για τα αρχεία του της Εθνικής Ωκεανογραφικής και Ατμοσφαιρικής Υπηρεσίας (National Oceanic and Atmospheric Administration - NOAA) και ειδικότερα για την Εθνική Βάση Δεδομένων Σιφώνων (National Tornado Database) στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], καθώς και μερικούς ακόμα παλαιότερους, πλην όμως ιστορικούς σίφωνες. Επίσης και ο '''Tom Grazulis''' του Tornado Project, ταξινόμησε όλους τους σημαντικούς σίφωνες (significant tornadoes: F2 - F5) και γενικότερα όσους προκάλεσαν θανάτους στις [[ΗΠΑ]], από το [[1880]] και μετά.
Γραμμή 32:
Η κλίμακα Φουτζίτα ξεκινάει από τους σίφωνες '''F0''', που προκαλούν ζημιές μόνο σε δέντρα και καπνοδόχους και φτάνει ως τους '''F5''', που καταστρέφουν ολοκληρωτικά τα πάντα, αφήνοντας μόνο τα θεμέλια των κτιρίων και μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές κατασκευαστικές παραμορφώσεις σε μεγάλους [[Ουρανοξύστης|ουρανοξύστες]]. Υπάρχει και το θεωρητικό επίπεδο '''F6''', αλλά στην πράξη δεν έχει καταγραφεί ποτέ.
 
Ειδικότερα, οι F0 και F1 ονομάζονται '''«ασθενείς σίφωνες» (weak tornadoes)''', οι F2 και F3 '''«ισχυροί σίφωνες» (strong tornadoes)''' και οι F4 και F5 '''«βίαιοι / σφοδροί σίφωνες» (violent tornadoes)'''. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, όσοι ταξινομούνται από F2 και άνω, κατατάσσονται σε μία επιμέρους κατηγορία, που ονομάζεται '''«αξιοσημείωτοισημαντικοί σίφωνες» (significant tornadoes)''' και, παρομοίως, όσοι ταξινομούνται από F3 και άνω, ονομάζονται '''«έντονοι σίφωνες» (intense tornadoes)'''.<ref>Grazulis, Thomas P (July 1993). Significant Tornadoes 1680–1991. St. Johnsbury, VT: The Tornado Project of Environmental Films. ISBN 1-879362-03-1.</ref>
 
Το [[1973]], προστέθηκαν στην κλίμακα, μήκος διαδρομής και πλάτος σίφωνα:
Γραμμή 189:
[[Image:F5 tornado Elie Manitoba 2007.jpg|right|thumb|250px|Στενός σίφωνας με εμφάνιση «σαν προβοσκίδα ελέφαντα» έντασης F5, κοντά στο Elie της επαρχίας [[Μανιτόμπα]], [[Καναδάς]], στις 22 Ιουνίου 2007.]]
 
Προσοχή: Τα πλάτη των σιφώνων, σύμφωνα με την κλίμακα FujitaΦουτζίτα, είναι '''μέσοι όροι''' και πάντα τιμές κατά προσέγγιση. Η ένταση του σίφωνα δεν πρέπει να εκτιμηθεί από το πλάτος του. Έχει σημειωθεί ακόμα και σίφωνας F5, ο οποίος είχε πλάτος καταστροφής μόλις 90 μέτρα, σε κάποιο σημείο της διαδρομής του. Επίσης, η σχετική συχνότητα εμφάνισης για την κάθε κατηγορία, αφορά τους σίφωνες που καταγράφονται στις [[ΗΠΑ]].
 
==Χρήση της αρχικής κλίμακας==
Γραμμή 195:
Χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στις περισσότερες περιοχές εκτός της Ευρώπης και τελικώς αντικαταστάθηκε την 1η Φεβρουαρίου [[2007]] από την [[Ενισχυμένη Κλίμακα Φουτζίτα]] στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]]. Η εφαρμογή των κλιμάκων Φουτζίτα στην [[Ευρώπη]] είναι πρακτικώς εξαιρετικά δύσκολη, δεδομένου ότι τα στάνταρ της ευρωπαϊκής οικοδόμησης των σπιτιών και το μέγεθος των λεγόμενων κινητών κατοικιών διαφέρουν σημαντικά από τα αμερικανικά. Στις περισσότερες χώρες της [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκής Ένωσης]], μεταξύ των οποίων και στην [[Ελλάδα]], χρησιμοποιείται αντίστοιχα η [[Κλίμακα TORRO]] που ξεκινάει από τους '''T0''' (εξαιρετικά ασθενείς σίφωνες) και φτάνει ως τους '''T11''' (οι πλέον καταστρεπτικοί στην παγκόσμια ιστορία). Η αρχική κλίμακα Φουτζίτα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στο μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου.
 
==Ενισχυμένη Κλίμακα FujitaΦουτζίτα==
 
Το [[1971]], οι ταχύτητες των ανέμων που σχετίζονται με τις ζημιές που αναφέρονται, σπάνια είχαν έως τότε επαληθευτεί. Ο Fujita και άλλοι το αναγνώρισαν αμέσως αυτό και μία σχετική εντατική τεχνική ανάλυση πραγματοποιήθηκε στο υπόλοιπο της [[Δεκαετία 1970|δεκαετίας του 1970]]. Η εν λόγω έρευνα, καθώς και περαιτέρω έρευνες, απέδειξαν ότι οι πραγματικές ταχύτητες των ανέμων στους σίφωνες που απαιτούνται για να προκαλέσουν τις ζημιές που περιγράφονται στην κλίμακα που καθιερώθηκε το [[1971]], στην πραγματικότητα ήταν πολύ χαμηλότερες από τα νούμερα που αναφέρονται στην αρχική κλίμακα, ιδίως για τις ισχυρότερες (F3 ως F5) κατηγορίες - με άλλα λόγια, οι ταχύτητες ανέμου στους ισχυρούς σίφωνες, με βάση την πρώτη κλίμακα Φουτζίτα, είχαν υπερεκτιμηθεί. Επίσης, αν και η κλίμακα έδωσε γενικές περιγραφές για το είδος των ζημιών που θα μπορούσε να προκαλέσει ένας σίφωνας, έδωσε ελάχιστο συνυπολογισμό του είδους της οικοδομής, της αντοχής των κατασκευών και άλλων παραγόντων που ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα, ένα κτίριο να υποστεί μεγαλύτερες ζημιές σε χαμηλότερες ταχύτητες ανέμου.