Βιολοντσέλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: jv:Cello
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Το βιολοντσέλο έχει ένα πλούσιο και δυνατό ήχο. Είναι βασικό όργανο και στη [[μουσική δωματίου]] αλλά και στην [[συμφωνική ορχήστρα]]. Το σκάφος του (το ξύλινο σώμα) έχει μήκος 75 εκ. ενώ οι χορδές του είναι πιο παχιές από του [[Βιολί|βιολιού]] και της [[Βιόλα|βιόλας]] και χρησιμοποιείται συνήθως μαζί με το [[Κοντραμπάσο]] για να παίξει τις μπάσες νότες ενός μουσικού έργου, λόγω όμως της μεγάλης μουσικής του έκτασης, είναι εξίσου αξιόλογο και ως σόλο όργανο.
 
Το βιολοντσέλο πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη στα μέσα του 16ου αι. και αρχικά ονομαζόταν ''βιολοντσίνο''. Κατά καιρούς υπέστη πολλές τροποποιήσεις ενώ στον [[ΣτραντιβάριουςΣτραντιβάρι]] οφείλεται κυρίως ο καθορισμός του οριστικού τύπου και των διαστάσεων του βιολοντσέλου που είναι διπλό σε μέγεθος από τη [[βιόλα]]. Η άνοδος του οργάνου άρχισε στην Ιταλία τον 17o αι., με τον [[Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ|Μπαχ]] και τις [[Σουίτα|Σουίτες]] του για σόλο βιολοντσέλο και σταδιακά άρχισαν να ανακαλύπτονται οι τεχνικές και οι εκφραστικές δυνατότητές του. Με τον [[Ρομαντική μουσική|ρομαντισμό]], το βιολοντσέλο πήρε ξεχωριστή θέση στην ορχήστρα ως στοιχείο αυτόνομο, στο οποίο οι συνθέτες εμπιστεύονταν ορισμένα χαρακτηριστικά [[θέμα (μουσική)|μουσικά θέματα]] ενώ έπαιξε αξιόλογο ρόλο και ως βασικός συντελεστής του [[Κουαρτέτο εγχόρδων|κουαρτέτου εγχόρδων]].
 
Ο [[Λούντβιχ βαν Μπετόβεν|Μπετόβεν]], οι ρομαντικοί και ιδιαίτερα ο [[Ρίχαρντ Βάγκνερ|Βάγκνερ]], συνέτειναν στην πλήρη ανεξαρτησία του και έγραψαν ειδικά έργα γι αυτό ([[Κοντσέρτο|Κοντσέρτα]], [[Σονάτα|Σονάτες]] κ.ά), και το χρησιμοποίησαν στα είδη της [[Μουσική δωματίου|μουσικής δωματίου]], ισότιμα με το [[βιολί]].