Διαλογικός εαυτός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vrlab (συζήτηση | συνεισφορές) Νέα σελίδα: Ο '''διαλογικός εαυτός''' είναι μια ψυχολογική έννοια που περιγράφει την ικανότητα τ... |
Vrlab (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
* μεταξύ εξωτερικών θέσεων του εαυτού (π.χ. "Η αλληλεπίδραση των συνεργατών μου με οδήγησε στην απόφαση να αλλάξω δουλειά").
Όπως φαίνεται από τα προηγούμενα παραδείγματα, δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα στο εσωτερικό του εαυτού και τον εξωτερικό κόσμο, αλλά μάλλον μια βαθμιαία μετάβαση<ref name="MR79">Rosenberg, M. (1979). ''Conceiving the self''. New York: Basic Books.</ref>. Η θεωρία του διαλογικού εαυτού υποθέτει ότι ο εαυτός ως μια εσωτερική κοινότητα θέσεων εμπεριέχει ένα σύνολο εσωτερικών και εξωτερικών (εσωτερικευμένων) θέσεων που εμπλέκονται σε ένα διαρκή διάλογο. Όταν κάποιες από αυτές τις θέσεις σιωπήσουν ή κυριαρχήσουν έναντι των άλλων, ο εκτεταμένος εαυτός γίνεται μονολογικός. Όταν, αντίθετα, όλες αυτές οι θέσεις αναγνωρίζονται και "ακούγονται",
ο εκτεταμένος εαυτός γίνεται περισσότερο διαλογικός και λειτουργικός, επιτρέποντας την καλύτερη ανάπτυξη του ατόμου<ref>Hermans, H., Hermans-Konopka, A. (2010). ''Dialogical Self Theory. Positioning And Counter-Positioning In A Globalizing Society''. New York: Cambridge University Press.</ref>.
==Ιστορική προέλευση==
Η θεωρία του διαλογικού εαυτού στηρίχθηκε στην εργασία δυο διανοητών που έδρασαν σε διαφορετικές χώρες, του [[Γουΐλιαμ Τζέιμς]] και του [[Μιχαήλ Μπαχτίν]]. Οι διανοητές αυτοί προέρχονταν από διαφορετικές επιστήμες (ψυχολογία και λογοτεχνία αντίστοιχα) και από διαφορετικές επιστημολογικές παραδόσεις ([[πραγματισμός]] και [[διαλογικότητα]]). Η θεωρία του διαλογικού εαυτού τοποθετείται στην τομή αυτών των επιστημολογικών παραδόσεων <ref name="Herm2001">Hermans, H. (2001). The Dialogical Self: Toward a Theory of Personal and Cultural Positioning. ''Culture & Psychology'', 2001, 7, 243-281</ref>. Ως θεωρία του εαυτού στηρίζεται στην εργασία του [[Γουΐλιαμ Τζέιμς]], ενώ το διαλογικό της μέρος βασίζεται στην θεωρία του Μπαχτίν. Η συγκεκριμένη στην εργασία επιστημόνων όπως ο Τζέιμς, ο Μπαχτίν και ο [[Τζορτζ Χέρμπερτ Μηντ]] και παράλληλα προσθέτει επιπλέον στοιχεία.
| |||