Οξιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 14:
}}
Η '''οξιά''' ή '''φηγός''' (''Fagus'') είναι ένα γένος δέκα ειδών φυλλοβόλων δέντρων που συναντώνται στην [[Ευρώπη]], [[Ασία]] και [[Βόρεια Αμερική|Βόρειο Αμερική]].Στην [[Ελλάδα]] σχηματίζει πυκνοφυή μεγάλα δάση στα βουνά της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς]],[[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] και βορείου Ελλάδος.[[Αρχείο:Brussels Zonienwoud.jpg|left|500px|thumb|Δασική οξιά στις [[Βρυξέλλες]](Forêt de Soignes - Zoniënwoud)]]
Είναι [[δέντρο]] μεγάλο,
==Χρήσεις==
Το ξύλο της οξιάς έχει πολλές χρήσεις:ως καύσιμη ύλη,παράγει εξαιρετικό κάρβουνο,ενώ οι ξυλείες από οξιές με υψηλό κορμό,αφού πρώτα υποστεί στέγνωμα για να ελαττωθεί το μειονέκτημα της ελαστικότητας,είναι κατάλληλη για την επιπλοποιία,την τορνευτική κλπ.Επίσης τα σπέρματα [[κάρυα]] της οξιάς είναι πολύ πλούσια σε [[άμυλο]] και ελαιούχες ουσίες,κι αποτελούν τροφή για τους χοίρους.Από τα σπέρματα εξάγεται ένα [[έλαιο]] που έχει την ιδιότητα να μη ταγγίζει και χρησιμοποιείται ως φωτιστικό ή ως εδώδιμο.Σπουδαία είναι και η χρήση,του κρεοζώτου στη φαρμακευτική ως αποχρεμπτικού βακτηριοστατικού,το οποίο παράγεται κατά τη ξηρή απόσταξη του ξύλου της οξιάς.
Σε κάποιες περιοχές όπου η οξιά δεν υπήρχε σε αφθονία, επικράτησε να λέγεται φηγός η [[βελανιδιά]] ή ένα είδος βελανιδιάς. Η πιο διάσημη φηγός ήταν αυτή του μαντείου της [[Αρχαία Δωδώνη|Δωδώνης]] από την οποία οι ιερείς του έπαιρναν τους χρησμούς ερμηνεύοντας το θρόισμα των φύλλων της σε συνδυασμό με άλλους ήχους του περιβάλλοντός τους.[[Αρχείο:Fagus orientalis-dkrb(2).jpg|right|500px|thumb|Το φύλλωμα κι ο κορμός της ανατολικής οξιάς(''Fagus orientalis'')]]
Τα είδη της οξιάς είναι τα εξής:
|