Νιου Λάναρκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
είναι -> ήταν (απ' ότι καταλαβαίνω από το άρθρο)
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
καλυτερη διατύπωση
Γραμμή 14:
Το '''Νέο Λάναρκ''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: New Lanark) ήταν ένα πρότυπο βιομηχανικό χωριό του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], χτισμένο στις όχθες του [[ποταμός Κλάιντ|ποταμού Κλάιντ]] στη [[Σκωτία]]. Απέχει περίπου 1,4 μίλια (ή 2,2 χιλιόμετρα) από το κοντινό χωριό Λάναρκ, του Νότιου Λάναρκσαϊρ. Ιδρύθηκε το [[1786]] από τον Ντέιβιντ Ντέιλ, ο οποίος έχτισε εκεί βαμβακουργείο και καταλύματα για τους εργάτες. Ο Ντέιλ επέλεξε την συγκεκριμένη τοποθεσία για να εγκαταστήσει το εργοστάσιο επειδή επέτρεπε την εκμετάλλευση της [[Υδροηλεκτρισμός|υδραυλικής ενέργειας]] από τους καταρράκτες του ποταμού.
 
Στα [[1800]] τη διοίκηση του βαμβακουργείου ανέλαβε ο [[Ρόμπερτ Όουεν]], γαμπρός του Ντέιλ, ως επικεφαλής ενός συνεταιρισμού. Ο Όουεν ήταν αρχικά οπαδός της ωφελιμιστικής σχολής του [[Μπένθαμ]] αλλά μετακινήθηκε σε σοσιαλιστικές ιδέες και τους οραματισμούς του αυτούς εφάρμοσε στην [[ισότητα]] των εργαζομένων και στην κοινοβιακή, [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστική]] οργάνωση της [[βιομηχανία|βιομηχανίας]] στο Νέο Λάναρκ. Ο Ρόμπερτ Όουεν έμεινε γνωστός ως φιλάνθρωπος και κοινωνικός μεταρρυθμιστής και το Νέο Λάναρκ κατέστη ένα επιτυχημένο κοινωνικό και βιομηχανικό πείραμα και επιτομή του [[ουτοπικός σοσιαλισμός|ουτοπικού σοσιαλισμού]] ή ''οουενισμού'' αλλά και τη βάση για μεταγενέστερα συνεταιριστικά εγχειρήματα. Η φήμη του Νέου Λάναρκ εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη ενώκαι δέχτηκε καιτο τηνχωριό επίσκεψηεπισκέφθηκε τουο μετέπειτα [[Νικόλαος Β' της Ρωσίας|τσάρουτσάρος Νικόλαου Β']].
 
Η βαμβακουργία λειτούργησε έως το [[1968]]. Μετά από μια περίοδο παρακμής, ιδρύθηκε το [[1975]] η Συνεργασία για την Διατήρηση του Νέου Λάναρκ για να αποτρέψει την κατεδάφιση του χωριού. Από το [[2006]], τα περισσότερα από τα κτήρια έχουν αποκατασταθεί και το χωριό έχει γίνει ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Είναι μια από τέσσερις [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|περιοχές παγκόσμιας κληρονομιάς]] της [[ΟΥΝΕΣΚΟ]] στη Σκωτία και ένα σημείο σταθμός της ERIH - της ευρωπαϊκής διαδρομής βιομηχανικής κληρονομιάς.