Κανάλι του Μιντί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 26:
Το έργο αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες και οικονομικές κρίσεις κατά το χρονικό διάστημα της κατασκευής του. Ο Ρικέ δεν ευτύχησε να δει το έργο που ονειρευόταν τελειωμένο, καθώς απεβίωσε το 1681. Στο μεταξύ, στις γύρω από την κατασκευή καλλιεργήσιμες εκτάσεις συνέβαιναν συχνές πλημμύρες και οι αγρότες εξέφραζαν έντονα παράπονα. Για τον λόγο αυτό στάλθηκε στο κανάλι ο στρατιωτικός αρχιτέκτονας Βωμπάν (Vauban) για να μελετήσει την κατάσταση. Ως αποτέλεσμα της αναφοράς του, κατασκευάστηκαν πολλοί υδαταγωγοί, ενώ το φράγμα στο [[Σεν Φερεόλ]] (Saint-Ferréol) απέκτησε περισσότερο ύψος. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1694.<ref name=un/> Το συνολικό κόστος, σύμφωνα με υπολογισμούς, αποτιμάται σε περίπου 5 εκατομμύρια αγγλικές λίρες.<ref name=str/>
==Χαρακτηριστικά==
<!--▼
Το κανάλι διαθέτει 91 υδατοφράκτες, οι οποίοι χρησιμεύουν στην εξισορρόπηση των υψομετρικών διαφορών των περιοχών της αρχής και του τέλους του. Η υψομετρική αυτή διαφορά ανέρχεται σε 190 μ. Ως συμπληρωματικές κατασκευές έχουν δημιουργηθεί συνολικά 328 έργα, όπως γέφυρες, φράγματα και υπάρχει και μια σήραγγα. Σήμερα έχουν επίσης κατασκευαστεί περισσότεροι από 40 υδαταγωγοί (υδραγωγεία), αλλά την εποχή του Ρικέ είχαν κατασκευαστεί μόνο τρεις, οι της Ρεπύντρ (Répudre), της Εγκίγ (Aiguille) και της Ζουάρ (Jouarres). Κατά το χρονικό διάστημα 1683 - 1693 ο Βωμπάν βελτίωσε την κατασκευή του καναλιού, προσθέτοντας αποστραγγιστικά ορύγματα και περισσότερους από 40 υδαταγωγούς. Προτελευταίος υδαταγωγός ήταν αυτός του Ορμπ, που ολοκληρώθηκε το 1853 και τελευταίος αυτός της Ερμπέτ (Herbette), που ολοκληρώθηκε το 1983.<ref>''Midi Camargue Waterways'', Guide 7, Editions Du Breil.</ref>
Ένα από τα πλέον σημαντικά προβλήματα ήταν αυτό που αντιμετωπίστηκε κατά την διέλευσή του από την [[Μπεζιέ]]. Εκεί κατασκευάστηκαν οκτώ υδατοφράκτες εν είδει κλίμακας, που έπρεπε να διανοιχτούν σε βράχο και το κανάλι έπρεπε να "κατέβει" ένα λόφο, του οποίου η κλίση δεν ήταν σταθερή. Όλοι οι υδατοφράκτες έπρεπε να περιέχουν τον ίδιο όγκο νερού, αλλά δεν ήταν δυνατό να έχουν όλοι το ίδιο σχήμα. Παρόλ' αυτά, κατασκευάστηκαν με επιτυχία και δεν χρειάστηκε καμία διορθωτική παρέμβαση εκ των υστέρων. Το εκπληκτικό στην όλη κατασκευή είναι ότι ανατέθηκε στους αδελφούς Μεντάιγ (Medhailes) ως υπεργολαβία και το εργατικό δυναμικό αποτέλεσαν κυρίως γυναίκες.<ref name=b1/>
▲<!--
Because of flooding problems, the Canal du Midi was equipped with aqueduct bridges. The first was over the Le Répudre River, but Vauban also designed subsequent ones. Finally, an aqueduct bridge was built over the Orb Aqueduct, bypassing the bottom two locks at Fonserannes. In 1982/3, a new Fonserannes water slope was built for barges alongside the lock staircase, too, though it is now out of service.
The design of the Canal included the first canal passage ever built through a tunnel (the Malpas Tunnel). The Canal du Midi passes through a 173-metre (568 ft) tunnel through a hill at Enserune.
The Canal also involved building the first artificial reservoir for feeding a canal waterway, the Bassin de St. Ferréol. The second source, built in 1777-1781, was Bassin de Lampy.
The construction of the Canal du Midi was considered by people in the 17th century as the biggest project of the day. Even today, it is seen as a marvelous engineering accomplishment and is the most popular pleasure waterway in Europe.
Initially the canal appears to have been mainly used by small sailing barges with easily lowered masts, bow-hauled by gangs of men. By the middle of the 18th century, horse towing had largely taken over and steam tugs came in 1834 to cross the Étang. By 1838 273 vessels were regularly working the canal and passenger and packet boats for mail continued a brisk trade until the coming of the railways in 1857.[6] Commercial traffic continued until 1980 when it began to decline rapidly, ultimately ceasing altogether during the drought closure of 1989.
Now the Canal has become a tourist attraction and place for leisure activities, with many people rowing, canoeing, fishing or even cruising on luxury hotel barges such as the Anjodi. The canal's beauty is enhanced by rows of stately Plane trees that line each side. The 42,000 trees, which date from the 1830s, were planted to stabilize the banks. In 2006 a wilt infection was discovered that is killing the trees. About 2,500 had been destroyed by mid-2011, at which time it was projected that all would need to be destroyed and replaced in 20 years.
-->
| |||