Ραούφ Ντενκτάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Rauf Denktash.jpg|thumb|right|250px|O Ραούφ Ντενκτάς]]

 

Ο Ντενκτάς αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή [[Λευκωσία|Λευκωσίας]]. Κατά την διάρκεια των ετών [[1941]]-[[1943]] εργάστηκε ως μεταφραστής, δημοδιδάσκαλος, καθώς και ως δικαστικός υπάλληλος στο Επαρχιακό Δικαστήριο [[Αμμόχωστος|Αμμοχώστου]]. Το [[1944]], μετέβη στο [[Λονδίνο]], όπου σπούδασε Νομικά στο Λίνκολς Ινν με υποτροφία του [[Βρετανικό Συμβούλιο|Βρετανικού Συμβουλίου]] (British Council). Αποφοίτησε το [[1947]] και επέστρεψε στην [[Κύπρος|Κύπρο]], όπου άρχισε να αναμειγνύεται και στην [[πολιτική]].

Μετά την τουρκική εισβολή (20-[[22 Ιουλίου]] και 14-[[16 Αυγούστου]] [[1974]]), ο Ραούφ Ντενκτάς κατέστη παντοδύναμος, έχοντας, εξάλλου, την πλήρη υποστήριξη των κατοχικών στρατευμάτων. Έπραξε το παν διά την εδραίωση του εδαφικού και πληθυσμιακού διαχωρισμού της Κύπρου. Εκδίωξε είκοσι περίπου χιλιάδες εγκλωβισμένους [[Ελληνοκύπριοι|Ελληνοκυπρίους]] που ζούσαν στην χερσόνησο της [[Καρπασία|Καρπασίας]], ενώ εξανάγκασε και χιλιάδες [[Τουρκοκύπριοι|Τουρκοκυπρίους]] που ζούσαν στις ελεύθερες περιοχές να μεταβούν στα κατεχόμενα από τον τουρκικό στρατό εδάφη. Ανακήρυξε στις [[13 Φεβρουαρίου]] του [[1975]] τα κατεχόμενα εδάφη σε «Ομόσπονδο Τουρκοκυπριακό Κράτος», ενώ στις [[15 Νοεμβρίου]] του [[1983]] προέβη στην ανακήρυξη της «[[Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου|Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου]]», ενός «κράτους» που αναγνωρίζεται μόνο από την [[Τουρκία]]. Ακόμη, μετέφερε δεκάδες χιλιάδες εποίκους από την Τουρκία με σκοπό την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρος της Κύπρου.

 

 

Ο Ραούφ Ντενκτάς εργάστηκε μεθοδικά υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας, αγνοώντας τους Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι υπέφεραν και αυτοί από την πολιτική του, τόσο κατά το διάστημα [[1955]]-[[1974]], όσο και κατά το διάστημα μετά την τουρκική εισβολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισοί περίπου γηγενείς Τουρκοκύπριοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κύπρο μετά την εισβολή.

 

Ο Ραούφ Ντενκτάς αποσύρθηκε από την πολιτική τον Απρίλιο του [[2005]], αφού είχε ήδη αναγγείλει τον Μάιο του [[2004]] ότι δεν θα διεκδικούσε και πέμπτη «προεδρική θητεία». Στην κατοχική ηγεσία τον διαδέχθηκε ο [[Μεχμέτ Αλί Ταλάτ]].

 

== Βιβλιογραφία ==