Γραμμική οξυγραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
==Η τεχνική==
Στην τεχνική αυτή χρησιμοποιείται πλάκα από χαλκό, τσίγκο ή ατσάλι η οποία βάφεται με ειδικό βερνίκι. Ο χαράκτης ξύνει την επιφάνεια της πλάκας με βελόνες, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση του βερνικιού. Η πλάκα βυθίζεται στη συνέχεια σε οξύ και οι απογυμνωμένες επιφάνειες που δεν προστατεύονται από το βερνίκι αντιδρούν με το οξύ και χαράσσονται. Ανάλογα με τις επαναλήψεις και τη διάρκεια της οξείδωσης, γίνονται και βαθύτερες οι χαράξεις, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να τυπώνονται πιο μαύρες. Όταν επιθυμεί ο χαράκτης να σταματήσει την οξείδωση σε κάποια περιοχή, καλύπτει τα οξειδωμένα σημεία της περιοχής αυτής με βερνίκι. Τελικό στάδιο προετοιμασίας της πλάκας είναι ο καθαρισμός της από το βερνίκι. Για να γίνει η εκτύπωση, προστίθεται μελάνι<ref>[http://www.forthdesignstudio.com/hambiswp/?page_id=47&lang=EL www.forthdesignstudio.com]</ref>.
=='Ελληνες χαράκτες==
[[Αρχείο:Kogevinas lykourgos Le mont Athos.png|thumb|left|180px|Χαλκογραφία (οξυγραφία) του [[Λυκούργος Κοβεγίνας|Λυκούργου Κοβεγίνα]]
Από τους Έλληνες χαράκτες ο [[Δημήτριος Γαλάνης]] γνώρισε διεθνή φήμη. Εργάστηκε στο [[Παρίσι]] και αναγνωρίζεται ως ο αναμορφωτής της χαρακτικής του 20ου αι. Αξιόλογα επίσης έργα με οξυγραφίες δημιούργηαν ο [[Άγγελος Θεοδωρόπουλος]] ο οποίος διακρίθηκε κυρίως ο ξυλογράφος κι ο [[Γιάννης Κεφαλληνός]].
==Παραπομπές==
| |||