Θέατρο Ακροπόλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι μεγάλες επιθεωρήσεις

 

H πρώτη μεγάλη ιστορική επιθεώρηση ανέβηκε το 1952, όταν ανέβηκε η "Βασίλισσα της νύχτας" με την Ρένα Βλαχοπούλου, την Μπελίντα και την Σπεράντζα Βρανά. Θα ακολουθήσουν μεγάλες επιτυχίες, ενώ ξεχωριστή στιγμή για το θέατρο στάθηκε το 1963, όταν ο Μάνος Λοΐζος και ο Χρήστος Λεοντής έδωσαν εκεί την πρώτη τους συναυλία, την οποία προλόγισε ο Μίκης Θεοδωράκης. Την πρωτοχρονιά του 1964 ήρθε μια άλλη κορυφαία επιτυχία όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα εμφανίσθηκαν στην επιθεώρηση του Γιώργου Οικονοµίδη "Αρχοντορεµπέτισσα" με αποτέλεσμα η ουρά να φτάνει από το ταµείο του θεάτρου µέχρι τη γωνία της οδού Ακαδηµίας. Οι επιτυχίες θα συνεχισθούν με τις πολιτικές επιθεωρήσεις "Είκοσι θέατρα μαζί" (1964), "Αυτή η δραχμή είναι δική σου" (1964), Αυλή και Πεζοδρόμιο (1965), Ραντεβού στις κάλπες (1966), "Λαγοί με πετραχήλια" (1966), "Βρε που πάμε" (1967), "Άλλος για κούρεμα" (1968), "Να΄τανε το 21" (1969), "Μίνι μάξι και σιθρού" (1970), "Χίππηδες και ντιρλαντάδες" (1971), "Έρχεται ο Ανδρέας να φάει ο κόσμος κρέας" (1981), "Να τι θέλει ο λαός" (1982), και πολλές άλλες.

Η έκλαμπρη πορεία το θεάτρου ανακόπηκε τη δεκαετία του '80, όταν η επιθεώρηση είχε αρχίσει να χάνει τη λάμψη της και η οικονομική συγκυρία ανάγκασε τον Μπουρνέλλη αρχικά να αντικαταστήσει την ορχήστρα με ηχογραφημένη μουσική, και εν συνεχεία να αποχωρήσει από τη διεύθυνση του θεάτρου (1985), ενώ και τα κείμενα έχασαν την παλιά τους αμεσότητα. Το φθινόπωρο του 1992, ήταν η τελευταία επιθεωρησιακή χρονιά, όταν η Ρένα Βλαχοπούλου εμφανίσθηκε για τελευταία φορά στη σκηνή του για να γιορτασθούν τα 100 χρόνια της επιθεώρησης και η µεγάλη πρωταγωνίστρια ξανατραγούδησε παλιές επιθεωρησιακές επιτυχίες.