Μανώλης Γλέζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Στην αρχή του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β’ Παγκοσμίου Πολέμου]] ζήτησε να ενταχθεί στον ελληνικό στρατό στο [[αλβανία|αλβανικό]] μέτωπο, αλλά απορρίφθηκε επειδή ήταν μικρότερος από την ηλικία στράτευσης. Aντ’ αυτού, εργάστηκε ως εθελοντής για το ελληνικό [[Υπουργείο Οικονομικών (Ελλάδα)|Υπουργείο Οικονομικών]] και από το [[1941]] ξεκίνησε να σπουδάζει στην [[ΑΣΟΕΕ]]. Κατά τη διάρκεια της κατοχής εργάζεται στον δήμο της Αθήνας, ενώ παράλληλα συμμετέχει ενεργά στην αντίσταση. Τη νύκτα της [[30 Μαΐου|30ης Μαΐου]], ξημερώνοντας η 31η Μαρτίου του [[1941]], αυτός και ο [[Σάντας Λάκης|Απόστολος Σάντας]] αφαίρεσαν τη γερμανική πολεμική σημαία του Γ΄ Ράιχ, που κυμάτιζε σε ιστό στην [[Ακρόπολη Αθηνών]], κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της εκεί φρουράς.
Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή που καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός [[Σαρλ Ντε Γκωλ|Ντε Γκωλ]] χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως "Πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης"<ref>Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος</ref>. Βέβαια το [[Ναζί|ναζιστικό]] καθεστώς αποκρίθηκε με την αναζήτηση και καταδίκη των υπευθύνων (του Γλέζου και του Σάντα) σε ερήμην θάνατο από το γερμανικό στρατοδικείο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση όπου και τελικά, σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις [[24 Μαρτίου]] του [[1942]] ο Μ. Γλέζος και ο συνεργός του συλλαμβάνονται από γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος
Στις [[21 Απριλίου]] του [[1943]] συλλαμβάνεται και πάλι αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για ενάντια δράση του, όπου και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις [[7 Φεβρουαρίου]] του [[1944]] συλλαμβάνεται πάλι, αυτή τη φορά από συνεργάτες των κατακτητών, για επικίνδυνη αντεθνική δράση και φυλακίζεται για 7,5 μήνες. Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις [[21 Σεπτεμβρίου]] του ίδιου έτους<ref>Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος</ref>.
| |||