Πολίτμπιρο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+εσωτ. σύνδεσμοι |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
==Αρμοδιότητες==
Το Πολίτμπιρο αποτελούνταν από κορυφαία στελέχη της [[Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης|Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ]]. Στη θεωρία, λειτουργούσε ως το πολιτικό γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής και ήταν εκλεγμένο από αυτή με σκοπό την καθοδήγηση του [[Πολιτικό κόμμα|κόμματος]] κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής. Το Πολίτμπιρο ήταν θεωρητικά υπεύθυνο για την Κεντρική Επιτροπή και τα μέλη του υπόκειντο στην Κεντρική Επιτροπή.
<br>Στην πραγματικότητα, το Πολίτμπιρο λειτουργούσε ως εκτελεστικό σώμα της κεντρικής κυβέρνησης και οι αποφάσεις του είχαν ''[[de facto]]'' ισχύ νόμου. Επέβλεπε όλες τις εργασίες της Κ.Ε. και έπαιρνε όλες τις κεντρικές αποφάσεις τις οποίες μετά διέχεε στην Επιτροπή, στο [[Ανώτατο Σοβιέτ]] και το [[Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης|Συνέδριο του Κόμματος]]. Η εξουσία του εκτεινόταν από το κόμμα ως την [[κυβέρνηση]] καθώς τα μέλη του κόμματος διατηρούσαν όλα τα καίρια πόστα της κυβέρνησης και η πειθαρχία στο κόμμα επιβεβαίωνε την υπερίσχυση των αποφάσεων του Πολίτμπιρο. Μια από τις λίγες περιπτώσεις που η Κ.Ε. υπερίσχυσε του Πολίτμπιρο ήταν στην υπόθεση της «[[Αντικομματική Ομάδα|Αντικομματικής Ομάδας]]» του [[1957]].
==Ιστορική εξέλιξη==
Γραμμή 12:
<br>Στα χρόνια του [[Στάλιν]], η διαδικασία εκλογής της ηγεσίας του κόμματος οργανώθηκε με καθαρά ιεραρχικά κριτήρια από τη [[Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης|Γενική Γραμματεία]] η οποία καθόριζε τη σύνθεση της Κεντρικής Επιτροπής αλλά και του Πολίτμπιρο, αντί για το αντίθετο. Μετά το θάνατο του Στάλιν, η εξουσία της Γενικής Γραμματείας μειώθηκε αισθητά και η εκλογή του Πολίτμπιρο έγινε ξανά ζήτημα ισορροπιών και συμμαχιών των ηγετικών μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος, τουλάχιστον μέχρι ο εκάστοτε νέος ηγέτης (Γενικός Γραμματέας) σταθεροποιήσει τη θέση του.
==Δομή==
Το Πολίτμπιρο είχε μόνιμα αλλά και υποψήφια (χωρίς δικαίωμα ψήφου) μέλη. Το μέγεθός του δεν ήταν πάντοτε σταθερό, αλλά συνήθως αποτελούνταν από 14 πλήρη και 8 υποψήφια μέλη. Αν και το Πολίτμπιρο δεν είχε επίσημη ηγετική θέση, ο Γενικός Γραμματέας που ήταν και πρόεδρος της Κ.Ε. λειτουργούσε ως ''[[de facto]]'' πρόεδρος του σώματος. Στην πράξη, τα πιο ισχυρά πρόσωπα του Πολίτμπιρο ήταν επίσης μέλη της Γενικής Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος και, κατ’επέκταση, όσοι δεν διέθεταν την ιδιότητα του μέλους και των δυο σωμάτων είχαν μικρότερη επιρροή στις λειτουργίες του Πολίτμπιρο.
<br>Για να αποφευχθούν οι πολιτικές κόντρες και οι φράξιες κατά τη διάρκεια των συνελεύσεών του, το Πολίτμπιρο ενθάρρυνε τα στελέχη του να μοιράζουν τις διαφωνίες και ενστάσεις του πριν τη συγκέντρωσή τους.
==Διάλυση==
| |||