Κανάλι του Μιντί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιδέα δημιουργίας ενός καναλιού σύνδεσης της Μεσογείου με τον Ατλαντικό Ωκεανό χρονολογείται από την αρχαιότητα. Πολλοί ηγέτες, όπως οι Αύγουστος, Νέρωνας, Καρλομάγνος, Φραγκίσκος ο Α', Κάρολος ο Θ' και Ερρίκος ο Δ' διαβλέποντας το οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό όφελος που θα μπορούσε να αποφέρει μια παρόμοια κατασκευή, είχαν σκεφτεί να την σχεδιάσουν και υλοποιήσουν, αλλά κάτι τέτοιο δεν προχώρησε ποτέ. Την εποχή εκείνη οι μεταφορές ήταν δύσκολες και γεμάτες κινδύνους από ληστές στην ξηρά και από τους πειρατές στην θάλασσα, ενώ η διαδρομή ενός μικρού πλοίου για την παράκαμψη της Ιβηρικής χερσονήσου και την έξοδο στον Ατλαντικό μπορούσε να διαρκέσει και ένα μήνα.<ref>René Gast, ''Le Canal du Midi et les voies navigables de l'Atlantique à la Méditerranée'', εκδ. Ouest-France, 2000</ref> Ειδικότερα, ο Γάλλος βασιλέας Φραγκίσκος ο Α' είχε καλέσει τον [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]] τον 16ο αιώνα για την σχεδίαση μιας πλωτής σύνδεσης μεταξύ των ποταμών Οντ (Aude) και Γκαρόν, σχέδιο που δεν προχώρησε.<ref name=un/>

 

 

Η ιδέα δημιουργίας του καναλιού κατέτρυχε τον Ζαν Πωλ Ρικέ από μικρή ηλικία, δεν διέθετε όμως τα μέσα για την δημιουργία του. Ο Ρικέ κατάφερε να διοριστεί φοροεισπράκτορας για το αλάτι στην αυλή του Λουδοβίκου του 16ου στην περιοχή του Λανγκντόκ επί μακρό χρονικό διάστημα<ref name=cdm>[http://www.canalmidi.com/historic.html Canal du Midi: ''Historique de la Construction'']</ref> και κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο τμήμα του ποσού που χρειαζόταν ένα παρόμοιο εγχείρημα. Ο Ρικέ είχε αναθαρρήσει βλέποντας να υλοποιείται το κανάλι του Μπριάρ, στο οποίο είχαν επιλυθεί δυσχερή προβλήματα, όπως η παροχή νερού στο κανάλι και οι διαφορές στάθμης μεταξύ διαφόρων σημείων της διαδρομής, που αντιμετωπίστηκαν με υδατοφράκτες. Ωστόσο, οι επιστήμoνες της εποχής δεν πίστευαν ότι η διάνοιξη παρόμοιου καναλιού στη δυσχερή τοπογραφία του Λανγκντόκ ήταν δυνατή και δεν είχαν μεγάλη διάθεση να βοηθήσουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα.<ref name=b1/>