Αναεροβική αναπνοή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* <u>1ο στάδιο</u>: [[Γλυκόλυση]], όπου η γλυκόζη μετατρέπεται σε δύο μόρια [[πυροσταφυλικό οξύ|πυροσταφυλικού οξέος]] στο [[κυτταρόπλασμα]] του κυττάρου. Οι αντιδράσεις αυτές είναι ίδιες με αυτές της αεροβικής αναπνοής, όμως στην αναερόβια η απουσία οξυγόνου εμποδίζει την [[οξείδωση]] των δύο μορίων περιορισμένου [[NAD]] (Nicotinamide adenine dinucleotide, αδενινονικοτιναμιδοδινουκλεοτίδιο) που δημιουργείται μέσω του [[σύστημα μεταφοράς ηλεκτρονίων|συστήματος μεταφοράς ηλεκτρονίων]] ([[ETS]]) στα [[μιτοχόνδρια]]. Αντ' αυτού παράγεται [[ATP]], ([[τριφωσφορική αδενοσίνη]]), από την [[ADP]], ([[διφωσφορική αδενοσίνη]]), με [[φωσφορυλίωση επιπέδου υποστρώματος]]. Έτσι το καθαρό παράγωγο ATP ([[τριφωσφορική αδενοσίνη]]), κατά την αναπνοή αυτού του τύπου, το αποτελούν μόνο 2 μόρια, (4, μείον 2) που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχική [[φωσφορυλίωση]]).

Επισημαίνεται ο σπουδαίος ρόλος του NADH και στους δύο τύπους ζυμώσεων του 2ου σταδίου. Επειδή η ποσότητα NAD που βρίσκεται στο κύτταρο είναι περιορισμένη, η γλυκόλυση θα σταματούσε γρήγορα αν η αναεροβική αναπνοή σταματούσε στο πυροσταφυλικό οξύ. Συνεχίζοντας όμως προς την αιθανόλη ή το γαλακτικό οξύ, απελευθερώνεται NAD κατά τη ζύμωση για να επέλθει στη γλυκόλυση με συνέπεια να καταστεί δυνατή η συνέχεια του καταβολισμού της γλυκόζης. Η δε απόδοση σε [[ATP]] κατά την αναεροβική αναπνοή είναι μικρή, και τούτο διότι, αφενός μεν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το [[ETS]] χωρίς οξυγόνο, και αφετέρου τα τελικά προϊόντα εξακολουθούν να περιέχουν αρκετά μεγάλα ποσά ενέργειας.<br />

[[Κατηγορία: Βιολογικοί όροι]]