Τζοακίνο Ροσσίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Στα δεκαέξι του κερδίζει το πρώτο βραβείο του Ωδείου της Μπολόνια, για την [[καντάτα]] του "Il pianto d'Armonia sulla morte d’Orfeo", ενώ επιδίδεται στη σύνθεση όπερας. Οι πιο αξισημείωτες, "La pietra del paragone" και "Il signor Bruschino" παρουσιάζονται στη Ρώμη, τη Βενετία και το Μιλάνο, ενώ με τη μεσολάβηση του Μαρκησίου Καβάλλι, ή όπερα "La cambiale di matrimonio" ανεβαίνει με επιτυχία στη Βιέννη. Ακολουθούν οι όπερες "Τανκρέδος" ("Tancredi") και "Μια Ιταλίδα στο Αλγέρι" ("L'italiana in Algeri") που σημειώνουν ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία και εκτοξεύουν τη φήμη του 20χρονου συνθέτη σε παγκόσμιο επίπεδο.
 
Μέχρι τα 21 του είχε εδραιωθεί στο φιλόμουσο κοινό της Ιταλίας και συνέχισε να γράφει όπερες, οι οποίες παρουσιάζονταν στο [[Μιλάνο]] και τη [[Βενετία]]· η αποδοχή τους δεν ήταν τόσο επιτυχής όσο με τον "Τανκρέδο" κι έτσι το 1815 ο Ροσσίνι αποσύρεται στο πατρικό του στη Μπολόνια. Μια πρόταση συνεργασίας έρχεται από τον ιμπρεσάριο του θεάτρου της [[Νάπολι|Νάπολης]], Ντομένικο Μπαρμπάϊα: θα γινόταν διευθυντής των Θεάτρων ''San Carlo'' και ''del Fondo''. Τα καθήκοντά του περιλάμβαναν τη σύνθεση μιας όπερας το χρόνο για καθέκαστοτο καθένα από τα δύο θέατρα, λαμβάνονταςμε αμοιβή 200 δουκάτα το μήνα· άλλα 1000 δουκάτα θα λάμβανε κάθε χρόνο από τα τραπέζια χαρτοπαιξίας των θεάτρων ως μερίδιο συμμετοχής, συγκεντρώνοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για την εποχή.
 
Ένα από τα αξιοσημείωτα έργα αυτής της περιόδου είναι και η όπερα "Elisabetta, regina d'Inghilterra" ("Ελισάβετ, Βασίλισσα της Αγγλίας"), στην οποία πρωταγωνίστησε η μέλλουσα σύζυγός του, Ιζαμπέλλα Κολμπράν. Η όπερα αυτή είναι η πρώτη στην οποία ο Ροσσίνι γράφει επακριβώς τους [[καλλωπισμός (μουσική)|καλλωπισμούς]] των [[άρια|αριών]], αποτρέποντας τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό τους από τους τραγουδιστές, ενώ αντικαθιστά το ασυνόδευτο [[ρετσιτατίβο]] (''σέκκο'') με τη συνοδεία ενός κουαρτέτου εγχόρδων.
Γραμμή 43:
 
Κατά τον βιογράφο Χέρμπερτ Βάινστοκ, η περιουσία του Ροσσίνι αποτιμήθηκε σε 2,5 εκατομμύρια φράγκα, που αντιστοιχούν σε περίπου 1,4 εκατομμύρια σημερινά δολάρια. Ένα μέρος τους κληρονομήθηκε από τους συγγενείς του και το υπόλοιπο -σύμφωνα με τη διαθήκη του- παραχωρήθηκε στην Κοινότητα του Πεζάρο. Με το κληροδότημα ιδρύθηκε το Ωδείο της πόλης, το οποίο αργότερα μετετράπη στο Κρατικό Ωδείο Τζοάκινο Ροσσίνι. Το μετέπειτα Ίδρυμα Ροσσίνι έχει την επιμέλεια του Ωδείου και σκοπός του είναι η προώθηση του έργου και της προσωπικότητας του συνθέτη. Στους αδελφούς συνεργάτες του ιδρύματος περιλαμβάνεται και το Φεστιβάλ Όπερας Ροσσίνι.
 
==Όπερες==
*''Demetrio e Polibio'' (''Δημήτριος και Πολύβιος''), σύνθεση του 1806, πρώτη παράσταση το 1812)
*''La cambiale di matrimonio'' (''Υπόσχεση γάμου''), 1810
*''L'equivoco stravagante'' (''Παράξενη παρεξήγηση''), 1811
*L'inganno felice'' (''Η ευτυχής απάτη''), 1812
*Ciro in Babilonia'', ossia ''La caduta di Baldassare'' (''Ο Κύρος στην Βαβυλωνία'' ή ''Η πτώση του Βαλτάσσαρ''), 1812
*''La scala di seta'' (''Η Μεταξένια σκάλα''), 1812
*''La pietra del paragone (''Η λυδία λίθος''), 1812
*''L'occasione fa il ladro'', ''ossia Il cambio della valigia'' (''Η ευκαιρία κάνει τον κλέφτη'' ή ''Η αλλαγή της βαλίτσας''),1812
*''Il signor Bruschino'', ossia ''Il figlio per azzardo'' (''Σινιόρ Μπρουσκίνο'' ή ''Ο κατά τύχην γιος''), 1813
*''Tancredi'', 1813
*''L'Italiana in Algeri'' (''Η Ιταλίδα στο Αλγέρι''), 1813
*''Aureliano in Palmira'' (''Ο Αυρηλιανός στην Παλμύρα''), 1813
*Il Turco in Italia'' (''Ο Τούρκος στην Ιταλία''), 1814
*Sigismondo'', 1814
*''Elisabetta, regina d'Inghilterra'' (''Ελισάβετ, βασίλισσα της Αγγλίας''), 1815
*''Torvaldo e Dorliska'', 1815
*''Il barbiere di Siviglia'' ossia ''L'inutile precauzione'' (''Ο κουρέας της Σεβίλλης'' ή ''Οι ανώφελες προφυλάξεις''), 1816
*''La gazzetta'' (''Η εφημερίδα''), 1816
*''Otello'', ossia ''Il moro di Venezia'' (''Οθέλλος'' ή ''Ο Μαυριτανός της Βενετίας''), 1816
*''La Cenerentola'', ossia ''La bontà in trionfo'' (''Η Σταχτοπούτα'' ή ''Ο θρίαμβος της καλοσύνης''), 1817
*''La gazza ladra'' (''Η κλέφτρα κίσσα''), 1817
*''Armida'', 1817
*''Adelaide di Borgogna'', 1817
*''Mosè in Egitto'' (''Ο Μωϋσής στην Αίγυπτο''), 1818
*''Adina'', 1818
*''Ricciardo e Zoraide'', 1818
*''Ermione'', 1819
*''Eduardo e Cristina'', 1819
*''La donna del lago'' (''Η Κυρά της Λίμνης''), 1819
*''Bianca e Falliero'', o sia ''Il consiglio dei Tre'' (''Μπιάνκα και Φαλιέρο'' ή ''Το συμβούλιο των Τριών''), 1819
*''Maometto secondo'' (''Μωάμεθ Β΄''), 1820
*''Matilde di Shabran'', 1821
*''Zelmira'', 1822
*''Semiramide'', 1823
*''Ugo, Re d'Italia'' (''Ούγκο, βασιλιάς της Ιταλίας''), 1824
*''Il viaggio a Reims'', ossia ''L'albergo del giglio d'oro (Το ταξίδι στη Ρεμς ή Το πανδοχείο του Χρυσού Κρίνου), 1825
*''Ivanhoé'' (Ιβανόης), 1826
*''Le siège de Corinthe'' (''Η πολιορκία της Κορίνθου), ανάπλαση του Μωάμεθ Β΄, 1826
*''Moïse et Pharaon'', ''ou Le passage de la Mer Rouge'' (Μωϋσής και Φαραώ ή Η διάβαση της Ερυθράς Θαλάσσης), ανάπλαση του Μωϋσή στην Αίγυπτο, 1827
*''Le Comte Ory'' (Ο κόμης Ορύ), 1828
*''Guillaume Tell'' (Γουλλιέλμος Τέλλος), 1829