Αυτόφωρο έγκλημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην έννοια «εν τω πράττεσθαι», περιλαμβάνονται επίσης το στάδιο της απόπειρας εγκλήματος<ref>Πλημ. Λάρισας 660/1966 προτ. Γ. Αρβανίτη - "Ποινικά Χρονικά" ΙΖ΄/504.</ref>, ως και τα [[διαρκές έγκλημα|διαρκή εγκλήματα]]<ref>Ανδρουλάκης: Πλημ. Θεσσαλονίκης, Απόφ.323/1968 - "Ποινικά Χρονικά" ΙΕ¨/330</ref>, εξ ου και ο εξ αυτών χαρακτηρισμός «συνεχές αυτόφωρο». Η δε κρίση επί της έννοιας της τέλεσης του εγκλήματος, (που ολοκληρώθηκε ή περατώθηκε), "μόλις πρόσφατα" ή "προ λίγου χρόνου" ουσιαστικά επαφίεται στον ανακριτικό υπάλληλο. Η [[Ποινική Δικονομία]] ενδεικτικά αναφέρει την αμέσως, μετά την πράξη και ως συνέχεια αυτής, καταδίωξη, υπό οργάνων Αρχής ή δημόσιας δύναμης, όπου ο δράστης (ή συνεργός) έχει γίνει αντιληπτός και τρέπεται σε φυγή, ή την υπό του παθόντα καταδίωξη ή την πρόκληση σε βοήθεια, ως και την δημόσια κραυγή. Ως δημόσια κραυγή θεωρείται η ουσιαστική υπόδειξη με κραυγές, όπως π.χ. "''νάτος''", "''πιάστε τον''", κ.λπ. και σε καμία περίπτωση μια απλή κακή φήμη.

Επί της έννοιας του όρου «''ολόκληρη η επόμενη ημέρα''» είχε δημιουργηθεί ζήτημα επί του προσδιορισμού και αναπτύχθηκαν διάφορες γνώμες ως προς τη λήξη αυτής. Έτσι κατά μία γνώμη (του Στάικου) θεωρείται να μη επέλθει η νύκτα της επόμενης ημέρας, που σημαίνει για το διάστημα από 1ης Οκτωβρίου μέχρι 31ης Μαρτίου μέχρι τις 08:00 μ.μ. της επομένης, και για το διάστημα από 1ης Απριλίου μέχρι της 30ης Σεπτεμβρίου μέχρι τις 21:00 της επομένης. Κατ΄ άλλη άποψη (του Βαβαρέτου) η διάρκεια του αυτόφωρου δεν μπορεί να υπερβεί τις 36 ώρες, δηλαδή πρώτο 24ωρο συν 12 ώρες της επομένης. Τέλος κατά μία την τρίτη άποψη που κρίθηκε ορθότερη ως ημερολογιακή, η ημέρα υπολογίζεται από μεσονυκτίου σε μεσονύκτιο. Η άποψη αυτή υπερίσχυσε των προηγουμένων η οποία και θέτει ως όριο το μεσονύκτιο (23:59) της επομένης του εγκλήματος.

Η πρακτική σημασία του χαρακτηρισμού ενός εγκλήματος ως αυτόφωρο, από μη αυτόφωρο, συνίσταται στην εφαρμογή άμεσης διαδικασίας [[προανάκριση]]ς και προσαγωγής του δράστη σε δικαστική αρχή <u>χωρίς προηγούμενη</u> [[παραγγελία εισαγγελέως]]. Στις περιπτώσεις αυτές ο [[ανακριτικός υπάλληλος]] προχωρεί στη προανάκριση και στη συνέχεια ενημερώνει σχετικά τον [[Εισαγγελέας|εισαγγελέα]] περί της έκθεσης που έχει στο μεταξύ συντάξει. Η ειδικά αυτή συνοπτική διαδικασία γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που το έγκλημα αφορά [[πταίσμα]] ή [[πλημμέλημα]] που υπάγονται στην αρμοδιότητα των [[Μονομελές Πλημμελειοδικείο|μονομελών πλημμελειοδικείων]], όπως π.χ. περιπτώσεις που αφορούν τραυματισμούς, σωματικές βλάβες εκ δόλου, ή εξ αμελείας, [[κλοπή|κλοπές]], [[ζωοκλοπή|ζωοκλοπές]], παραβάσεις περί τυχερών παιγνίων, [[οπλοφορία|παρανόμου οπλοφορίας]] ή και οπλοχρησίας, λαθρεμπορίας, διακίνησης ναρκωτικών, ειδικών περιπτώσεων παρανόμου [[αλιεία]]ς, κ.ά.

* Π. Πιστογιάννης «Ανακριτική» - Θεσσαλονίκη 1983. σελ.67 κ.ε.

[[Κατηγορία: Ποινικό ΔίκαιοΕκφράσεις]]