Δρύοπες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές}}

 

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Δρύοπες εκδιώχθηκαν από τη Δρυοπίδα από τον [[Ηρακλής|Ηρακλή]] και τους [[Μαλιείς]], που κατέλαβαν την οχυρωμένη πόλη τους στον Παρνασσό (Ηρόδοτος, 8, 43). Κατά τον μύθο, στην Τραχινία η [[Διηάνειρα]] βοήθησε τον Ηρακλή πολεμώντας στο πλευρό του κατά των Δρυόπων και πληγώθηκε στο στήθος. Στη συνέχεια οι Δρύοπες εποίκισαν την [[Ήπειρος|`Ηπειρο]], όπου μία περιοχή επίσης ονομαζόταν Δρυοπίς. Εκδιώχθηκαν όμως και από εκεί, από τους [[Δωριείς]] του [[Όλυμπος|Ολύμπου]] και της [[Όσσα|`Οσσας]]. Τελικά μετανάστευσαν προς τα νότια και εγκαταστάθηκαν στην [[Εύβοια]] και τις [[Κυκλάδες]]. Κοντά στο γεωγραφικό κέντρο της νήσου [[Κύθνος|Κύθνου]] υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Δρυοπίς (και σήμερα [[Δρυοπίς Κυκλάδων|χωριό]]), ενώ ο [[Ηρόδοτος]] (8, 46) απέδιδε το όνομα σε ολόκληρη την Κύθνο, η οποία αργότερα απέκτησε το σημερινό της όνομα από ομώνυμο αρχηγό των Δρυόπων. Οι Δρύοπες ίδρυσαν στο νοτιοανατολικό μέρος της Αργολίδας, καθώς και στα γύρω εκεί νησιά, κατά τον 14οπ.Χ αιώνα, τρεία κρατίδια, δρυοπικού καθαρά πληθυσμιακού στοιχείου τα οποία και αναπτύχθηκαν ως ένα ορισμένο βαθμό υπό την επικυριαρχία του Μυκηναϊκου βασιλείου του Άργους, αυτά τα κρατίδια ήταν η Έρμιων ([[Ερμιόνη Αργολίδας|Ερμιόνη]]), ο [[Μάσης]] (στην κοιλάδα του Μάσητος) και των Ηιόνων (ξεχωριστός Δολοπικός πληθυσμός που κατοικούσε στα παράλια της ευρύτερης περιοχής του Αργοσαρωνικού, με έδρα την βραχονησίδα Λιοντάρι ανατολικα του Πόρου, όπου και βρισκόταν και το κοινό ιερό τους).