Χορωδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: tr:Koro |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''χορωδία''', ή '''χορός''' (λατ. ''chorus'') είναι ένα [[μουσικό σύνολο]] [[τραγουδιστής|τραγουδιστών]]. Η χορωδιακή [[μουσική]], με τη σειρά της, είναι η μουσική που εκτελείται από ένα τέτοιο σύνολο. Ο όρος '''[[χορός]]''' αναφέρεται περισσότερο σε σχέση με το [[αρχαίο θέατρο]] καθώς και με τη [[βυζαντινή μουσική]], έτσι μπορεί να γίνει λόγος για '''Βυζαντινό χορό''' και για '''χορικά''' [[αρχαίο δράμα|αρχαίων δραμάτων]].
Γραμμή 10:
Όσον αφορά στη σκηνική διάταξη μιας χορωδίας, υπάρχουν αρκετές επιλογές. Στην περίπτωση εκτέλεσης σε συναυλιακό χώρο, η συνηθέστερη επιλογή είναι η τοποθέτηση της χορωδίας στο πίσω μέρος της σκηνής (πίσω από την ορχήστρα) και η διάταξή της σε δύο ή τρεις σειρές, όπου οι χαμηλότερες φωνές (δηλ. οι άνδρες) καταλαμβάνουν την πίσω σειρά, και οι ψηλότερες την μπροστινή, κατ' αντιστοιχία των [[έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας|εγχόρδων της ορχήστρας]]. Κάποιοι διευθυντές προτιμούν άλλες διατάξεις, όπως αυτήν σε τέσσερα σκέλη, κατά την οποία στην πρώτη σειρά τοποθετούνται τέσσερις ή πέντε εκτελεστές από την κάθε φωνή, με τους υπόλοιπους να βρίσκονται πίσω από την πρώτη σειρά, πάντα κατά φωνή.
▲[[Αρχείο:Kammerchor Klagenfurt 03 2008.JPG|left|thumb|Τυπική διάταξη μιας χορωδίας]]
Στην περίπτωση που ο συναυλιακός χώρος είναι (δυτικού ρυθμού) εκκλησία, τότε η διάταξη της χορωδίας είναι ανάλογη με τη διάταξη των στασιδίων. Στις πιο πεπειραμένες χορωδίες είναι δυνατόν να μην υπάρχει συγκεκριμένη διάταξη και οι εκτελεστές να τοποθετούνται ανάμεικτα, αναξαρτήτως της φωνής στην οποία ανήκουν. Οι υπέρμαχοι αυτής της διάταξης έχουν την άποψη ότι έτσι επιτυγχάνεται καλύτερος τονικός συντονισμός (κούρδισμα) μεταξύ των φωνών, καθώς κάθε φωνή είναι σε κοντινή απόσταση με όλες τις άλλες. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, θεωρείται ότι μ' αυτόν τον τρόπο εξασθενεί η δυναμική της χορωδίας και πως έτσι το ηχητικό αποτέλεσμα δεν έχει άμεση μετάδοση στο κοινό.
Γραμμή 48 ⟶ 47 :
===Αρχαιότητα===
{{Κύριο|Αρχαία ελληνική μουσική}}
[[Αρχείο:NAMA Bacchantes.jpg|thumb|left|Aρχαίο ανάγλυφο που απεικονίζει θεατρικό χορό]]Οι απαρχές της χορωδιακής μουσικής ανάγονται στην [[παραδοσιακή μουσική]], στην οποία το ομαδικό τραγούδι (είτε σε [[ταυτοφωνία]], είτε σε [[πολυφωνία]]) είναι ακόμη και σήμερα ευρύτατα διαδεδομένο. Αδιαμβισβήτητα, τα παλαιότερα χορωδιακά κομμάτια που σώζονται προέρχονται από την [[Αρχαία Ελλάδα]], από τα οποία τα πλέον ολοκληρωμένα είναι οι [[Δελφικοί Ύμνοι]] του 2ου π.Χ. αιώνα, καθώς και οι Ύμνοι του [[Μεσομήδης|Μεσομήδη]] του 2ου μ.Χ. αιώνα. Ο αρχαιοελληνικός [[Χορός (αρχαίο δράμα)|Χορός]] ήταν αναπόσπαστος από το [[Αρχαίο δράμα]], ενώ αποσπάσματά του περιέχονται σε πάπυρους με έργα του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] ([[Ορέστης (τραγωδία)|Ορέστης]]) και του [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]] ([[Αίας (τραγωδία)|Αίας]]). Ο [[Επιτάφιος του Σεικίλου]] (2ος π.Χ. αιώνας) είναι ένα ολοκληρωμένο άσμα, πιθανότατα μονωδίας παρά χορωδίας, ενώ από τη νεότερη εποχή σώζεται ο [[Οξύρυγχος ύμνος]] (3ος μ.Χ. αιώνας), που αποτελεί δείγμα της πρώιμης [[Χριστιανική μουσική|χριστιανικής μουσικής]].
===Μεσαίωνας===
Γραμμή 61 ⟶ 60 :
Κατά την περίοδο της Αναγέννησης η θρησκευτική χορωδιακή μουσική υπήρξε η κύρια έκφραση της λόγιας μουσικής στη [[Δυτική Ευρώπη]]. Την περίοδο αυτή γράφτηκαν εκατοντάδες έργα για χορωδία, που εμπίπτουν σε αρκετές μουσικές φόρμες, όπως [[λειτουργία (μουσική)|λειτουργίες]], μοτέτα, [[ανθέμιο (μουσική)|ανθέμια]] κλπ, τα περισσότερα από τα οποία προορίζονταν για ''a cappella'' εκτέλεση, αν και σε πολλές περιπτώσεις η χρήση μουσικών οργάνων είναι ιστορικά τεκμηριωμένη. Κυριότεροι εκπρόσωποι αυτής της εποχής, όσον αφορά στο χορωδιακό ρεπερτόριο, θεωρούνται ο [[Γκυγιώμ Ντυφαί]], ο [[Ζοσκέν ντε Πρε]], ο [[Τζιοβάννι Πιερλουίτζι ντα Παλεστρίνα]] και ο [[Ουίλιαμ Μπερντ]], τα έργα των οποίων αποτελούν το απώγειο της πολυφωνίας, ενώ αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για πλήθος μετέπειτα συνθετών.
[[Αρχείο:Gaudenzio Ferrari 002.jpg|left|thumb|Τοιχογραφία του [[Γκαουντέντσιο Φερράρι]] όπου απεικονίζονται τραγουδιστές και μουσικοί (περ. 1530-40)]]Άλλος ένας τύπος χορωδιακής μουσικής της Αναγέννησης αποτελεί και το [[μαδριγάλι]], το κέιμενο του οποίου είναι όμως κοσμικό. Αν και αρχικά προοριζόταν για οικιακή εκτέλεση από ερασιτέχνες τραγουδιστές, η ανάθεση σε χορωδίες και ολιγομελή φωνητικά σύνολα δεν ήταν ανύπαρκτη· στις μέρες μας τα μαδριγάλια αποτελούν εξίσου αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου χορωδιακού ρεπερτορίου.
===Μπαρόκ===
| |||